ruk

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ruk    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ruk

Werkwoord

vervoeging van
rukken

ruk

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rukken
   

   • Ik ruk. 

2. gebiedende wijs van rukken
   

   • Ruk! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rukken
   

   • Ruk je? 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ruk	rukken
verkleinwoord	rukje	rukjes

Zelfstandig naamwoord

de ruk m

1. een snelle trekkende beweging.

   • De wind gaf een ruk naar links. 

   ▸ Ik sprong naar buiten, trok met één grote ruk de hele tent met haringen en al los en dook de struiken in.

2. in één periode zonder onderbreking.

   • In één ruk fietsen we van Amsterdam naar Rotterdam. 

Gangbaarheid

• Het woord ruk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ruk" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Lets

Woordherkomst en -opbouw

• klanknabootsing

Tussenwerpsel

ruk

1. knor, het geluid van een varken