Gustave Charpentier
Gustave Charpentier (Dieuze, 25 juni 1860 – Parijs, 18 februari 1956) was een Franse componist.
Als zoon van een arme bakker kon Charpentier alleen met ondersteuning van de gemeente muziekstudies volgen. Aan het Parijse conservatorium studeerde hij onder anderen bij Jules Massenet. Zijn carrière begon hij met orkestwerken. In 1887 won hij de Prijs van Rome met zijn cantate/ scène lyrique Didon. Zijn grootste succes werd zijn opera Louise (1900). Het vervolg hierop, Julien (1913), kon dit succes niet evenaren. Na deze opera's componeerde hij nog maar weinig. Hij ging zich met liefdadigheid bezighouden. In dat verband richtte hij het volksconservatorium Mimi Pinson op, een monument voor de heldin van de roman Scènes de la bohème van Henry Murger, de heldin in de opera's van Giacomo Puccini en Ruggiero Leoncavallo.
Werken
[bewerken | brontekst bewerken]- Orkestwerken
- Impressions d'Italie, suite symphonique (1889)
- Munich, poème symphonique (1910-1911)
- Werken voor solisten en/of koor met orkest
- Didon, scène lyrique (1887)
- La Vie du poète, drame symphonique pour voix solistes, chœur et orchestre (1888). Later uitgebreid en omgewerkt tot de opera Julien,
- La Chanson du chemin pour soprano, ténor, voix de femmes et piano (1893)
- Impressions fausses pour baryton, voix d'hommes et orchestre (1894)
- Sérénade à Watteau voix solistes, chœur et orchestre (1896)
- Le Couronnement de la muse voix solistes, chœur et orchestre (1897)
- Le Chant d'apothéose voix solistes, chœur et orchestre (1902)
- Opera's
- Louise (1900), veristische opera (`roman musical')
- Julien, ou La vie du poète (1913)