Suderburg
Suderburg is een gemeente in de Duitse deelstaat Nedersaksen. De gemeente maakt deel uit van de Samtgemeinde Suderburg in het Landkreis Uelzen. Suderburg telt 4.572 inwoners.[1]
Gemeente in Duitsland | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Deelstaat | Nedersaksen | ||
Landkreis | Uelzen | ||
Samtgemeinde | Suderburg | ||
Coördinaten | 52° 54′ NB, 10° 28′ OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 129,41 km² | ||
Inwoners (31-12-2020[1]) |
4.572 (35 inw./km²) | ||
Hoogte | 57 m | ||
Burgemeester | Hans-Hermann Hoff (GRÜNE) | ||
Overig | |||
Postcode | 29556 | ||
Netnummer | 05826 | ||
Kenteken | UE | ||
Gemeentekernen | 7 Ortsteile | ||
Gemeentenr. | 03 3 60 023 | ||
Website | www.suderburg.de | ||
Locatie van Suderburg in Uelzen | |||
Foto's | |||
|
Suderburg ligt ongeveer 10 km hemelsbreed en 13 km over de weg ten zuidwesten van Uelzen. Ten oosten van Suderburg loopt de Bundesstraße 4 noordwaarts naar die stad.
Het dorp Suderburg is sedert 1847 per trein bereikbaar: Station Suderburg ten noordwesten van de dorpskern ligt aan de spoorlijn van Uelzen via Hannover naar Göttingen.
Dorpen in de gemeente
bewerken- Bahnsen
- Böddenstedt
- Hamerstorf
- Hösseringen, ca. 6 km ten zuiden van Suderburg
- Holxen
- Räber
- Suderburg (dorp)
Economie
bewerkenVoor de plaatselijke economie is de aanwezigheid van één der vier locaties van de Ostfalia Hochschule für angewandte Wissenschaften, (Ostfalia Hogeschool voor Toegepaste Wetenschappen), van groot belang. Het is een instelling voor hoger onderwijs, waar men o.a. milieukunde kan studeren.
De belangrijkste pijler van de economie in de gemeente is echter het toerisme. De gemeente ligt op de Lüneburger Heide, een tot buiten Duitsland befaamd natuurgebied. In de gemeente zijn enige hiermede verband houdende attracties en verblijfsmogelijkheden gevestigd.
De belangrijkste overige ondernemingen zijn een machineonderdelenfabriek en een onderneming, die producten, gemaakt van eetbare paddenstoelen, verwerkt en verhandelt.
Geschiedenis
bewerkenSuderburg wordt voor het eerst schriftelijk vermeld in een document uit het jaar 1004.
Het dorp Hösseringen was van 1532 tot 1652 zetel van de rechtspraak in het Vorstendom Lüneburg. Deze rechtspraak, de Landtag, vond plaats in de open lucht. De Landtagplatz in het dorp is voorzien van een hieraan herinnerend monument. Het bestaat o.a. uit stenen, om op te zitten (zetels), voorzien van alle dorpen en steden uit de omgeving, die op zo'n landdag vertegenwoordigd waren.
Bezienswaardigheden
bewerken- Openluchtmuseum Museumsdorf Hösseringen: op 10 ha. zijn talrijke oude boerderijen, schuren enz. van de Lüneburger Heide, die elders moesten wijken, zo veel mogelijk met de originele materialen nagebouwd. Er worden ook demonstraties oude ambachten, toneelvoorstellingen in dialect enz. aangeboden.
- Ook buiten het openluchtmuseum is Hösseringen een zeer schilderachtig dorpje
- Het vele natuurschoon: de gemeente maakt deel uit van de Lüneburger Heide
- De Sint-Remigiuskerk (Suderburg) uit 1753 met toren van rond het jaar 1004
- Te Hösseringen begint een 26 km lange, door het water gekenmerkte, wandelroute naar de stad Uelzen. Een klein gedeelte van de route gaat ook door het water heen: het is een watertrappelparcours, dat mede voor volgers van een Kneippkuur bedoeld is.
Afbeeldingen
bewerkenOpenluchtmuseum Hösseringen
bewerken-
Ingangsgebouw
-
Hallenhuis Brümmerhof (1e helft 17e eeuw)
-
Blauwe Schuur uit 1763 met tredmolen
-
Keuterboerderij uit 1596
-
Schuur uit 1573
-
Smidse uit 1845
Overige
bewerken-
St.-Remigiuskerk, Suderburg
-
Zgn. Rübenburg[2] in Suderburg
-
De pastorie van Suderburg
-
Rieten-dak-huis (ca. 1680) te Böddenstedt
-
Watermolen te Holxen
-
Recreatieplas Hardausee, Hösseringen
-
Monument Landtagplatz, Hösseringen (1)
-
Monument Landtagplatz, Hösseringen (2)
-
Restaurant in historische boerderij, Landtagplatz, Hösseringen
Weblinks
bewerken- www.museumsdorf-hoesseringen.de Website van Openluchtmuseum Hösseringen
- ↑ a b (de) Landesamt für Statistik Niedersachsen, LSN-Online Regionaldatenbank, Tabelle A100001G: Fortschreibung des Bevölkerungsstandes, Stand 31. Dezember 2020
- ↑ In de 19e eeuw en de eerrste helft van de 20e eeuw konden enige welvarende boeren goed leven van de opbrengst van de verbouw van suikerbieten (Duits: Zuckerrüben). Deze boeren namen vervolgens ook de volgende schakel in het productieproces in eigen hand, door coöperatieve suikerfabrieken te beginnen, waarin zij dus een financieel belang verkregen. Ook deze suikerfabrieken waren winstgevend, en keerden soms hoge winstdelingen aan de leden van de coöperatie uit. Een aantal van deze boeren kon het zich zelfs permitteren, van de opbrengst hiervan de bouw van een villa te bekostigen. Zulke villa's van suikerbietentelers/ suikerfabriekeigenaars worden in Duitsland in de volksmond Rübenburge, suikerbietenkastelen, genoemd.