Assassin’s Creed Shadows Preview – De ultieme Assassin's Creed

Met een rap naderende release op 20 maart en een aardige concurrent in de vorm van Ghost of Yotei, staat er flink wat druk op Ubisoft om van Assassin’s Creed Shadows een fantastische game te maken. Wij zochten voor jullie uit of Assassin’s Creed Shadows een goede kans maakt om te overleven of dat het de concurrentie een kans geeft om een mes op de keel te zetten.

In onze speelsessie mochten we vier uur aan de slag met de game. Een proloog van een uur waarbij zowel Yasuke als Naoe werden geïntroduceerd, en een langere sessie waarbij we een gebied genaamd Harima mochten verkennen. Maar laat ik bij de proloog beginnen. Buiten het verhaal, wat een goede opzet maakt voor de rest van hun avonturen, is de proloog vooral bedoeld als verkapte tutorial. Daarin leer je meteen dat Naoe en Yasuke qua speelstijlen enorm verschillen.

Waar Naoe als een soepel stromend beekje heel fluïde door de wereld beweegt, is Yasuke het andere uiterste; hij doet geregeld denken aan een onbeweeglijk rotsblok. Niet dat hij geen uitgebreid scala aan aanval mogelijkheden heeft, maar het is duidelijk dat zijn speelstijl veel meer gericht is op gevechten. Aanvallen pareren, blokkeren en tegenstanders met keiharde trappen tientallen meters lanceren, is waar het bij Yasuke om draait. Het contrast tussen deze twee hoofdpersonen zorgt ervoor dat je de gamewereld per personage heel anders gaat benaderen.

De wereld voedt de gameplay

Er zijn vanzelfsprekend activiteiten die je met beide helden kunt voltooien en hetzelfde zijn, maar ze hebben ook elk hun unieke avonturen. Zowel Naoe als Yasuke kunnen gesprekken met mensen aangaan om informatie in te winnen, maar hebben ook hun eigen unieke activiteiten en voorwerpen om te verzamelen. Wat ook niet mag ontbreken in een Assassin’s Creed-game zijn de synchronisatirpunten in de open die je moet beklimmen om alle bezienswaardigheden op je map tevoorschijn te toveren om er vervolgens vanaf te duiken. Ik merkte al snel dat de spelwereld mij stimuleerde om Naoe te gebruiken om gebieden te verkennen en Yasuke om enorme chaos aan te richten in vijandelijke kampen.

Een goed voorbeeld van zo’n vijandelijk kamp is Himeji Castle. De indrukwekkende vesting wordt bevolkt door vele tegenstanders en een vijftal extra sterke samurai die je moet verslaan om uiteindelijk een legendarische kist te kunnen openen. Deze samurai waren behoorlijk lastig om te verslaan in mijn eentje. Ik sneuvelde een aantal keren bij het bestormen van het kasteel omdat het best uitdagend is om meerdere vijanden van het lijf te houden. Gelukkig kun je ook een tweetal strijders oproepen om je bij te staan. Deze twee rekruten werken door middel van een cooldown timer en kun je dus om de zoveel tijd inzetten om je een handje, of eigenlijk een katana, te helpen. Het is dus absoluut een meerwaarde om goede rekruten mee te nemen op je missies en je kansen op succes te vergroten. Wanneer je alleen een kasteel gaat bestormen, zal je het erg lastig krijgen.

Schaduw en licht

Kies je voor de zachtere aanpak en wil je vooral sluipen, dan is het efficiënt benutten van schaduwen erg belangrijk voor de stealth gameplay. Naoe kan zoals gezegd gebruikmaken van haar grappling hook om naar grote hoogtes te stijgen. Maar wanneer ze op de grond staat kan ze zowel gebukt als liggend op tegenstanders afsluipen. In het hoge gras liggend is ze vrijwel onzichtbaar. Zodra je echter in de buurt van gebouwen komt, zul je al snel zien dat er weinig plekken zijn om je te verbergen. Tenzij je die natuurlijk zelf creëert. Dat kun je doen door lichtbronnen te doven als je erbij in de buurt staat of door er een kunai of werpster tegenaan te gooien. Een leuk detail is ook dat wanneer je met Yasuke de speelstijl van Naoe probeert na te doen, je al snel merkt dat het simpelweg niet werkt. Yasuke kan niet op de hoogste punten komen omdat hij geen grappling hook heeft en hij laat touwen kapotbreken wanneer hij zoals Naoe erop wil balanceren. Het ziet er werkelijk hilarisch uit om hem dan vervolgens een flink eind naar beneden te zien vallen.

Deze afwisselende manier van spelen wordt ondersteund door een heerlijk sfeervolle wereld. Sommige segmenten spelen zich bijvoorbeeld ‘s nachts af en dan kun je vaak de wegen zien oplichten door vuurtjes langs de weg. Wanneer het dan ook nog eens gaat regenen en de wereld een lichte gloed over de natgeregende straten en bruggen toont, weet Shadows grafisch zeker indruk te maken. Om nog maar te zwijgen over de mooie bosrijke gebieden, de kleurrijke bloesems en de wisselende jaargetijden. Helaas was onze speelsessie voorbij op het moment dat de herfstperiode naar de winterperiode overging, maar het oog voor detail in de wereld is erg goed gedaan en het maakt mij enorm benieuwd naar hoe de spelwereld eruit ziet tijdens de verschillende jaargetijden.

Zoeken naar informatie en activiteiten om te doen

Het gebied dat wij mochten ontdekken, genaamd Harima, lijkt bij het uitzoomen op de kaart slechts een fractie van de uiteindelijke open wereld. Maar ondanks dat de onzichtbare muren van de Animus mij tegenhielden om andere gebieden te verkennen, wist ik genoeg activiteiten te vinden om mij te vermaken. Zo kan Naoe tekeningen maken van wilde dieren die ze in de omgeving aantreft. Je moet deze dieren, zoals een reiger en herten, heel rustig benaderen. Want als ze je spotten voordat je dichtbij bent gekomen zullen ze snel vluchten. Het maakte mij ook nieuwsgierig of Yasuke een eigen unieke activiteit heeft om zich mee te vermaken, want daar kregen we nu nog niets van te zien.

Een algemene activiteit waar je mee bezig kunt gaan zijn contracten om specifieke missies uit te voeren. Dat loopt uiteen van een groep samurai uitschakelen, voorraden stelen of één specifieke tegenstander doden. Sommige missies geven je ook de opdracht om meer informatie in te winnen over een doelwit. Dat kun je doen door gesprekken met dorpelingen aan te gaan maar je hebt ook de mogelijkheid om een scout in te zetten. Dat doe je door met je cursor op de kaart te gaan staan en op X te drukken. Levert de scout geen nieuwe informatie op? Dan probeer je een andere regio. Komt de scout terug met nieuwe details? Dan is de kans groot dat het zoekgebied voor je doelwit wordt ingeperkt tot bijvoorbeeld een algemene regio, of een heel specifiek zoekgebied. Vervolgens moet je daar weer verder zoeken naar nieuwe hints om uiteindelijk je doelwit te kunnen vinden.

Authenticiteit gemengd met creatieve vrijheid

Assassin’s Creed Shadows heeft de laatste tijd natuurlijk wat kritiek te verduren gehad als het aankomt op authenticiteit. In Assassin’s Creed Shadows zul je, net als in eerdere games, weer in aanraking komen met historische figuren. De krijgsheer Oda Nobunaga is zelfs één van de belangrijkste figuren in het verhaal. En natuurlijk wordt er hier en daar wat creatieve vrijheid genomen met gebeurtenissen en de geschiedenis. Maar persoonlijk snap ik niet waarom het nu ineens een issue is, aangezien de Assassin’s Creed serie in het verleden ook dergelijke keuzes nam met personages als Leonardo Da Vinci, Socrates, Cleopatra en iemand als Benjamin Franklin. Dus wat dat betreft is Assassin’s Creed Shadows business as usual. Want laten we ook niet vergeten dat de Assassin’s Creed games daadwerkelijk spellen in de Animus zijn. Ze zullen nooit helemaal honderd procent authentiek zijn. En waarom zou je dat ook willen? Zolang mensen niet doelbewust gekwetst worden is er naar mijn mening ook geen vuiltje aan de lucht.

Greatest hits van de Assassin’s Creed reeks

Assassin’s Creed Shadows lijkt in veel opzichten inderdaad de ultieme Assassin’s Creed game te worden. Het pakt de sterkste elementen van eerdere games en voegt ze samen tot een nieuw geheel. Zo hadden we met Assassin’s Creed Syndicate al een game waar je tussen twee hoofdpersonages kon wisselen die elk hun eigen speelstijl hebben. Ook het inwinnen van informatie voor een goed geplande aanslag lijkt terug te grijpen op zowel de originele game als de avonturen van Ezio. Dat er sinds de originele game uit 2007 werd gehint naar Japan als een mogelijke setting voor een Assassin’s Creed titel en we nu eindelijk dankzij Assassin’s Creed Shadows in die wereld kunnen rondlopen voelt een beetje alsof de cirkel eindelijk rond is. Na bijna vier uur met de game te hebben doorgebracht denk ik dat de concurrentie goed op hun hoede moet zijn. Want hoe goed andere games straks ook mogen zijn, Ubisoft heeft met Assassin’s Creed Shadows weer een Hidden Blade waar ze onverwacht en gevaarlijk mee uit de hoek kunnen komen. Laat 20 maart maar snel komen, want ik kan niet wachten om verder te spelen.

Assassin’s Creed Shadows komt op 20 maart uit voor PlayStation 5, Xbox Series X/S en PC.