Iosimenol
Uiterlijk
Iosimenol | ||||
---|---|---|---|---|
Chemische structuur | ||||
Databanken | ||||
CAS-nummer | 181872-90-2 | |||
PubChem | 213045 | |||
Chemische gegevens | ||||
Molecuulformule | C31H36I6N6O14 | |||
IUPAC-naam | 5,5'-[(1,3-dioxo-1,3-propaandiyl)bis[(2,3-dihydroxypropyl)imin- o]]bis[N-(2,3-dihydroxypropyl)-2,4,6-tri-jood-1,3-benzeendicarboxamide] | |||
Molmassa | 1478,08 g/mol | |||
|
Iosimenol is de INN-benaming van een niet-ionische joodhoudende verbinding die gebruikt kan worden als contrastmiddel bij röntgenonderzoek. De stof wordt ook iosmin genoemd. Ze heeft een relatief lage viscositeit, is zeer hydrofiel en is op farmacologisch vlak vergelijkbaar met iotrolan en iodixanol. Het dimeer iosimenol werd ontwikkeld door dr. Milos Sovak in Californië en medewerkers.[1][2] Sovak is ook de mede-ontwikkelaar van de contrastmiddelen ioxilan[3] en iotrolan.[4]
Zie ook
Vergelijkbare joodhoudende contrastmiddelen:
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ U.S. Patent 5698739, "Carboxamide non-ionic contrast media" van 16 december 1997 aan Milos Sovak (oorspronkelijke patenteigenaar Schering AG). Gearchiveerd op 23 juni 2016.
- ↑ M. Sovak, R. Terry, C. Abramjuk, V. Faberová, M. Fiserova, M. Laznicek, J. Leuschner, J. Malinak, P. Zahradnik, O. Masner, A. Seligson. "Iosimenol, a low-viscosity nonionic dimer: preclinical physicochemistry, pharmacology, and pharmacokinetics." Invest. Radiol. (2004), vol. 39 nr. 3, blz. 171-181. PMID 15076009
- ↑ U.S. Patent 4954348, "Non-ionic polyol contrast media from ionic contrast media" van 4 september 1990 aan Milos Sovak en Ramachandran Ranganathan. Gearchiveerd op 23 juni 2016.
- ↑ U.S. Patent 4341756, "Novel amino-dioxepane intermediates for the synthesis of new non-ionic contrast media" van 27 juli 1982 aan Milos Sovak en Ramachandran Ranganathan. Gearchiveerd op 11 juni 2014.