Regering-Verhofstadt I

Verhofstadt I
Zetelverdeling in de Kamer van volksvertegenwoordigers voor de bestuursmeerderheid van Verhofstadt I
Coalitie	​ VLD/PRL ​ PS/SP ​ Ecolo/Agalev
Zetels Kamer	94 van 150 (13 juni 1999)
Premier	Guy Verhofstadt
Aantreden	12 juli 1999
Einddatum	12 juli 2003
Voorganger	Dehaene II
Opvolger	Verhofstadt II
Portaal    België

De regering-Verhofstadt I (12 juli 1999 - 12 juli 2003) was een Belgische regering. Het was een coalitie tussen de VLD/PRL (23 en 18 zetels), de PS/SP (19 en 14 zetels) en Ecolo/Agalev (20 zetels). Deze regering is de enige federale regering in de Belgische geschiedenis waarin ecologisten waren vertegenwoordigd.

Na de verkiezingen van 13 juni 1999 werd in net geen maand tijd deze regering gevormd en volgde hierdoor de regering-Dehaene II op. Die regering bestond uit de christendemocraten en de socialisten, maar werden afgestraft, vooral de christendemocraten, vanwege de Zaak-Dutroux en de Dioxinecrisis. Hierdoor moesten de christendemocraten voor het eerst sinds 1958 weer in de oppositie gaan. De regering werd opgevolgd door de regering-Verhofstadt II na de 18 mei 2003. De groenen verloren toen een groot aantal stemmen waardoor de liberalen en socialisten alleen verder gingen en een regering vormden.

In 2001 werd regeringspartij SP omgedoopt tot Socialistische Partij Anders (sp.a). In 2002 ging de PRL op in het nieuw gevormde Mouvement Réformateur (MR).

Maatregelen

De meest bekende maatregelen van de regering-Verhofstadt I zijn:

• de euthanasiewet
• oprichting van het zilverfonds
• de Copernicushervorming
• snel-Belgwet
• gedoogbeleid softdrugs
• homohuwelijk
• kernuitstap
• oprichting van het Federaal Voedselagentschap
• hervorming van de politie en rijkswacht tot de eenheidspolitie
• maximumfactuur in de gezondheidszorg
• het faillissement van Sabena
• actieve welvaartsstaat: optrekken pensioenen, speurtocht naar pseudo-werklozen, pogingen om de koopkracht te verhogen
• weigering om deel te nemen aan de Irak-oorlog
• de vijfde staatshervorming
• hervorming van de kieskringen om ze te doen samenvallen met de provincies, met Brussel-Halle-Vilvoorde als uitzondering

Samenstelling

De regering telde 15 ministers (14 + 1 eerste minister), 3 staatssecretarissen en 3 regeringscommissarissen. Op het einde van de legislatuur bevatte Verhofstadt I nog 15 ministers, 2 staatssecretarissen en 1 regeringscommissaris. VLD had 4 ministers (inclusief de premier) en 1 staatssecretaris (later 4 ministers), SP/sp.a, PRL/MR en PS 3 ministers en 1 regeringscommissaris en Ecolo en Groen 1 minister en 1 staatssecretaris. Na het vertrek van Ecolo uit de regering had PS 4 ministers en MR 3 ministers en 1 staatssecretaris.

Naam		Partij		Functie en bevoegdheden	Termijn
	Guy Verhofstadt		VLD	Premier Algemeen beleid en voorzitter van het kernkabinet en de ministerraad	12 juli 1999 - 12 juli 2003
	Laurette Onkelinx		PS	Vicepremier en minister Werkgelegenheid en Mobiliteit (vanaf 5 mei 2003)	12 juli 1999 - 12 juli 2003
	Louis Michel		PRL	Vicepremier en minister Buitenlandse Zaken	12 juli 1999 - 12 juli 2003
	Johan Vande Lanotte		SP	Vicepremier en minister Begroting, Sociale Integratie en Sociale Economie	12 juli 1999 - 12 juli 2003
	Isabelle Durant		Ecolo	Vicepremier en minister Mobiliteit (tot 5 mei 2003)	12 juli 1999 - 5 mei 2003
	Magda Aelvoet		Agalev	Vicepremier en minister Consumentenbescherming, Volksgezondheid en Milieubescherming	12 juli 1999 - 28 augustus 2002
	Jef Tavernier		Agalev		28 augustus 2002 - 12 juli 2003
	Antoine Duquesne		PRL	Minister Binnenlandse Zaken	12 juli 1999 - 12 juli 2003
	Frank Vandenbroucke		SP	Minister Sociale Zaken en Pensioenen	12 juli 1999 - 12 juli 2003
	Marc Verwilghen		VLD	Minister Justitie	12 juli 1999 - 12 juli 2003
	André Flahaut		PS	Minister Landsverdediging	12 juli 1999 - 12 juli 2003
	Didier Reynders		PRL	Minister Financiën	12 juli 1999 - 12 juli 2003
	Luc Van den Bossche		SP	Minister Ambtenarenzaken en Modernisering van de Administratie	12 juli 1999 - 12 juli 2003
	Jaak Gabriëls		VLD	Minister Landbouw, Middenstand (tot 10 juli 2001) en Buitenlandse Handel (vanaf 10 juli 2001)	12 juli 1999 - 10 juli 2001
	Annemie Neyts		VLD		10 juli 2001 - 12 juli 2003
	Rik Daems		VLD	Minister Telecommunicatie, Overheidsbedrijven, Investeringen en Middenstand (vanaf 10 juli 2001)	12 juli 1999 - 12 juli 2003
	Rudy Demotte		PS	Minister Economische Zaken, Wetenschappelijk Onderzoek en Stedenbeleid (vanaf 8 april 2000)	12 juli 1999 - 4 april 2000
	Charles Picqué		PS		8 april 2000 - 12 juli 2003
	Yvan Ylieff		PS	Minister Toegevoegd aan de minister van Wetenschappelijk Onderzoek (vanaf 5 mei 2003)	5 mei 2003 - 12 juli 2003
	Pierre Chevalier		VLD	Staatssecretaris Buitenlandse Handel	12 juli 1999 - 11 oktober 2000
	Annemie Neyts		VLD		11 oktober 2000 - 10 juli 2001
	Eddy Boutmans		Agalev	Staatssecretaris Ontwikkelingssamenwerking	12 juli 1999 - 12 juli 2003
	Olivier Deleuze		Ecolo	Staatssecretaris Energie en Duurzame Ontwikkeling	12 juli 1999 - 5 mei 2003
	Alain Zenner		PRL		5 mei 2003 - 12 juli 2003
	Freddy Willockx		SP	Regeringscommissaris belast met de Dioxinecrisis (tot 19 januari 2001), Modernisering en vereenvoudiging van de sociale zekerheid (vanaf 19 januari 2001)	12 juli 1999 - 19 januari 2001
	Greet van Gool		SP		19 januari 2001 - 12 juli 2003
	Anne André-Léonard		PRL	Regeringscommissaris Administratieve Vereenvoudiging	12 juli 1999 - 25 oktober 2000
	Alain Zenner		PRL		25 oktober 2000 - 5 mei 2003
	Charles Picqué		PS	Regeringscommissaris Grootstedenbeleid (tot 4 april 2000) en Wetenschappelijk Onderzoek (vanaf 4 april 2000)	12 juli 1999 - 4 april 2000
	Yvan Ylieff		PS		4 april 2000 - 5 mei 2003

Herschikkingen

• Op 4 april 2000 nam Rudy Demotte ontslag als federaal minister om in regering-Hasquin Franse Gemeenschapsminister van Begroting, Cultuur en Sport te worden. Hij werd op 8 april vervangen door Charles Picqué, die tevens nog steeds belast bleef met Grootstedenbeleid. Yvan Ylieff (PS) werd op diezelfde dag regeringscommissaris, toegevoegd aan de minister van Wetenschappelijk Onderzoek.
• Op 11 oktober 2000 moest Pierre Chevalier ontslag nemen wegens verdenkingen van hand-en-spandiensten door het Zwitserse gerecht. Annemie Neyts (VLD) werd op die dag staatssecretaris, toegevoegd aan de minister van Buitenlandse Zaken.
• Op 25 oktober 2000 nam Anne André-Léonard ontslag als regeringscommissaris. Op die dag werd Alain Zenner (PRL) regeringscommissaris, toegevoegd aan de minister van Financiën.
• Op 19 januari 2001 nam Freddy Willockx ontslag en werd burgemeester van Sint-Niklaas. Greet van Gool (SP) werd regeringscommissaris, toegevoegd aan de minister van Sociale Zaken en Pensioenen.
• Op 10 juli 2001 nam Jaak Gabriëls ontslag om iets later Vlaams minister te worden in de regering-Dewael. Annemie Neyts werd daarom minister van Landbouw, toegevoegd aan de minister van Buitenlandse Zaken, waardoor ze niet vervangen werd als staatssecretaris. Rik Daems kreeg er de bevoegdheid Middenstand bij.
• Op 28 augustus 2002 stapte Magda Aelvoet uit de regering na de Belgische wapenleveringen aan Nepal. Ze werd als vicepremier en minister opgevolgd door Jef Tavernier (Agalev).
• Ontevreden over de houding van de PS in het dossier over de nachtvluchten, stapten zowel Isabelle Durant als Olivier Deleuze op 5 mei 2003 uit de regering. Durant werd vervangen door Yvan Ylieff die minister, toegevoegd aan de minister van Wetenschappelijk Onderzoek werd om de pariteit te bewaren. Haar bevoegdheden werden echter overgenomen door Laurette Onkelinx. Ylieff werd zelf niet vervangen als regeringscommissaris. Deleuze werd vervangen door Alain Zenner, die nu staatssecretaris voor Energie en Duurzame ontwikkeling, toegevoegd aan de minister van Financiën werd. Ook hij werd niet vervangen als regeringscommissaris.

· ·

Belgische regeringen