Barbakan (Krakau)
De Barbakan in de Poolse stad Krakau is een barbacane (versterkte buitenpost) die zich thans bevindt in het stadspark Planty. Het is een van de weinige overgebleven onderdelen van de verdedigingswerken van Krakau en gaf toegang tot de Florianuspoort. Momenteel is het een toeristische trekpleister en expositieruimte voor het Stedelijk Historisch Museum.[1] Het is het best bewaard gebleven barbacane van Europa[2] en een beschermd architectonisch monument in Polen.[3]
| Barbakan | ||
|---|---|---|
| ||
Barbakan gezien vanaf ulica Basztowa. Links is het restant van de overdekte doorgang naar de Florianuspoort zichtbaar.
| ||
| Locatie | ul. Basztowa, Krakau, Polen | |
| Algemeen | ||
| Type | Barbacane | |
| Stijl | Gotiek, renaissance | |
| Bouwmateriaal | Baksteen | |
| Huidige functie | Expositieruimte | |
| Gebouwd in | 1498-1499 | |
| Gesloopt in | 19e eeuw (gedeeltelijk) | |
| Monumentale status | Beschermd | |
| Website | Museum of Krakow | |
| ||
Barbakan gezien van de Florianuspoort
| ||
Geschiedenis
bewerkenHet werd gebouwd in gotische stijl in 1498 en 1499, nadat Jan Albrecht door de Ottomanen bij Bulkowina was verslagen. De Barbakan was oorspronkelijk omringd door een gracht en verbonden met de Florianuspoort via een overdekte gang.[2] Het verdedigingswerk is in de tweede helft van de 16e eeuw in de renaissancestijl herbouwd.
De Barbakan is in de 19e eeuw gedeeltelijk gesloopt en raakte tijdens de Tweede Wereldoorlog beschadigd. Het bouwwerk is na de oorlog hersteld.[4]
Ontwerp
bewerkenHet ronde gebouw heeft een binnenplaats met een doorsnede van 24,40 meter en buitenmuren van 3 meter dik met 130 schietgaten. Het dak wordt onderbroken door zeven ronde en achthoekige torentjes. Het ontwerp toont de veranderen die op militaire bouwwerken zijn geïntroduceerd door de snelle ontwikkeling van de artillerie.[2]
- Bronnen
- (en) DK Travel, DK Eyewitness Krakow (2018)
- (en) Saysse-Tobiczyk, K., Cracow (1961)
- Noten
- ↑ Museum of Krakow: Barbakan[dode link]
- ↑ a b c DK Travel 2018, blz. 116
- ↑ Narodowy instytut dziedzictwa (National Heritage Board of Poland)
- ↑ Saysse-Tobiczyk 1961, blz. 64