Almagest: verschil tussen versies

| land = [[oudeRomeins_en_Byzantijns GriekenlandEgypte|Romeins Egypte]]

| onderwerp = [[Astronomie]], schijnbare bewegingen van de sterrenzon, en demaan, planeten en sterren

De '''Almagest''' is een boek uit de [[tweede eeuw]] door [[Claudius Ptolemaeus]] van [[Alexandrië|Alexandria]], over de schijnbare bewegingen van de zon, de maan, de [[ster (hemellichaam)planeet|sterplaneten]]ren en de [[planeetster (hemellichaam)|planetenster]]ren, oorspronkelijk geschreven in het Grieks als {{Polytonic|Ἡ μαθηματικὴ σύνταξις}} (''Hē mathēmatikḕ sýntaxis''; "De mathematische ordening"). De [[Latijn]]se vertaling van deze titel is ''Syntaxis mathematica''. Het boek werd later {{Polytonic|Ἡ μεγάλη σύνταξις}} (''Hē megálē sýntaxis''; "De grote ordening") genoemd. Het superlatief daarvan is {{Polytonic|Ἡ '''μεγίστη''' σύνταξις}} (''Hē '''megístē''' sýntaxis''; "De grootste ordening"), wat weer ten grondslag ligt aan de [[Arabisch]]e naam {{lang|ar|المجسطي}} (''al-majisṭī''). In het Latijn nam men de Arabische naam over als ''Almagestum''.

De datering van de Almagest werd aan het eind van de twintigste eeuw preciezer dan voorheen vastgelegd. Volgens N.T. Hamilton zou de Almagest niet voor het jaar 150 geschreven kunnen zijn.<ref>N.T. Hamilton, "The Canobic Inscription: Ptolemy's Earliest Work", in: J.L. Berggren & B.R. Goldstein (red.), ''From Ancient Omens to Statistical Mechanics: Essays on the Exact Sciences Presented to Asger Aaboe'' (Kopenhagen: Universiteitsbibliotheek, 1987), pp.&nbsp;55-73.</ref> Dat is 25 jaar na het begin van de observaties door Ptolemaeus. Zijn [[geocentrisme|geocentrische]] visie op het [[zonnestelsel]] zou meer dan duizend jaar lang de meest gebruikte zijn bij de Arabieren en in het Westen.

Ptolemaeus nam een sceptische houding aan ten opzichte van zijn eigen model. Het moest vooral gebruikt worden om mee te rekenen en voorspellingen mee te doen. Hij claimde niet de werkelijkheid te beschrijven maar slechts de 'verschijnselen te redden'. [[Nicolaus Copernicus|Copernicus]] bracht hier, in 1543, verandering in. Hij zag aanwijzingen dat niet de aarde maar de zon het middelpunt van het [[heelal]] was en stelde een [[Heliocentrisme|heliocentrische visie]] van het zonnestelsel op. Het werk van Copernicus, in strijd met de toenmalige stand der wetenschap en waarneming, ondervond aanvankelijk slechts welwillende onverschilligheid<ref>Owen Gingerich, ''The Book Nobody Read: Chasing the Revolutions of Nicolaus Copernicus'' (New York: Walker, 2004), {{ISBN|0-8027-1415-3}}.</ref> in het Westen maar verdrong uiteindelijk het Ptolemaeische wereldbeeld.

* [httphttps://www.staffwebspace.science.uu.nl/~gent0113/astro/ancientephemerides.htm posities van de zon, de maan en de planeten, berekend volgens de regels van de Almagest.]