pila

Kurmancî

Navdêr

pilaya birinc û goştî

pila mê

1. girar,
   birincê yan savarê kelandî û ziwa

Herwiha

• pilaf
• pilav
• pilaw
• pîla
• pîlaf
• pîlav
• pîlaw
• polaw

Jê

• pilanîsk
• pilayî

Etîmolojî

Hevreha farisî پلاو‎ (pilav) ji sanskrîtî [Peyv?] पुलाक (pulake: tirarê birincê) ji पुल् (pul: girik, kom, gumtil). Wek pilav ketiye tirkî û jê belavî zimanên ewropî jî bûye.

Werger

• Almanî: Pilau
• Erebî: ^?الیلب‎, ^?الفولاذ‎
• Farisî: پلو‎ → fa
• Îngilîzî: ^?pilaf → en, ^?pilau → en
• Tirkî: pilav → tr, ^?amnios suyu → tr, ^?çağnak → tr

Formeke navdêrê

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Îzafe	pila	pilên

pila

1. (ji "pil") Binêre pil.

Aklanon

Cînav

pila

1. çend

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên çend hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Çekî

Navdêr

pila mê

1. mişar

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên mişar hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Fînî

Navdêr

pila

1. galte, henek, tinazî, qerf, tirrane, yarî

Hawayî

Navdêr

pila

1. (alava muzîkê) keman, viyolîn

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên keman hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Sicîlî

Navdêr

pila

1. (anatomî) pûrt, mû

Sirboxirwatî

Navdêr

pila mê

1. mişar

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên mişar hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}