Lycia et Pamphylia
Lycia et Pamphylia est provincia Romana anno 74 instituta, postquam provinciae Lyciae anno 43 constitutae Pamphylia, quae hucusque pars provinciae Galatiae fuerat, adiuncta est. Caput provinciae Patara fuit. Hadriano vel Antonino Pio imperatore etiam Pisidia addita est. Primis annis Lycia et Pamphylia provincia Caesaris fuit, sed Marcus Aurelius eam provinciam populi Romani fecit. Inter annos 311 et 325 divisa est et ad Dioecesam Asianae tributa est.
Administratores provinciae
[recensere | fontem recensere]Inter alios et hi fuerunt:
Legati Augusti pro praetore Lyciae
[recensere | fontem recensere]Legati Augusti pro praetore Lyciae et Pamphyliae
[recensere | fontem recensere]- Gaius Caristanius Fronto anno 74/75 vel 75/76
- Marcus Petronius Umbrinus annis 76 ad usque 78
- Titus Aurelius Quietus anno 80
- Publius Baebius Italicus annis 84/85 ad usque 86/87
- Gaius Antius Aulus Iulius Quadratus 90 vel 91 ad usque 92/93
- Lucius Domitius Apollinaris annis 93-96
- Gaius Trebonius Proculus Mettius Modestus annis 99 ad usque 103
- Quintus Pompeius Falco inter annos 103 - 107
- Marcus Flavius Aper anno 125
Proconsules Lyciae et Pamphyliae
[recensere | fontem recensere]- Quintus Servilius Pudens anno 152
- Tiberius Pollenius Armenius Peregrinus ante annum 244
Pamphylia
[recensere | fontem recensere]
Duo deinde promunturia sunt Sarpedon, finis aliquando regni Sarpedonis, et quod Ciliciam a Pamphylia distinguit Anemurium, interque ea Celenderis et Nagidos Samiorum coloniae; sed Celenderis Sarpedoni propior. In Pamphylia est Melas navigabilis fluvius, oppidum Sida et alter fluvius Eurymedon. Magna apud eum Cimonis Atheniensium ducis adversus Phoenices et Persas navalis pugna atque victoria fuit. Mare quo pugnatum est ex edito admodum colle prospectat Aspendos, quam Argivi condiderant, possedere finitimi. Deinde alii duo validissimi Cestros et Cataractes: Cestros navigari facilis, hic quia se praecipitat ita dictus. Inter eos Perga est oppidum, et Dianae quam ab oppido Pergaeam vocant templum. Trans eosdem mons Sardemisos et Phaselis a Mopso condita finis Pamphyliae.
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Harduinus Brandt et Franciscus Kolb, Lycia et Pamphylia : eine römische Provinz im Südwesten Kleinasiens. Moguntiaci : Von Zabern, 2005.
- Tenney Frank, Roman Imperialism. Novi Eboraci: Macmillan, 1914 Textus apud archive.org
- Tenney Frank, ed., An Economic Survey of Ancient Rome. 6 voll. Baltimorae: Johns Hopkins University Press, 1933-1940
- A. H. M. Jones, The Later Roman Empire 284-602; a social, economic and administrative survey. 3 voll. Oxoniae: Blackwell, 1964
 |
Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes! |
 | |
|
Achaia • Aegyptus • Africa • Alpes Cottiae • Alpes Graiae • Alpes Maritimae • Alpes Poeninae • Aquitania • Arabia Petraea • Armenia • Asia • Assyria • Baetica • Bithynia et Pontus • Britannia; inferior, superior • Cilicia • Corsica et Sardinia • Creta et Cyrene • Cyprus • Dacia; inferior, superior, Porolissensis; Tres Daciae • Dacia Aureliana • Dalmatia • Epirus • Galatia • Gallia Belgica • Gallia Cisalpina • Gallia Comata • Gallia Lugdunensis • Gallia Narbonensis • Germania Inferior • Germania Superior • Hispania Tarraconensis • Hispania Ulterior • Illyricum • Iudaea • Lusitania • Lycia et Pamphylia • Macedonia • Mauritania Caesariensis • Mauritania Tingitana • Mesopotamia • Moesia; Inferior, Superior • Noricum • Numidia • Pannonia; Inferior, Superior • Raetia • Sicilia • Syria; Coele, Phoenice • Thracia | |