otonom

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /oːtoːˈnoːm/
• Kîtekirin: o·to·nom

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
otonom	otonomtir	herî otonom otonomtirîn

otonom

1. Herêmeke welatekî ya ku îdareya hundirîn ji alî herêmê bi xwe ve tê birêvebirin (ne ji alî hikûmeta navendî ve).
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Hevmane

• xwebirêveber
• xweser
• xwemuxtar

Etîmolojî

Ji oto + nom.

Jê

• otonomî

Bide ber

• federal
• konfederal
• navendî
• unîter

Werger

• Almanî: autonom → de
• Farisî: خودمختار‎ → fa
• Tirkî: özerk → tr, otonom → tr, muhtar → tr

Tirkî

Rengdêr

otonom

1. Xweser, xudmuxtar, otonom.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)