Wilayah Chagang
Chagang Province
자강도 | |
|---|---|
Wilayah | |
| Transkripsi Korea | |
| • Chosŏn'gŭl | 자강도 |
| • Hancha | 慈江道 |
| • McCune‑Reischauer | Chagang-do |
 | |
| Negara | Korea Utara |
| Kawasan | Kwansŏ |
| Ibu kota | Kanggye |
| Subbahagian | 3 bandar; 15 kaunti |
| Pentadbiran | |
| • Pengerusi Jawatankuasa Rakyat | Kim Jae-ryong[1] (WPK) |
| • Pengerusi Jawatankuasa Rakyat | Ri Hyong-gun[1] |
| Keluasan | |
| • Jumlah | 16,613 km2 (6,414 batu persegi) |
| Penduduk (2008) | |
| • Jumlah | 1,299,830 |
| • Kepadatan | 78/km2 (200/batu persegi) |
| Dialek | Pyongan |
Wilayah Chagang (Chagangdo; sebutan bahasa Korea: [tsa.ɡaŋ.do]) ialah sebuah wilayah di Korea Utara; ia bersempadan dengan wilayah Jilin, China di utara, Ryanggang dan Hamgyong Selatan di timur, Pyongan Selatan di selatan, dan Pyongan Utara di barat. Chagang dibentuk pada tahun 1949, selepas dipisahkan dari Pyongan Utara. Ibu kota wilayah ini ialah Kanggye.
Geografi
[sunting | sunting sumber]Wilayah Chagang terletak di bahagian barat laut Korea. Ia adalah wilayah pergunungan; dengan kawasan pergunungan berjumlah 98 peratus daripada jumlah kawasannya. Ketinggian purata di atas paras laut adalah 750 meter dan cerun kebanyakan kawasan ialah 15 hingga 40 darjah.
Wilayah ini mempunyai iklim benua yang berbeza di bawah pengaruh benua Asia. Ia mempunyai musim sejuk yang sangat sejuk dan panjang, dan musim bunga dan luruh yang singkat. Iklim ini dicirikan oleh perbezaan yang besar dalam suhu harian dan tahunan. Pada musim panas, hujan dan hujan batu sering berlaku. Oleh itu, guruh dan kilat berlaku kerap.
Wilayah ini mempunyai kekayaan mineral yang besar, dan merupakan sumber utama Korea Utara untuk zink, emas, tembaga, molibdenum, tungsten, antimoni, grafit, apatit, alunit, batu kapur, kalsium karbonat, antrasit dan bijih besi. Terdapat juga kristal dan permata berharga di sana.
Bandar utama dan aktiviti ekonomi
[sunting | sunting sumber]Wilayah ini berlimpah dengan sumber bawah tanah, hutan dan air. Sebelum Perang Korea, wilayah Chagang adalah tanah terpencil dengan hanya dua lombong primitif, satu kilang kayu dan kilang penyulingan.
Kebanyakan kemudahan perindustrian tentera bawah tanah Korea Utara terletak di Wilayah Chagang,[2] termasuk sebahagian program senjata pemusnahan besar-besaran.[3].
Kanggye adalah ibu kota Wilayah Chagang. Salah satu kilang pemprosesan kayu utama di wilayah ini, dan negara itu, terletak di Kanggye.
Huichon adalah bandar paling maju di wilayah itu. Pembangunannya bermula pada Perang Korea, ketika ia menjadi salah satu bandar penempatan semula untuk perindustrian, kerana ia terpencil dan jauh dari medan perang utama.
Pada masa kini, Huichon mempunyai beberapa industri, seperti yang besar kilang alat mesin, kilang sutera dan kilang gelas. Di Huichon terdapat Universiti Telekomunikasi Korea Utara.
Chagang adalah salah satu wilayah yang kurang membangun dan terpencil di Korea Utara selepas pembebasan pada tahun 1945. Bentuk muka buminya menjadikan ladang pertanian sukar dan hanya petani tebang-bakar yang mempu bertahan.
Pada masa kini, aktiviti pertanian terutamanya dikaitkan dengan aktiviti ternakan. Salah satu contoh ialah Ladang Hungju.
-
Kilang Kaca Huichon -
Kilang Alat Mesin Huichon -
Ladang Ayam Hungju
.jpg)
Stesen kuasa kecil dan sederhana
[sunting | sunting sumber]Wilayah ini telah ditukarkan menjadi pangkalan kuasa untuk negara ini, dengan pembinaan Stesen Kuasa Pemuda Kanggye, Stesen Kuasa Unbong, Stesen Kuasa Jangjagang dan stesen janakuasa hidroelektrik.
Wilayah ini telah membina banyak stesen janakuasa kecil dan sederhana sejak tahun 90-an, sebagai kewajipan pihak berkuasa tempatan. Empangan balak, jalan air, rakit dan sluis adalah antara kaedah yang cekap yang diamalkan dalam pembinaan mereka.
Turbin hidraulik kecil, dengan kapasiti 2 kW hingga 70 kW, telah dibangunkan oleh juruteknik tempatan untuk meningkatkan kapasiti penjanaan secara mendadak.
Bahagian pentadbiran
[sunting | sunting sumber]Chagang dibahagikan kepada 3 bandar (si) and 15 kaunti (gun).
Bandar
[sunting | sunting sumber]- Kanggye-si (강계시; 江界市; dijadikan "si" dari "gun" Disember 1949)
- Huichon-si (희천시; 熙川市; dijadikan "si" Oktober 1967)
- Manpo-si (만포시; 滿浦市; dijadikan "si" Oktober 1967)
Kaunti
[sunting | sunting sumber]- Kaunti Changgang (장강군; 長江郡)
- Kaunti Chasong (자성군; 慈城郡)
- Kaunti Chonchon (전천군; 前川郡)
- Kaunti Chosan (초산군; 楚山郡)
- Kaunti Chunggang (중강군; 中江郡)
- Kaunti Hwapyong (화평군; 和坪郡)
- Kaunti Kopung (고풍군; 古豐郡)
- Kaunti Rangnim (랑림군; 狼林郡)
- Kaunti Ryongnim (룡림군; 龍林郡)
- Kaunti Sijung (시중군; 時中郡)
- Kaunti Songgan (성간군; 城干郡)
- Kaunti Songwon (송원군; 松原郡)
- Kaunti Tongsin (동신군; 東新郡)
- Kaunti Usi (우시군; 雩時郡)
- Kaunti Wiwon (위원군; 渭原郡)
Lihat juga
[sunting | sunting sumber]Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ a b "Organizational Chart of North Korean Leadership" (PDF). Seoul: Political and Military Analysis Division, Intelligence and Analysis Bureau; Ministry of Unification. January 2018. Dicapai pada 17 October 2018.
- ^ "Defense". Federation of American Scientists. Dicapai pada October 11, 2013.
- ^ "North Korea Expanding WMD Production Capabilities". Nuclear Threat Initiative. October 27, 2011. Dicapai pada October 11, 2013.
- 행정 구역 현황 (Haengjeong Guyeok Hyeonhwang) (in Korean only)
- Administrative divisions of North Korea (in simplified Chinese; used as reference for Hanja)
- Panorama Korea, Foreign Language Publishing House, Pyongyang, 1999.
Pautan luar
[sunting | sunting sumber] |
Wikikembara memiliki panduan pelancongan bagi Baekdu Mountains. |
|
 Jilin, China
|
Ryanggang |
| |
|
||||
 Chagang 
| ||||
| ||||
| Pyongan Utara | Pyongan | Hamgyong Selatan |
| Kawasan |  | |
|---|---|---|
| Wilayah | ||
| Bandar yang ditadbir secara langsung | ||
| Bandar-bandar khas | ||
| Kawasan pentadbiran khas | ||
