ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, 2021
Με τη δειγματοληπτική αυτή παρουσίαση επιχειρείται να αναδειχθεί η θέση της Ελληνικής Επανάστασης... more Με τη δειγματοληπτική αυτή παρουσίαση επιχειρείται να αναδειχθεί η θέση της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 στα σχολικά βιβλία Ιστορίας, που παράχθηκαν στην Κύπρο για τις διδακτικές ανάγκες της Δημοτικής Εκπαίδευσης κατά την Αγγλοκρατία (1878-1960) και να εξετασθεί πώς η κειμενική αφήγηση των σχολικών αυτών εγχειριδίων, ως κοινωνικοποιητικών εργαλείων, προσλαμβανόταν από τους μαθητές της Δημοτικής Εκπαίδευσης. Οι εκτενείς περιγραφές των πολεμικών γεγονότων και των ιστορικών προσωπικοτήτων της Ελληνικής Επανάστασης, είναι προφανές ότι συνδέονταν με τον αλυτρωτισμό και το ενωτικό ιδεώδες των Ελλήνων της Κύπρου, καθώς η ιστορική πορεία των Ελλήνων, που ξεκίνησε με την Επανάσταση του 1821, θα ολοκληρωνόταν για τους Ελληνοκύπριους με τη συμπερίληψή τους στο νεοελληνικό κράτος. Οι πράξεις γενναιότητας και ηρωισμού των Ελλήνων στα πεδία των μαχών τροφοδοτούσαν τους Ελληνοκύπριους μαθητές με αισθήματα υπερηφάνειας για τους προγόνους τους και αποτελούσαν για αυτούς παραδείγματα προς μίμηση σε μελλοντικούς παρόμοιους αγώνες για την ελευθερία και την πατρίδα. Επιπλέον, η σύνδεση του 1821 με την αρχαιότητα στα κυπριακά σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας της Αγγλοκρατίας υπηρετούσε ιδεολογικά την ιστορική συνέχεια του ελληνικού έθνους. Μέσα από τη συγκεκριμένη εξιστόρηση, η Ιστορία των Ελλήνων περιγραφόταν στα μάτια των Ελληνοκύπριων μαθητών ως μια συνεχής επανάληψη ηρωικών γεγονότων, στα οποία η πράξη παράμενε αυτούσια. Αυτό που άλλαζε μόνο κάθε φορά ήταν τα ονόματα. Οι μαθητές φαντάζονταν τα ιστορικά πρόσωπα να αγωνίζονται για την πατρίδα και την ελευθερία σε ένα ενιαίο χρονικό πλαίσιο και διαπίστωναν ότι οι αρετές του έθνους δεν εξαφανίζονται ούτε αλλοιώνονται στο πέρασμα του χρόνου, αλλά αντίθετα επαναβεβαιώνονται μέσα από τις ενέργειες των μεταγενέστερων Ελλήνων εξασφαλίζοντας έτσι τη διαχρονικότητά τους. Μια τέτοια εθνική αφήγηση, που έφτανε μέχρι το δικό τους χρονικό παρόν, θα τους γεννούσε αισθήματα υπερηφάνειας, αλλά και τη διάθεση να μιμηθούν τις επαναλαμβανόμενες εσαεί ηρωικές πράξεις των προγόνων τους. Είναι αντιληπτό ότι όλα αυτά θα ενίσχυαν με τη σειρά τους τα ενωτικά συναισθήματα των μαθητών. Συνάγεται λοιπόν, εν κατακλείδι, ότι η εξιστόρηση της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, όπως και το σύνολο του περιεχομένου των εγχειριδίων αυτών, αναπαρήγαγε την εθνική ενωτική ιδεολογία και καλλιεργούσε στους Έλληνες μαθητές της Κύπρου αξίες, πρότυπα και συμπεριφορές, διαμορφώνοντας έτσι την εθνική συνείδησή τους και υπηρετώντας το τελευταίο αλυτρωτικό κίνημα του Ελληνισμού.
Αφιερωματικός τόμος για τα διακόσια χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, 2021
Το άρθρο παρουσιάζει την αφήγηση της Ελληνικής Επανάστασης μέσα από τα σχολικά βιβλία Ιστορίας τη... more Το άρθρο παρουσιάζει την αφήγηση της Ελληνικής Επανάστασης μέσα από τα σχολικά βιβλία Ιστορίας της Δημοτικής Εκπαίδευσης στην Κύπρο κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας (1878-1960) και πώς η εξιστόρηση αυτή αναπαρήγαγε την εθνική ενωτική ιδεολογία και καλλιεργούσε στους Έλληνες μαθητές του νησιού αξίες, πρότυπα και συμπεριφορές, διαμορφώνοντας έτσι την εθνική συνείδησή τους και υπηρετώντας το τελευταίο αλυτρωτικό κίνημα του Ελληνισμού.
Αφιερωματικός τόμος για τα διακόσια χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, 2021
Το άρθρο παρουσιάζει την αφήγηση της Ελληνικής Επανάστασης μέσα από τα σχολικά βιβλία Ιστορίας τη... more Το άρθρο παρουσιάζει την αφήγηση της Ελληνικής Επανάστασης μέσα από τα σχολικά βιβλία Ιστορίας της Δημοτικής Εκπαίδευσης στην Κύπρο κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας (1878-1960) και πώς η εξιστόρηση αυτή αναπαρήγαγε την εθνική ενωτική ιδεολογία και καλλιεργούσε στους Έλληνες μαθητές του νησιού αξίες, πρότυπα και συμπεριφορές, διαμορφώνοντας έτσι την εθνική συνείδησή τους και υπηρετώντας το τελευταίο αλυτρωτικό κίνημα του Ελληνισμού.
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, 2021
Με τη δειγματοληπτική αυτή παρουσίαση επιχειρείται να αναδειχθεί η θέση της Ελληνικής Επανάστασης... more Με τη δειγματοληπτική αυτή παρουσίαση επιχειρείται να αναδειχθεί η θέση της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 στα σχολικά βιβλία Ιστορίας, που παράχθηκαν στην Κύπρο για τις διδακτικές ανάγκες της Δημοτικής Εκπαίδευσης κατά την Αγγλοκρατία (1878-1960) και να εξετασθεί πώς η κειμενική αφήγηση των σχολικών αυτών εγχειριδίων, ως κοινωνικοποιητικών εργαλείων, προσλαμβανόταν από τους μαθητές της Δημοτικής Εκπαίδευσης. Οι εκτενείς περιγραφές των πολεμικών γεγονότων και των ιστορικών προσωπικοτήτων της Ελληνικής Επανάστασης, είναι προφανές ότι συνδέονταν με τον αλυτρωτισμό και το ενωτικό ιδεώδες των Ελλήνων της Κύπρου, καθώς η ιστορική πορεία των Ελλήνων, που ξεκίνησε με την Επανάσταση του 1821, θα ολοκληρωνόταν για τους Ελληνοκύπριους με τη συμπερίληψή τους στο νεοελληνικό κράτος. Οι πράξεις γενναιότητας και ηρωισμού των Ελλήνων στα πεδία των μαχών τροφοδοτούσαν τους Ελληνοκύπριους μαθητές με αισθήματα υπερηφάνειας για τους προγόνους τους και αποτελούσαν για αυτούς παραδείγματα προς μίμηση σε μελλοντικούς παρόμοιους αγώνες για την ελευθερία και την πατρίδα. Επιπλέον, η σύνδεση του 1821 με την αρχαιότητα στα κυπριακά σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας της Αγγλοκρατίας υπηρετούσε ιδεολογικά την ιστορική συνέχεια του ελληνικού έθνους. Μέσα από τη συγκεκριμένη εξιστόρηση, η Ιστορία των Ελλήνων περιγραφόταν στα μάτια των Ελληνοκύπριων μαθητών ως μια συνεχής επανάληψη ηρωικών γεγονότων, στα οποία η πράξη παράμενε αυτούσια. Αυτό που άλλαζε μόνο κάθε φορά ήταν τα ονόματα. Οι μαθητές φαντάζονταν τα ιστορικά πρόσωπα να αγωνίζονται για την πατρίδα και την ελευθερία σε ένα ενιαίο χρονικό πλαίσιο και διαπίστωναν ότι οι αρετές του έθνους δεν εξαφανίζονται ούτε αλλοιώνονται στο πέρασμα του χρόνου, αλλά αντίθετα επαναβεβαιώνονται μέσα από τις ενέργειες των μεταγενέστερων Ελλήνων εξασφαλίζοντας έτσι τη διαχρονικότητά τους. Μια τέτοια εθνική αφήγηση, που έφτανε μέχρι το δικό τους χρονικό παρόν, θα τους γεννούσε αισθήματα υπερηφάνειας, αλλά και τη διάθεση να μιμηθούν τις επαναλαμβανόμενες εσαεί ηρωικές πράξεις των προγόνων τους. Είναι αντιληπτό ότι όλα αυτά θα ενίσχυαν με τη σειρά τους τα ενωτικά συναισθήματα των μαθητών. Συνάγεται λοιπόν, εν κατακλείδι, ότι η εξιστόρηση της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, όπως και το σύνολο του περιεχομένου των εγχειριδίων αυτών, αναπαρήγαγε την εθνική ενωτική ιδεολογία και καλλιεργούσε στους Έλληνες μαθητές της Κύπρου αξίες, πρότυπα και συμπεριφορές, διαμορφώνοντας έτσι την εθνική συνείδησή τους και υπηρετώντας το τελευταίο αλυτρωτικό κίνημα του Ελληνισμού.
Αφιερωματικός τόμος για τα διακόσια χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, 2021
Το άρθρο παρουσιάζει την αφήγηση της Ελληνικής Επανάστασης μέσα από τα σχολικά βιβλία Ιστορίας τη... more Το άρθρο παρουσιάζει την αφήγηση της Ελληνικής Επανάστασης μέσα από τα σχολικά βιβλία Ιστορίας της Δημοτικής Εκπαίδευσης στην Κύπρο κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας (1878-1960) και πώς η εξιστόρηση αυτή αναπαρήγαγε την εθνική ενωτική ιδεολογία και καλλιεργούσε στους Έλληνες μαθητές του νησιού αξίες, πρότυπα και συμπεριφορές, διαμορφώνοντας έτσι την εθνική συνείδησή τους και υπηρετώντας το τελευταίο αλυτρωτικό κίνημα του Ελληνισμού.
Αφιερωματικός τόμος για τα διακόσια χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, 2021
Το άρθρο παρουσιάζει την αφήγηση της Ελληνικής Επανάστασης μέσα από τα σχολικά βιβλία Ιστορίας τη... more Το άρθρο παρουσιάζει την αφήγηση της Ελληνικής Επανάστασης μέσα από τα σχολικά βιβλία Ιστορίας της Δημοτικής Εκπαίδευσης στην Κύπρο κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας (1878-1960) και πώς η εξιστόρηση αυτή αναπαρήγαγε την εθνική ενωτική ιδεολογία και καλλιεργούσε στους Έλληνες μαθητές του νησιού αξίες, πρότυπα και συμπεριφορές, διαμορφώνοντας έτσι την εθνική συνείδησή τους και υπηρετώντας το τελευταίο αλυτρωτικό κίνημα του Ελληνισμού.
Uploads
Papers by Christos Argyrou
Επιπλέον, η σύνδεση του 1821 με την αρχαιότητα στα κυπριακά σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας της Αγγλοκρατίας υπηρετούσε ιδεολογικά την
ιστορική συνέχεια του ελληνικού έθνους. Μέσα από τη συγκεκριμένη εξιστόρηση, η Ιστορία των Ελλήνων περιγραφόταν στα μάτια των Ελληνοκύπριων μαθητών ως μια συνεχής επανάληψη ηρωικών γεγονότων, στα οποία η πράξη παράμενε αυτούσια. Αυτό που άλλαζε μόνο κάθε φορά ήταν τα ονόματα. Οι μαθητές φαντάζονταν τα ιστορικά πρόσωπα να αγωνίζονται για την πατρίδα και την ελευθερία σε ένα ενιαίο χρονικό πλαίσιο και διαπίστωναν ότι οι αρετές του έθνους δεν εξαφανίζονται ούτε αλλοιώνονται στο πέρασμα του χρόνου, αλλά αντίθετα επαναβεβαιώνονται μέσα από τις ενέργειες των μεταγενέστερων Ελλήνων εξασφαλίζοντας έτσι τη διαχρονικότητά τους. Μια τέτοια εθνική αφήγηση, που έφτανε μέχρι το δικό τους χρονικό παρόν, θα τους γεννούσε αισθήματα υπερηφάνειας, αλλά και τη διάθεση να μιμηθούν τις επαναλαμβανόμενες εσαεί ηρωικές πράξεις των προγόνων τους. Είναι αντιληπτό ότι όλα αυτά θα ενίσχυαν με τη σειρά τους τα ενωτικά συναισθήματα των μαθητών.
Συνάγεται λοιπόν, εν κατακλείδι, ότι η εξιστόρηση της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, όπως και το σύνολο του περιεχομένου των εγχειριδίων αυτών, αναπαρήγαγε την εθνική ενωτική ιδεολογία και καλλιεργούσε στους Έλληνες μαθητές της Κύπρου αξίες, πρότυπα και συμπεριφορές, διαμορφώνοντας έτσι την εθνική συνείδησή τους και υπηρετώντας το τελευταίο αλυτρωτικό κίνημα του Ελληνισμού.
Επιπλέον, η σύνδεση του 1821 με την αρχαιότητα στα κυπριακά σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας της Αγγλοκρατίας υπηρετούσε ιδεολογικά την
ιστορική συνέχεια του ελληνικού έθνους. Μέσα από τη συγκεκριμένη εξιστόρηση, η Ιστορία των Ελλήνων περιγραφόταν στα μάτια των Ελληνοκύπριων μαθητών ως μια συνεχής επανάληψη ηρωικών γεγονότων, στα οποία η πράξη παράμενε αυτούσια. Αυτό που άλλαζε μόνο κάθε φορά ήταν τα ονόματα. Οι μαθητές φαντάζονταν τα ιστορικά πρόσωπα να αγωνίζονται για την πατρίδα και την ελευθερία σε ένα ενιαίο χρονικό πλαίσιο και διαπίστωναν ότι οι αρετές του έθνους δεν εξαφανίζονται ούτε αλλοιώνονται στο πέρασμα του χρόνου, αλλά αντίθετα επαναβεβαιώνονται μέσα από τις ενέργειες των μεταγενέστερων Ελλήνων εξασφαλίζοντας έτσι τη διαχρονικότητά τους. Μια τέτοια εθνική αφήγηση, που έφτανε μέχρι το δικό τους χρονικό παρόν, θα τους γεννούσε αισθήματα υπερηφάνειας, αλλά και τη διάθεση να μιμηθούν τις επαναλαμβανόμενες εσαεί ηρωικές πράξεις των προγόνων τους. Είναι αντιληπτό ότι όλα αυτά θα ενίσχυαν με τη σειρά τους τα ενωτικά συναισθήματα των μαθητών.
Συνάγεται λοιπόν, εν κατακλείδι, ότι η εξιστόρηση της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, όπως και το σύνολο του περιεχομένου των εγχειριδίων αυτών, αναπαρήγαγε την εθνική ενωτική ιδεολογία και καλλιεργούσε στους Έλληνες μαθητές της Κύπρου αξίες, πρότυπα και συμπεριφορές, διαμορφώνοντας έτσι την εθνική συνείδησή τους και υπηρετώντας το τελευταίο αλυτρωτικό κίνημα του Ελληνισμού.