arrenicum

Latine

Formae aliae

• Nota: As

• arsenicum (frequens)
• arrhenicum

Notatio

← Graeca Antiqua ἀρρενικόν (arrhenicon)

← ἀρσενικόν (arsenicon, auripigmentum).

Ab origine a voce Persica significanti “aureus.”

Nomen substantivum

arrĕnĭc|um, -ī (neut.; materiale)

1. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 33 est.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	arrĕnĭcum	—	I
gen.	arrĕnĭcī	—	II
dat.	arrĕnĭcō	—	III
acc.	arrĕnĭcum	—	IV
abl.	arrĕnĭcō	—	VI
voc.	arrĕnĭcum	—	V

Dictiones collatae

Systema Periodicum

H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No

Translationes

Anglice

arsenic : arrenicum est metallum — arsenic is a metal

Dacoromane

arsen neut. , arsenic neut.

Polonice

arsen

Ruthenice

мышьяк (myš’ják, masc.)

Loci

p.class.

• saec. I. Plinius Maior, Naturalis Historia, l. 28, § 214.

  vitia vero, quae in eadem parte serpunt, iocur eorum combustum, maxime iunipiri ligno, cum charta et arrhenico sanat

• saec. I. Plinius Maior, Naturalis Historia, l. 34, § 178.

  Et arrhenicum ex eadem est materia.

med.

• saec. VII. Isidorus Hispalensis, Etymologiae, l. 19, § 17, 12.

  Arsenicum, quod Latini ob colorem auri auripigmentum vocant, colligitur in Ponto ex auraria materia, ubi etiam sandaraca.