Gabriele Veneziano
Italiaans natuurkundige
Vertaalhulp gevraagd. Dit artikel bevat mogelijk (taal)fouten.
U kunt dit artikel verbeteren. Op de overlegpagina of de vertaalpagina is mogelijk meer informatie te vinden.
U kunt dit artikel verbeteren. Op de overlegpagina of de vertaalpagina is mogelijk meer informatie te vinden.
Gabriele Veneziano (Florence, 7 september 1942) is een Italiaans natuurkundige. Hij staat bekend als een van de theoretici van de snaartheorie.
Levensloop
bewerkenGabriele Veneziano studeerde tot 1965 natuurkunde aan de Universiteit van Florence. Van 1966 tot 1968 studeerde hij aan het Weizmann Instituut in Rehovot, Israël, waar hij in 1967 promoveerde.
Na een postdoc als bijzonder hoogleraar, "visiting associate Professor", aan het MIT ging hij 1972 weer naar het Weizmann Instituut, waar hij van 1975 tot 1977 hoogleraar was. Vanaf 1976 was Veneziano werkzaam bij CERN, vanaf 1977 als "Senior Staff Member" en vanaf 1994 tot 1996 als directeur van de theoretische afdeling. Vanaf 2004 was hij hoogleraar aan het Collège de France.
Prijzen
bewerken- I. Ya. Pomeranchuk-prijs (1999)
- Dannie Heiman-prijs (2004)
- Enrico Fermi-prijs (2005)
- Albert Einsteinmedaille (2006)
Literatuur
bewerken- Veneziano, An introduction to dual models of strong interactions and their physical motivations, Physics Reports Bd.9, 1974, S.199-242
- ders. Physics with a fundamental length, in Brink, Friedan, Polyakov The physics and mathematics of strings, 1990