ruha

 Binêre herwiha: Ruha

Kurmancî

Rengdêr

ruha

1. rizgar, azad, serbest, xilas
   • Em hêvî dikin [Mîr] Memê ruha ket [rizgar bike] / derdê di dilê Memê dewa ket [derman bike]. — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Herwiha

• riha
• ruhandin
• rihandin

Jê

• ruhahî
• ruhatî
• ruhayî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Befreiung → de m

Kurmancî

Formeke navdêrê

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Îzafe	ruha	ruhên

ruha mê

1. Rewşa îzafeyî ya yekjimar a binavkirî ya ruh.

   ruha min