The Lord of the Rings: The War of the Rohirrim - Review
Bijna net zo sterk in animatie.
Als fan van The Hobbit en The Lord of the Rings was ik ontzettend benieuwd naar The War of the Rohirrim, de nieuwste film die gebaseerd is op de werken van J.R.R. Tolkien. Net als veel andere fans had ik alleen wel mijn twijfels over het feit dat de film in een anime-stijl zou zijn. Gelukkig bleek deze keuze geen afbreuk te doen aan de beleving van het verhaal. Sterker nog, de anime-stijl en het overzichtelijke verhaal maken de film juist toegankelijk voor zowel nieuwe fans als veteranen van de franchise. Hoewel de film enkele minpunten heeft, biedt het een meer dan degelijke prequel.
Dit is een spoilervrije review van The War of the Rohirrim.
Een terugkeer naar Rohan
Het verhaal speelt zich ongeveer 200 jaar vóór de gebeurtenissen van The Hobbit en The Lord of the Rings af. Vanaf het begin wordt dit helder gemaakt, waardoor je meteen een idee hebt van de context. De film richt zich op de regio Rohan, een belangrijke locatie in de originele trilogie die we natuurlijk allemaal kennen. Het is fascinerend om meer te leren over de geschiedenis van deze plek en de mensen die er wonen: de Rohirrim.
Centraal in het verhaal staat Héra, de dochter van koning Helm Hammerhand, de negende koning van Rohan. Een conflict met Freca uit Dunland escaleert al snel en zorgt voor spanningen tussen Rohan en Freca’s zoon, Wulf. Met een leger van huurlingen zint Wulf op wraak, wat leidt tot een epische strijd vol verrassende wendingen. Naast grootse gevechten tegen vijandelijke legers, spelen ook natuurlijke obstakels, zoals de genadeloze winter, een belangrijke rol in de strijd om overleving. De personages zijn goed uitgewerkt, en je voelt direct een emotionele connectie met hen, waardoor je volledig wordt meegezogen in hun lot.
Sterke cast en bekende stemmen
De stemacteurs dragen enorm bij aan de impact van de film. Brian Cox levert een krachtige vertolking als Helm Hammerhand, terwijl Miranda Otto – bekend als Éowyn uit de originele films – fungeert als verteller. Haar aanwezigheid geeft de film een directe link met de originele trilogie. Ook Gaia Wise maakt indruk als Héra en brengt haar personage overtuigend tot leven. Voor fans van de eerdere films is het een leuke verrassing dat enkele andere bekende stemmen terugkeren, maar ik zal hier verder niets over verklappen om spoilers te vermijden.
Toegankelijkheid versus diepgang
Een van de sterke punten van de film is de toegankelijkheid. Het verhaal is niet te complex, waardoor nieuwe kijkers probleemloos kunnen instappen. Hoewel sommige Tolkien-puristen wellicht meer diepgang hadden verwacht, vond ik het prettig dat de film makkelijk te volgen was. In vergelijking met de recentere serie The Rings of Power is War of the Rohirrim een stuk eenvoudiger te begrijpen en kijkt het veel vlotter weg. Zelfs als je nog nooit een Hobbit- of Lord of the Rings-film hebt gezien, kun je genieten van deze prequel. Tegelijkertijd bevat de film genoeg herkenbare elementen, zoals wezens, namen en locaties, die een mooie verbinding maken met de bredere wereld van Middle-earth.
Toch kent de film ook een paar nadelen. De opbouw naar het eindgevecht is bijvoorbeeld uitstekend, maar het gevecht zelf voelt minder spectaculair dan gehoopt. Dat is jammer, want juist in deze stijl zou je hiermee kunnen uitpakken. Ook het einde is wat abrupt, maar dit wordt deels goedgemaakt door twee indrukwekkende verwijzingen naar de originele trilogie.
Keuze voor anime is een gewaagde zet
De Japanse animatiestijl is visueel indrukwekkend en biedt een frisse kijk op Middle-earth. Toch bleef ik me afvragen hoe het verhaal had uitgepakt in live-action. Hoewel de animatie prachtig is, voelde het voor mij niet per se noodzakelijk om het in anime-stijl te presenteren. Dat gezegd hebbende, zullen sommige fans juist genieten van deze unieke benadering. De stijl voegt een nieuw en interessant perspectief toe aan de franchise, ook al is het geen must.
Op enkele momenten vraagt de combinatie van anime en Tolkien’s wereld wel om wat suspension of disbelief, maar deze momenten zijn niet storend genoeg om de algehele ervaring te verpesten. De film blijft sterk dankzij memorabele personages en een boeiend plot dat zich richt op één specifieke regio in Midden-aarde, wat een interessant inkijkje biedt in de geschiedenis van Rohan.
Het oordeel
The War of the Rohirrim is een spannende, toegankelijke en vermakelijke toevoeging aan de wereld van The Lord of the Rings. De anime-stijl is een gewaagde keuze, maar stoort niet en biedt een unieke kijkervaring. Voor nieuwe fans is dit een uitstekende instap in Middle-earth, terwijl bestaande fans genoeg herkenbare elementen en verwijzingen krijgen om van te genieten. Bovendien is het ook een van de weinige anime-films met een puur westers verhaal, wat het extra bijzonder maakt. Ondanks een paar minpunten, zoals een minder indrukwekkend eindgevecht, is het een film die zowel nieuwkomers als doorgewinterde fans zal aanspreken.
The Lord of the Rings: The War of the Rohirrim Review
