Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Naar inhoud springen

Chloorsulfuron

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chloorsulfuron
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van chloorsulfuron
Structuurformule van chloorsulfuron
Algemeen
Molecuul­formule C12H12ClN5O4S
IUPAC-naam 1-(2-chloorfenylsulfonyl)-3-(4-methoxy-6-methyl-1,3,5-triazin-2-yl)ureum
Andere namen 2-chloor-N-[[(4-methoxy-6-methyl-1,3,5-triazine-2-yl)amino]carbonyl] benzeensulfonamide
Molmassa 357,77 g/mol
SMILES
Clc1ccccc1S(=O)(=O)NC(=O)Nc2nc(nc(OC)n2)C
CAS-nummer 64902-72-3
EG-nummer 265-268-5
Wikidata Q424796
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Milieugevaarlijk
Waarschuwing
H-zinnen H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273 - P501
EG-Index-nummer 613-121-00-4
LD50 (ratten) (oraal) 5000 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur wit
Dichtheid 1,48 g/cm³
Smeltpunt 173 °C
Oplosbaarheid in water (bij 20°C) 12,5 g/L
Nutritionele eigenschappen
ADI 0,2 mg/kg lichaamsgewicht
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Chloorsulfuron (ISO-naam) is een herbicide. Het behoort tot de groep van sulfonyl-ureumverbindingen. Het werd rond 1979 geïntroduceerd door DuPont (merknamen: Telar en Glean Weed Killer). Het was het eerste sulfonylureum-herbicide dat op de markt kwam. Het octrooi erop[1] is inmiddels verlopen en er zijn ook generische producten met chloorsulfuron beschikbaar.

Chloorsulfuron is een selectief, systemisch werkend herbicide. Het wordt ingezet tegen tweezaadlobbigen en sommige grassen bij de teelt van graangewassen. De planten nemen het op langs de wortels of de bladeren. De stof remt de celdeling in de planten.

De Europese Commissie heeft chloorsulfuron opgenomen in de lijst van gewasbeschermingsmiddelen die de lidstaten van de Europese Unie mogen erkennen volgens de Richtlijn 91/414/EEG.[2]

Eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Chloorsulfuron is weinig acuut toxisch. Bij langdurige proeven op ratten is er wel een carcinogeen potentieel vastgesteld en op basis daarvan stelt het wetenschappelijk panel van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid voor, om de stof in te delen als carcinogeen categorie 3.[3]

Chloorsulfuron is een stof die gemakkelijk naar het grondwater uitzakt en slechts langzaam afbreekt; metabolieten die daarbij ontstaan, waaronder 2-chloorbenzeensulfonamide, zijn zelf ook persistent in het milieu. Chloorsulfuron is toxisch voor waterplanten.

  • (en) IUPAC FOOTPRINT-gegevens voor chlorsulfuron