Philipp Petzschner

Philipp Petzschner (Bayreuth, 24 maart 1984) is een Duits tennisser. Hij is prof sinds 2001. Hij kwam in 2008 voor het eerst de top 100 binnen en in 2009 voor het eerst de top 50. Zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst is de 35e, die hij behaalde op 14 september 2009.

Philipp Petzschner
Philipp Petzschner op de US Open in 2007
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Petzsche, Picasso
Nationaliteit	Duitse
Geboorteplaats	Bayreuth, Duitsland
Geboortedatum	24 maart 1984
Woonplaats	Pulheim, Duitsland
Lengte	1,85 m
Gewicht	77 kg
Profdebuut	2001
Slaghand	rechts
Totaal prijzengeld	4.024.417 US dollar
Coach	Stefan Eriksson
Profiel	(en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	88–107
Titels	1
Hoogste positie	35e (14 september 2009)
Grandslamresultaten
Australian Open	2e ronde (2012)
Roland Garros	2e ronde (2009, 2011)
Wimbledon	3e ronde (2009-2010)
US Open	2e ronde (2007, 2009-2012)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	177–173
Titels	8
Hoogste positie	9e (4 april 2011)
Grandslamresultaten
Australian Open	Kwartfinale (2011)
Roland Garros	3e ronde (2012)
Wimbledon	Winnaar (2010)
US Open	Winnaar (2011)
Laatst bijgewerkt op: 22 juni 2018
Portaal    Tennis

Petzschner schreef in zijn carrière één enkeltoernooi en vijf herendubbeltoernooien op zijn naam, waaronder het herendubbelspel op Wimbledon in 2010 en de US Open in 2001. In het enkelspel won hij ook één challenger en twee futurestoernooien. Zijn beste resultaat in het enkelspel op een grandslamtoernooi is de derde ronde.

Carrière

Jaarverslagen

Jeugd

Petzschner begon met tennis spelen toen hij vier jaar oud was. Dit kwam doordat zijn vader een tennisschool bezat. Tijdens zijn jeugd waren Goran Ivanišević en Stefan Edberg zijn idolen.

2001-2003

Petzschner werd proftennisser in 2001. Hij speelde van 2001 tot en met 2003 nog hoofdzakelijk futurestoernooien, met af en toe ook een challenger. In 2003 speelde hij zijn eerste match op ATP-niveau op het ATP-toernooi van 's-Hertogenbosch, waar hij in de eerste ronde werd geklopt door Sébastien Grosjean. In september boekte hij zijn eerste zege op ATP-niveau. Hij versloeg in de eerste ronde van het ATP-toernooi van Metz de Fransman Anthony Dupuis en haalde er ook zijn eerste ATP-kwartfinale.

2004-2007

De periode van 2004 tot en met 2007 bracht Petzschner voornamelijk op het futures- en challengercircuit door. In augustus 2004 won hij zijn eerste challenger in het herendubbel en in november 2006 haalde hij zijn eerste challengerfinale, die hij verloor van Ernests Gulbis. In 2006 maakte Petzschner zijn grandslamdebuut in het dubbelspel, op Roland Garros, en in 2007 maakte hij zijn grandslamdebuut in het enkelspel, op de US Open, waar hij via de kwalificaties de hoofdtabel haalde. Petzschner haalde er de tweede ronde. In oktober 2007 won hij zijn eerste challenger in het enkelspel, in Rennes.

2008-2009

In de eerste twee maanden van 2008 haalde Petzschner twee challengerfinales. In juni haalde hij de hoofdtabel op Wimbledon en bereikte hij de tweede ronde. In het dubbelspel had hij echter meer succes, want hij haalde de kwartfinale, iets wat hij overdeed op de US Open. Eind september haalde hij de kwartfinale in Bangkok, maar zijn grootste succes kwam er in oktober, toen hij als qualifier het ATP-toernooi van Wenen won. Hij versloeg Stanislas Wawrinka, 's werelds nummer 10 in de eerste ronde en Gaël Monfils in de finale. Door deze overwinning kwam Petzschner ook voor het eerst de top 100 binnen. Op dat toernooi haalde hij ook de dubbelfinale, maar die verloor hij samen met de Oostenrijker Alexander Peya van Maks Mirni en Andy Ram in twee sets. Hij sloot het jaar voor het eerst af binnen de top 100, op plaats 66.

In januari 2009 nam Petzschner voor het eerst deel aan de Australian Open. Hij verloor in de eerste ronde. Petzschner was vervolgens twee maanden weg van het circuit door een stressfractuur. Op Roland Garros deed hij een ronde beter en op Wimbledon nog een. Door zijn derde ronde op Wimbledon kwam Petzschner voor het eerst de top 50 binnen. Op de US Open verloor hij in de tweede ronde. Op 14 september bereikte hij met een 35e plaats zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst. Zijn beste resultaat na de US Open was een kwartfinale in Metz, maar in oktober viel hij weer terug uit de top 50 omdat hij zijn titel in Wenen niet verdedigde. Petzschner sloot 2009 af op de 80e plaats.

2010

Ook in 2010 werd Petzschner in de eerste ronde van de Australian Open uitgeschakeld. In februari haalde hij de halve finales in Zagreb en Memphis. In Zagreb won hij ook zijn eerste ATP-dubbeltoernooi. Na een derde ronde op de Masters van Miami kwam hij in april weer de top 50 binnen. In mei haalde hij de halve finale in München, maar op Roland Garros verloor hij in de openingsronde. Het grasseizoen verliep goed met een halve finale in Halle en een derde ronde op Wimbledon, die hij verloor van de uiteindelijk winnaar Rafael Nadal. In het dubbelspel daarentegen boekte hij het grootste succes van zijn carrière. Petzschner en zijn partner Jürgen Melzer wonnen het herendubbelspel op Wimbledon door in de finale het duo Robert Lindstedt-Horia Tecău te verslaan. Petzschner werd zo de tweede Duitser, na Michael Stich, die een grandslamtitel in het dubbelspel won. Door de overwinning steeg Petzschner op de dubbelranglijst van de 60e naar de 23e plaats. In juli haalde hij ook nog de dubbelfinale in Stuttgart. De rest van de zomer kende hij geen grote successen. Op de US Open haalde hij de tweede ronde. De US Open was ook meteen zijn laatste toernooi van het jaar, omdat hij in september een blessure aan de rechterenkel opliep. Aan het einde van het jaar nam hij samen met Jürgen Melzer deel aan de dubbelspel op de ATP World Tour Finals. Het duo won een van zijn drie groepswedstrijden en werd dus uitgeschakeld in de groepsronde. Petzschner sloot het jaar af op plaats 57.

2011

Petzschner startte het jaar matig in het enkelspel met onder andere een verlies in de openingsronde van de Australian Open. In het dubbelspel was hij succesvoller, want hij haalde er met zijn partner Jürgen Melzer de kwartfinale. Verder haalde hij in het voorjaar de kwartfinale in Dubai, de halve finale in München en de finale in Halle, waarin hij tegen zijn landgenoot Philipp Kohlschreiber moest opgeven. In mei maakte hij deel uit van het Duitse team dat de World Team Cup in Düsseldorf won. Op Roland Garros en Wimbledon verging het hem dan weer minder goed, met verlies in de tweede en eerste ronde respectievelijk. In het dubbelspel haalde hij betere resultaten met onder andere twee toernooiwinsten: in Rotterdam in februari en in Stuttgart in juli. In april bereikte hij voor het eerst de top 10 in het herendubbelspel. Ook na Wimbledon verging het Petzschner niet zo goed in het enkelspel. Vaak werd hij vroeg in de toernooien uitgeschakeld, zoals op de US Open, waar hij verloor in de tweede ronde. In het dubbelspel echter boekte hij met Melzer zijn tweede grandslamtitel. Het duo won de US Open door het Poolse duo Mariusz Fyrstenberg en Marcin Matkowski met tweemaal 6-2 te verslaan in de finale. Deze overwinning bezorgde het duo alweer een ticket voor de ATP World Tour Finals, waar Melzer en Petzschner net zoals het jaar ervoor in de groepsronde bleven na één overwinning in drie groepswedstrijden. Petzschner sloot 2011 af op de 63e plaats van de ATP-ranglijst in het enkelspel en op plaats 10 in het dubbelspel.

Davis Cup

Petzschner speelde zijn eerste Davis Cup voor Duitsland in 2007 in een duel tegen Rusland in de halve finale van de Wereldgroep. Hij speelde in 2007, 2008 en 2011 voor het Duitse Davis Cupteam. In totaal speelde Petzschner drie enkelmatchen, waarvan hij er twee won, en vijf dubbelmatchen, waarvan hij er drie won.

Palmares

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009	vanaf 2009
Tennis Masters Cup	ATP Finals
ATP Masters Series	ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold	ATP Tour 500
ATP International Series	ATP Tour 250

Enkelspel

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Tegenstander in finale	Score	Details
Gewonnen finales
1.	6 oktober 2008	ATP Wenen	Hardcourt	Gaël Monfils	6-4, 6-4	Details
Verloren finales
1.	12 juni 2011	ATP Halle	Gras	Philipp Kohlschreiber	6-7, 0-2, opgave	Details
2.	23 juni 2012	ATP Rosmalen	Gras	David Ferrer	3-6, 4-6	Details
Gewonnen challengers
1.	8 oktober 2007	Rennes	Hardcourt	Gilles Müller	6-3, 6-4

Dubbelspel

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Partner	Tegenstanders in finale	Score	Details
Gewonnen finales herendubbel
1.	7 februari 2010	ATP Zagreb	Hardcourt	Jürgen Melzer	Arnaud Clément Olivier Rochus	6-3, 3-6, 10-8	Details
2.	3 juli 2010	Wimbledon	Gras	Jürgen Melzer	Robert Lindstedt Horia Tecău	6-1, 7-5, 7-5	Details
3.	7 februari 2011	ATP Rotterdam	Hardcourt	Jürgen Melzer	Michaël Llodra Nenad Zimonjić	6-4, 3-6, 10-5	Details
4.	11 juli 2011	ATP Stuttgart	Gravel	Jürgen Melzer	Marcel Granollers Marc López	6-3, 6-4	Details
5.	29 augustus 2011	US Open	Hardcourt	Jürgen Melzer	Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski	6-2, 6-2	Details
6.	19 oktober 2014	ATP Wenen	Hardcourt (i)	Jürgen Melzer	Andre Begemann Julian Knowle	7-6(6), 4-6, [10-7]	Details
7.	23 juli 2017	ATP Båstad	Gravel	Julian Knowle	Sander Arends Matwé Middelkoop	6-2, 3-6, [10-7]	Details
8.	17 juni 2018	ATP Stuttgart	Gras	Tim Pütz	Robert Lindstedt Marcin Matkowski	7-6(5), 6-3	Details
Verloren finales herendubbel
1.	12 oktober 2008	ATP Wenen	Hardcourt	Alexander Peya	Maks Mirni Andy Ram	6-1, 7-5	Details
2.	12 juli 2010	ATP Stuttgart	Gravel	Christopher Kas	Carlos Berlocq Eduardo Schwank	6-7(5), 6-7(6)	Details
3.	8 januari 2012	ATP Brisbane	Hardcourt	Jürgen Melzer	Maks Mirni Daniel Nestor	1-6, 2-6	Details
4.	9 januari 2016	ATP Doha	Hardcourt	Alexander Peya	Feliciano López Marc López	4-6, 3-6	Details
5.	14 februari 2016	ATP Rotterdam	Hardcourt (i)	Alexander Peya	Nicolas Mahut Vasek Pospisil	6-7(2), 4-6	Details
6.	27 februari 2016	ATP Acapulco	Hardcourt	Alexander Peya	Treat Huey Maks Mirni	6-7(5), 3-6	Details
7.	30 april 2017	ATP Barcelona	Gravel	Alexander Peya	Florin Mergea Aisam-ul-Haq Qureshi	4-6, 3-6	Details
Gewonnen challengers herendubbel
1.	16 augustus 2004	Mönchengladbach	Gravel	Christopher Kas	Karsten Braasch Franz Stauder	3-6, 6-2, 7-6(4)
2.	15 november 2004	Eckental	Tapijt	Christopher Kas	Daniele Bracciali Petr Luxa	6-4, 7-6(5)
3.	31 januari 2005	Wolfsburg	Tapijt	Alexander Peya	Aisam-ul-Haq Qureshi Lovro Zovko	6-2, 6-4
4.	16 mei 2005	Dresden	Gravel	Christopher Kas	Bart Beks Martijn Van Haasteren	6-7(2), 6-2, 6-4
5.	3 oktober 2005	Bergen	Gravel	Christopher Kas	Tomáš Cibulec Tom Vanhoudt	7-6(4), 6-2
6.	7 november 2005	Eckental	Tapijt	Christopher Kas	Torsten Popp Jasper Smit	6-3, 7-5
7.	23 januari 2006	Heilbronn	Tapijt	Christopher Kas	Lukáš Dlouhý David Škoch	6-7(2), 6-3, 10-4
8.	20 februari 2006	Besançon	Hardcourt	Christopher Kas	Jean-Claude Scherrer Lovro Zovko	6-2, 6-2
9.	17 april 2006	Cardiff	Hardcourt	Alexander Peya	Filip Prpic Bjorn Rehnquist	4-6, 6-3, 10-7
10.	3 september 2007	Donetsk	Hardcourt	Simon Stadler	Patrick Briaud Nicholas Monroe	3-6, 7-5, 10-6
11.	8 oktober 2007	Rennes	Hardcourt	Björn Phau	Filip Polášek Igor Zelenay	6-2, 6-2
12.	29 oktober 2007	Aken	Tapijt	Alexander Peya	Dominik Meffert Mischa Zverev	6-3, 6-2
13.	5 november 2007	Eckental	Tapijt	Alexander Peya	Philipp Marx Lars Uebel	6-3, 6-4
14.	18 februari 2008	Besançon	Hardcourt	Alexander Peya	Yves Allegro Horia Tecău	6-3, 6-1
15.	27 april 2009	Tenerife	Hardcourt	Alexander Peya	James Auckland Joshua Goodall	6-2, 3-6, 10-4
16.	17 maart 2013	Dallas	Hardcourt	Jürgen Melzer	Eric Butorac Dominic Inglot	6-3, 6-1
17.	22 februari 2015	Wrocław	Hardcourt (i)	Tim Pütz	Frank Dancevic Andriej Kapas	7-6(4), 6-3
18.	11 oktober 2015	Bergen	Hardcourt (i)	Ruben Bemelmans	Rameez Junaid Igor Zelenay	6-3, 6-1
19.	8 november 2015	Eckental	Tapijt (i)	Ruben Bemelmans	Ken Skupski Neal Skupski	7-5, 6-2
20.	18 maart 2018	Irving	Hardcourt	Alexander Peya	Radu Albot Matthew Ebden	6-2, 6-4
21.	13 mei 2018	Aix en Provence	Gravel	Tim Pütz	Guido Andreozzi Kenny De Schepper	6-7(3), 6-2, [10-8]

Prestatietabellen

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Prestatietabel enkelspel

Deze gegevens zijn bijgewerkt tot en met 2 januari 2012.

Toernooi	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open	–	–	–	–	–	–	1R	1R	1R	2R	–	1-4
Roland Garros	–	–	–	–	–	–	2R	1R	2R	1R	1R	2-5
Wimbledon	–	–	–	–	–	2R	3R	3R	1R	2R	1R	6-6
US Open	–	–	–	–	2R	–	2R	2R	2R	2R	1R	5-6
Winst-verlies	0-0	0-0	0-0	0-0	1-1	1-1	4-4	3-4	2-4	3-4	0-3	14-21
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	–	–	–	–	–	–	2R	2R	–	2R	2-2
Miami	–	–	–	–	–	–	–	3R	3R	–	4-2
Monte Carlo	–	–	–	–	–	–	–	3R	–	–	–	2-1
Rome	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0-0
Hamburg	–	–	1R	–	–	–	l.c.					0-1
Madrid	–	–	–	–	–	–	–	2R	–	–	–	1-1
Montréal/Toronto	–	–	–	–	–	–	3R	1R	2R	–	–	3-3
Cincinnati	–	–	–	–	–	–	2R	1R	–	–	–	1-2
Shanghai	geen Masters 1000						1R	–	–	1R	–	0-2
Parijs	–	–	–	–	–	–	1R	–	–	–	–	0-1
Statistieken
Totaal aantal titels	0	0	0	0	0	1	0	0	0	0	0	1
Totaal winst-verlies	2-3	1-1	0-2	0-0	1-2	10-9	15-25	21-19	24-22	10-17	3-5	88-107
Eindejaarsranking	327	394	307	307	184	66	80	57	63	115	206	n.v.t.

N.B. "l.c." = lagere categorie

Prestatietabel dubbelspel (grand slam)

Toernooi	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open	–	1R	–	2R	3R	KF	3R	–	–	–	1R	1R	–	8-7
Roland Garros	1R	–	–	1R	1R	1R	3R	1R	–	–	–	1R	1R	2-8
Wimbledon	2R	–	KF	2R	W	KF	HF	–	–	HF	–	2R		23-7
US Open	2R	–	KF	1R	1R	W	2R	1R	–	1R	–	–		11-7
Winst-verlies	2-3	0-1	6-2	2-4	8-3	12-3	9-4	0-2	0-0	4-2	0-1	1-3	0-1	44-27
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals	–	–	–	–	G	G	–	–	–	–	–	–		1-2
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	–	–	–	–	2R	–	1R	–	–	–	1R	1R	1-4
Miami	–	–	–	–	1R	HF	–	1R	–	–	KF	KF	–	7-5
Monte Carlo	–	–	–	–	–	2R	–	–	–	–	–	1R	–	0-2
Madrid	–	–	–	–	–	–	2R	–	–	–	–	–	–	0-1
Rome	–	–	–	–	–	–	2R	–	–	–	–	–	–	1-1
Hamburg	–	–	–	l.c.										0-1
Montréal/Toronto	–	–	–	KF	KF	1R	–	–	–	–	–	–		3-3
Cincinnati	–	–	–	–	2R	2R	1R	–	–	–	–	–		0-3
Shanghai	l.c.			2R	–	2R	KF	–	–	–	1R	–		2-4
Parijs	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–		0-0
Statistieken
Totaal aantal titels	0	0	0	0	2	3	0	0	1	0	0	1	1	8
Totaal winst-verlies	7-11	1-2	17-13	17-21	22-16	34-26	21-21	4-7	5-1	7-11	15-12	16-16	4-5	170-165
Eindejaarsranking	68	140	41	55	20	10	38	158	185	50	66	71		n.v.t.

Externe links

• (de) Officiële website van Philipp Petzschner

Mediabestanden

• (en) Profiel van Philipp Petzschner op de website van de ATP
• (en) Profiel van Philipp Petzschner op de website van de ITF
• (en) Profiel van Philipp Petzschner in de Davis Cup
• (en) Profiel van Philipp Petzschner op sports-reference.com (gearchiveerd)
• (en) Profiel van Philipp Petzschner op olympedia.org

Bronnen, noten en/of referenties