Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Naar inhoud springen

Filippus (tetrarch)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Philippus (tetrarch))
Filippus/Philippus
ca. 26 v.Chr.34
Tetrarch over Batanea, Trachonitis, Auranitis, Gaulanitis en Iturea
Periode 4 v.Chr.34 n.Chr.
Voorganger Herodes I
Opvolger Herodes Agrippa I (na inlijving)
Overleden 34 n.Chr.
Julias
Vader Herodes de Grote
Moeder Cleopatra
Dynastie Herodianen
Broers/zussen Herodes Antipas, Herodes Archelaüs (halfbroers)
Partner Salomé II
Bron: Flavius Josephus
Portaal  Portaalicoon   Romeinse Rijk
Munt van Filippus met afbeelding van keizer Tiberius.

Filippus of Philippus († 34 na Chr.) was een tetrarch binnen de dynastie van de Herodianen. Hij was een zoon van Herodes de Grote en van Cleopatra, Herodes' vijfde vrouw, die uit een belangrijke Joodse familie in Jeruzalem stamde.[1] Zijn jeugd bracht hij door in Rome,[2] wat niet ongebruikelijk was voor zonen van vazalkoningen van de Romeinen.

In secundaire literatuur wordt deze Herodes ook weleens Herodes Filippus genoemd, net als zijn halfbroer Herodes Filippus (de zoon van Mariamne II), maar door Flavius Josephus (de belangrijkste primaire bron) wordt hij uitsluitend met de naam Filippus aangeduid. Ook de door hem geslagen munten, die de inscriptie ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΤΕΤΡΑΡΧΟΥ tonen, pleiten ervoor de tetrarch uitsluitend met de naam Filippus aan te duiden.[3]

Filippus als tetrarch

[bewerken | brontekst bewerken]
Het Joodse land ten tijde van Filippus
 Gebied van Filippus

Na Herodes' dood in 4 v.Chr. werd Filippus benoemd tot tetrarch over Batanea, Trachonitis, Auranitis, Gaulanitis en Iturea, dat wil zeggen de gebieden van Herodes' rijk ten noordoosten van het Meer van Galilea.[4] Naar het voorbeeld van zijn vader initieerde hij veel grote bouwactiviteiten. Hij stichtte bijvoorbeeld de stad Caesarea Filippi. Ook herstichtte hij de plaats Betsaïda en noemde deze Julias (naar Julia de dochter van keizer Augustus).[5]

Verder stond Filippus bekend als een mild en kundig bestuurder, die zich het lot van zijn onderdanen aantrok. In de stijl van nomadische clanleiders trok hij regelmatig met een kleine karavaan rond door zijn gebied, waarbij hij desgewenst ter plekke rechtszaken behandelde.[6] Hoewel hij zich gedwongen zag belastingen te heffen - onder Herodes de Grote was het gebied daarvan vrijgesteld geweest - was de belastingdruk slechts gering en schafte Filippus de belasting weer af zodra dat mogelijk was.[7] In buitenlandse politiek lijkt hij niet erg geïnteresseerd te zijn geweest. Volgens Flavius Josephus heeft hij gedurende zijn 37 jaar durende regering het gebied waarover hij heerste niet eenmaal verlaten.[8]

Filippus' onderdanen

[bewerken | brontekst bewerken]

Hoewel het gebied waarover Filippus heerste al geruime tijd tot het Joodse land werd gerekend, waren Joden er etnisch gezien sterk in de minderheid. Op sommige van Filippus' munten waren de hoofden van Augustus of Tiberius afgebeeld, op andere die van hemzelf. Ook bevatten sommige munten een afbeelding van de tempel in Panias, die Herodes de Grote had laten bouwen. Al deze munten zouden voor wetsgetrouwe Joden zeer aanstootgevend zijn geweest, omdat het afbeelden van mensen naar de toen heersende opvatting inging tegen het tweede van de Tien geboden en het afbeelden van een (in Joodse ogen) afgodstempel tegen het eerste gebod. Kennelijk konden de Joden in deze gebieden niet voldoende invloed uitoefenen om het gebruik van dergelijke munten tegen te gaan. Ook blijkt uit opgravingen dat in deze streken varkens genuttigd werden, wat strijdig is met de Joodse spijswetten.

Huwelijk en opvolging

[bewerken | brontekst bewerken]

Op latere leeftijd huwde Filippus Salomé II, de dochter van Herodes Filippus (zijn halfbroer) en Herodias.[9] Filippus en Salomé kregen geen kinderen. Filippus stierf in 34 na Chr. in Julias (voorheen Betsaida), waar hij ook werd begraven.[10]

Na zijn dood werden de streken waarover hij heerste ingelijfd bij de provincie Syria. Drie jaar later, in 37 na Chr., kwam het echter weer in handen van de Herodianen, toen keizer Caligula Herodes Agrippa I als koning over het gebied aanstelde.[11]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Antipater
 
Kypros
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Costobarus
 
Salomé I
 
 
 
 
 
 
Phasaël I
 
 
 
 
 
Jozef
 
Pheroras
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Doris
 
 
 
Mariamne I
 
 
 
 
 
 
 
 
Herodes de Grote
 
 
 
 
 
 
Mariamne II
 
 
 
 
 
 
Malthake
 
 
 
Cleopatra
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Alexander
 
 
Aristobulus IV
 
Berenike
 
 
Antipatros
 
Kypros
 
Phasaël II
 
Salampsio
 
 
Jozef
 
Olympias
 
 
Herodes Archelaüs
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Antipatros
 
Mariamne
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Herodes Agrippa I
 
Kypros
 
Herodes Filippus
 
Herodias
 
Herodes Antipas
 
Aristobulus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mariamne
 
Herodes van Chalkis
 
Julia Berenice
 
Drusilla
 
Herodes Agrippa II
 
Aristobulus van Chalkis
 
Salomé II
 
 
 
 
 
Filippus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Berenicianus
 
Hyrcanus
 
Marcus
 
Antonia
 
Herodes
 
Agrippa
 
Aristobulus
  1. Flavius Josephus, BJ I, 562; Ant. XVII, 21.
  2. Flavius Josephus, Ant. XVII, 21.
  3. Zie bijv de munten van Filippus op forum ancient coins.
  4. Flavius Josephus, BJ I, 668; II, 93-100, 247; Ant. XVII, 188-190, 318-319.
  5. Flavius Josephus, BJ II, 168; Ant. XVIII, 27-28.
  6. Flavius Josephus, Ant. XVIII, 107.
  7. Flavius Josephus, Ant XVII, 27; vgl. ook XVII, 319.
  8. Flavius Josephus, Ant. VIII, 106-107.
  9. Flavius Josephus, Ant. XVIII, 136-137.
  10. Flavius Josephus, Ant. XVIII, 106-108.
  11. Flavius Josephus, BJ II, 181.