NorGer-kabel

De NorGer-kabel is een in 2020 in gebruik te nemen hoogspanningskabel tussen Noorwegen en Duitsland, waarvoor ook de naam Nord.Link wordt gebruikt.

Geschiedenis

Sinds 2010 zijn het Nederlandse bedrijf TenneT en de Noorse netbeheerder Statnett in gesprek over de aanleg van een onderzeese elektriciteitsverbinding tussen Duitsland en Noorwegen^[1]. Er ligt al een vergelijkbare kabel tussen Nederland en Noorwegen, NorNed. In december 2012 werd de overeenkomst getekend waarna in 2014 de investeringsbeslissing is genomen^[2]^[3]. De ingebruikname was oorspronkelijk gepland voor 2015 maar werd in 2012 tot het jaar 2020 of later uitgesteld.

De nieuwe gelijkstroomverbinding maakt het transport van elektriciteit tussen het Noordwest-Europese vasteland en Noorwegen mogelijk. De kabelverbinding geeft de mogelijkheid om bij sterke wind in Noord-Duitsland windenergie naar Noorwegen te transporteren en daar op te slaan in de vorm van waterkracht, en bij weinig wind deze elektriciteit weer terug te halen. De Duitse regering ondersteunt het project en heeft risicodragend kapitaal toegezegd door de Duitse investerings- en subsidiebank Kreditanstalt für Wiederaufbau (KfW). Statnett is voor 50% eigenaar van het project en aan Duitse zijde krijgen KfW en TenneT gezamenlijk de overige 50% in handen.

Ligging van de kabel

De 623 km lange kabel loopt van de Noorse plaats Feda (gemeente Kvinesdal) of Tonstad over de zeebodem van de Noordzee naar het Moorriem of Wilster in de Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein. De finale keuze van de plaatsen moet nog gemaakt worden. Circa 514 kilometer van de kabel komt onder water te liggen.

Techniek

De verbinding wordt tot stand gebracht met de hoogspanningsgelijkstroomtechniek (HVDC). De stroom wordt met een spanning van 450-500kV getransporteerd. Met deze techniek zijn de energieverliezen door transport veel kleiner dan wanneer van wisselstroom gebruik zou worden gemaakt. Aan de beide uiteinden van de kabel bevinden zich omvormers die de wisselstroom vanuit de nationale netten gelijkrichten, en inverters die de gelijkstroom omvormen naar driefasige wisselstroom (draaistroom), waarmee de nationale netten weer gevoed worden.