kanun

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

kanun (ejaan Jawi قانون)

1. Senarai rasmi peraturan; undang-undang.

Etimologi

Daripada bahasa Arab قَانُون (qānūn), akhirnya daripada bahasa Yunani Purba κανών (kanṓn).

Sebutan

• Kamus Dewan: ka·nun

Rujukan

• "kanun" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "kanun" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

kanun

1. Senarai rasmi peraturan; undang-undang.

Etimologi

Daripada bahasa Arab قَانُون (qānūn), akhirnya daripada bahasa Yunani Purba κανών (kanṓn).

Sebutan

• Penyempangan: ka‧nun

Pautan luar

• “kanun” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.