chroeam

chroeam

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

chroeam m > m ~ ó /xr̥ùä̯m/

1. (sjemie) 't sjemisch element mit 't symboeal Cr en 't atoeamnómmer 24; e zilverkluuerig euvergangsmetaal det neet gaw verwaert

Aafbraeking

• chroeam

Variaasje

• chroom

Aafleijinge

• chroeame, verchroeame

Verwantje wäörd

• chloear

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	chroeam		—
	IPA	/xr̥ùä̯m/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	chroeam		—
	IPA	/xr̥ùä̯m/		—

In anger spraoke

• Frans: chrome m
• Ingels: chromium
• Nederlandjs: chroom ó
• Portegees: crómio^(pt:) m, cromo^(pt:) m
• Pruus: Chrom ó
• Spaans: cromo m
• Volapük: kromin^(vo:)
• Zweeds: krom ó