taet

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tɑːˈɛt/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: ta·et

Navdêr

taet nêr

1. peristin, îbadet, peristîş,
   dua û rojî û nivêj û karên wek wan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. guhdarî, binemrî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Hem hidayet hem nubûwwet rîf'et e
  Ta'et e yazdeh şefa'et temmet e — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Herwiha

• taat
• ta'et

Jê

• bêtaet
• bêtaetî
• bitaet
• taetî
• taetgeh
• taetker

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

peristin, îbadet'

• Almanî: Verehrung → de mê, Anbetung → de mê
• Farisî: طاعت‎ → fa, عبادت‎ → fa
• Fînî: palvonta → fi
• Fransî: culte → fr
• Îngilîzî: worship → en
• Koreyî: 우러르다 (ureoreuda), 숭배하다 (sungbae-hada)
• Spanî: adoración → es mê, culto → es nêr, alabanza → es mê
• Tirkî: ibadet → tr, tapınma → tr