pencik

Kurmancî

Navdêr 1

pencik

1. pence, lam, nehperoşk, nehpik (ji bo tebayên dirende)
2. tep, terpûsk, lep, lapûşk (ji bo lepê mirovan)
   • Ez bi saetan seyra nikula wan, nexşên sîngê wan, baskên wan ên xweşik û pencikên wan ên pembe û narîn dikim. — (Roşan Lezgîn, Serketina Kewan, Weşanên Roşna, 2020, r. 68)

Werger

• Îngilîzî: paw → en, claw → en, pounce → en, nail → en
• Tirkî: pençe → tr

Navdêr 2

pencik

1. bo maneya "ji pêncan yek" Binêre pêncik.

Tirkî

Navdêr

pencik

1. leşkerê ku ji nav dîlen şer tên bijartin
2. belgeya koletiyê