Pyrrhotiet
Het mineraal pyrrhotiet of pyrrhotien is een ijzer-sulfide met de chemische formule Fe2+(1-x)S (waarbij 0<x<0,17). Het mineraal dankt zijn naam aan August Breithaupt, die het in 1835 beschreef en vernoemde naar het Oudgriekse woord purrhotēs (πυρρότης), 'roodheid'.[1]
Pyrrhotiet | ||||
---|---|---|---|---|
Mineraal | ||||
Chemische formule | Fe2+(1-x)S (waarbij 0<x<0,17) | |||
Kleur | Bronskleurig tot donkerbruin | |||
Streepkleur | Grijszwart | |||
Hardheid | 3,5 tot 4,5 | |||
Gemiddelde dichtheid | 4,58 tot 4,65 kg/dm3 | |||
Glans | Metallisch | |||
Opaciteit | Opaak | |||
Splijting | [0001] en [1120] Imperfect | |||
Kristaloptiek | ||||
Kristalstelsel | Monoklien | |||
Overige eigenschappen | ||||
Magnetisme | Sterk natuurlijk magnetisch | |||
Lijst van mineralen | ||||
|
Eigenschappen
bewerkenHet opaak bronskleurige tot donkerbruine pyrrhotiet heeft een metallische glans, een grijszwarte streepkleur en het mineraal kent een imperfecte splijting volgens de kristalvlakken [0001] en [1120]. Het kristalstelsel is monoklien. Pyrrhotiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,61, de hardheid is 3,5 tot 4 en het mineraal is niet radioactief. Pyrrhotiet is wel sterk natuurlijk magnetisch.
Voorkomen
bewerkenPyrrhotiet is een mineraal dat zeer algemeen voorkomt in diepte- en metamorfe gesteenten. De typelocaties zijn Sudbury, Ontario, Canada en Santa Eulalia, Chihuahua, Mexico. Het mineraal wordt verder gevonden in de Nikolaevskiy mijn, Dal'negors, Primorskiy Kray, Rusland.
Zie ook
bewerken- ↑ Chester, A.H. (1896). A dictionary of the names of minerals, including their history and etymology. New York: John Wiley & Sons. London: Chapman & Hall, Limited.