Mauritius-Goos
De Mauritius-Goos (Alopochen mauritianus) weer en Vagel vun dat Eiland Mauritius. He höör to de Echten Halfgöse to un stamm ut dat Geslecht Alopochen. Dor weer he en Verwandten vun de Nilgöse mit. De Mauritius-Goos is gegen Enne vun dat 17. Johrhunnert utstorven.
| Mauritius-Goos | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||
| Alopochen mauritianus | ||||||||||||||||
| Newton & Gadow, 1893 |
Wat over de Aart to seggen is
ännernBekannt is de Goos bloß man dör twee Knaken, de 1889 in Mare aux Songes funnen wurrn sünd, un dör Vertellen vun Lüde, de in dat 17. un 18. Johrhunnert up See unnerwegens ween un dor ok bi na Mauritius henkamen sünd. Se weer um un bi so groot, as de Rottgoos. Wie se utsehn hett, weet wi nich, man de Ornithologe Masauji Hachisuka ut Japan hett 1953 in sien Book The Dodo and the Kindred Birds den Schriever John Marshall to Woort kamen laten. De harr 1668 in sien Wark Memorandum concerning India vun Göse up Mauritius vertellt. Dor harr he bi verklookfidelt, datt de Spitz un de eerste Hälft vun de Flunken swatt ween sünd. Fröher is annahmen wurrn, de Mauritius-Goos weer verwandt mit de Knubbel-Glimmergoos, man 1897 hett de Palöontologe Charles William Andrews faststellt, datt vun de Knaken her seggt weern konn, datt düsse Vagels mit de Nilgöse verwandt weern. Dat gifft hüdigendags Forschers, de meent, dat hannel sik bi de Mauritius-Goos um desülvige Aart, as bi de Madagaskar-Goos (Alopochen sirabensis), de ok al utstorven is. Wenn dat stimmt, möss de Mauritius-Goos as Nominatform Alopochen mauritianus mauritianus ankeken weern un de Madagaskar-Goos weer denn de Unneraart Alopochen mauritianus sirabensis.
Utstarven
ännernJust so, as de verwandte Réunion-Goos is se so lang jaagt wurrn, bit se utstorven weer. Ok se hett lecker smeckt un weer eenfach to fangen. 1681 geev dat noch enigermaten veel vun düsse Aart, man dat duer nich mehr lang, denn is de Populatschoon heel un deel in’neen braken. François Leguat hett 1708 in siene Upteeknungen schreven, um 1693 rüm weer se al roor, un 1698 meen Gouverneur Roelof Deodati, se weer midderwielen utstorven.
Literatur
ännern- 1953: Masauji Hachisuka. The Dodo and the kindred birds
- 1967: James C. Greenway. Extinct and Vanishing Birds of the World
- Andrews, C. W. (1897): On some fossil remains of Carinate birds from central Madagascar. Ibis 7(3): 343-359.
- Leguat, François (1708): Voyages et Avantures de François Leguat & de ses Compagnons, en Deux Isles Desertes des Indes Orientales etc. 2: 71. Jean Louis de Lorme, Amsterdam. PDF Volltext erhältlich bei Gallica: Stichwort "Leguat" eingeben
- Newton, Edward & Gadow, Hans Friedrich (1893): On additional bones of the Dodo and other extinct birds of Mauritius obtained by Mr. Théodore Sauzier. Trans. Zool. Soc. 13: 281-302, plate 34: figures 9-10.