In dit onderzoek wordt na het opstellen van een theoretisch kader het taalgebruik van drie person... more In dit onderzoek wordt na het opstellen van een theoretisch kader het taalgebruik van drie personages in het zevende seizoen van Flikken (2009) onderzocht aan de hand van transcripties van twee afleveringen. De soap is voor 51,9% typisch tussentalig (tussentaalindex). De drie personages verschillen sterk van elkaar. Mark, een tijdelijke acteur, spreekt beduidend tussentaliger dan de andere twee. Onder de twee onderzochte vaste acteurs spreekt Emma op haar beurt beduidend tussentaliger dan Pasmans, wat eventueel een uiting is van Pasmans carrièreaspiraties. Het Journaalnederlands is immers “zonder meer de prestigetaal in Vlaanderen” (Plevoets 2012). Bovendien wordt er geopperd dat vaste acteurs tussentaliger spreken dan tijdelijke, wat goed strookt met de bevinding van Van Hoof (2011) dat Flikken de meest standaardtalige serie is in de hedendaagse fictie. Ten slotte worden ook enkele voorbeelden van codewisseling besproken en gekoppeld aan emotionaliteit en doceermodus, twee triggers voor tussentaliger respectievelijk standaardtaliger taalgebruik.
In dit onderzoek wordt na het opstellen van een theoretisch kader het taalgebruik van drie person... more In dit onderzoek wordt na het opstellen van een theoretisch kader het taalgebruik van drie personages in het zevende seizoen van Flikken (2009) onderzocht aan de hand van transcripties van twee afleveringen. De soap is voor 51,9% typisch tussentalig (tussentaalindex). De drie personages verschillen sterk van elkaar. Mark, een tijdelijke acteur, spreekt beduidend tussentaliger dan de andere twee. Onder de twee onderzochte vaste acteurs spreekt Emma op haar beurt beduidend tussentaliger dan Pasmans, wat eventueel een uiting is van Pasmans carrièreaspiraties. Het Journaalnederlands is immers “zonder meer de prestigetaal in Vlaanderen” (Plevoets 2012). Bovendien wordt er geopperd dat vaste acteurs tussentaliger spreken dan tijdelijke, wat goed strookt met de bevinding van Van Hoof (2011) dat Flikken de meest standaardtalige serie is in de hedendaagse fictie. Ten slotte worden ook enkele voorbeelden van codewisseling besproken en gekoppeld aan emotionaliteit en doceermodus, twee triggers voor tussentaliger respectievelijk standaardtaliger taalgebruik.
Uploads