William Randal Cremer
Sir William Randal Cremer (Fareham, 18 maart 1828 – Londen, 22 juli 1908), meestal aangeduid met zijn tweede voornaam, was een Brits liberaal parlementslid en pacifist.
 William Randal Cremer
| ||
|---|---|---|
| 18 maart 1828 – 22 juli 1908 | ||
| ||
William Randal Cremer (ca. 1903)
| ||
| Geboorteland | .svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk
| |
| Geboorteplaats | Fareham | |
| Overlijdensplaats | Londen | |
| Nobelprijs | Vrede | |
| Jaar | 1903 | |
| Reden | Voor zijn werk in de internationale arbitrage en voor het Anglo-Amerikaanse arbitrageverdrag | |
| Voorganger(s) | Albert Gobat Élie Ducommun | |
| Opvolger(s) | Institut de Droit International | |
Cremer werd in 1865 verkozen tot Secretaris van de Eerste Internationale, maar nam na twee jaar alweer ontslag. Van 1985 tot 1895, en van 1900 tot zijn dood was hij parlementslid voor de Haggerston in de wijk Shoreditch van het district Hackney.
In 1903 won Cremer de Nobelprijs voor de Vrede. Daarmee was hij de eerste die de prijs solo won. Hij won de prijs voornamelijk voor zijn werk in de internationale arbitrage, en specifiek voor het Anglo-Amerikaanse arbitrageverdrag. Hij was medeoprichter van de Interparlementaire Unie en de International Arbitration League.
Cremer werd tevens benoemd in het Franse Legioen van Eer en in de Noorse Orde van Sint-Olaf. In 1907 werd hij geridderd.