communicatief
- com·mu·ni·ca·tief
- afgeleid van communicatie met het achtervoegsel -ief
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | communicatief | communicatiever | communicatiefst |
| verbogen | communicatieve | communicatievere | communicatiefste |
| partitief | communicatiefs | communicatievers | - |
communicatief [1]
- betrekking hebbend op communicatie
1.
- Het woord communicatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "communicatief" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be