Scheepswerf De Hoop
Scheepswerf "De Hoop" was begin van de 21ste eeuw een van de oudste scheepswerven in Nederland totdat in oktober 2021 de hoofdvesting te Tolkamer failliet werd verklaard.[1] De laatste twintigtal jaren van het bestaan waren enkele andere werven onderdeel van de holding De Hoop.
De werf startte in 1889 te Tolkamer bij Lobith. Ze werd tijdens de Tweede Wereldoorlog volledig verwoest. Vervolgens werd ze gemoderniseerd en herbouwd. Men vervaardigde een aantal geavanceerde schepen. Vanaf 1991 ging men zich toeleggen op schepen voor binnenlands personenvervoer, zoals grote rondvaartboten, terwijl ook zeegaande schepen werden gebouwd, zoals het containerschip Carmen Dolores. In 1995 werd de Henry Dunant III gebouwd.
In januari 1999 werd de voormalige Verolme-scheepswerf te Heusden gekocht en omgedoopt in Scheepswerf De Hoop Heusden. In 2001 werd te Louisiana de werf Houma Fabricators gekocht om daarmee op de Amerikaanse markt te kunnen opereren. Elk van deze drie werven had ongeveer 150 personeelsleden. Het was de bedoeling dat ze elkaar aanvulden zodat men een grotere verscheidenheid aan projecten kon aanvaarden.
In 2004 werd de strategie opnieuw gewijzigd. De werf te Heusden werd verkocht in 2005 en die in Louisiana in 2006. De in de werven aanwezige kennis werd gebundeld in een ontwerpafdeling die ook voor derden werkte. In 2006 werd vervolgens een werf te Foxhol, De Volharding geheten, aangekocht. Hier startte De Hoop Foxhol met 60 van De Volharding afkomstige medewerkers.
De Rechtbank Gelderland heeft het bedrijf maandag 25 oktober 2021 failliet verklaard. In oktober 2020 vroeg de werf al uitstel van betaling aan, vervolgens kwam het onder curatele en kreeg het staatssteun.
Productie
bewerkenDe Hoop heeft in de loop van de geschiedenis bijna 1500 schepen gebouwd en meer dan 3000 ontwerpen vervaardigd. Men kan allerlei soorten schepen en offshore-installaties maken, waaronder zeer exclusieve schepen als de Brion en Breuil, welke vliegtuigdelen transporteren voor Airbus, het kabellegschip Sea Spider, diverse baggerschepen en het afzinkbare duikplatform Amethyst.
Externe link
bewerken- ↑ Wim ter Horst (2006). Heeft de opvoeder wat over voor deze kinderen?. Bohn Stafleu van Loghum, Houten, 21–27.
