affronteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  affronteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• af·fron·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘krenken’ voor het eerst aangetroffen in 1678
• afgeleid van het Franse affronter (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
affronteren	affronteerde	geaffronteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

affronteren

1. overgankelijk (formeel) beledigen, krenken

   ▸ ⧖ ‘Halloo, what! old fellow, ouwe Hollander,’ zei de ‘captain.’ - ‘Never mind! - Jij bent bang, old Dutchman.’
   ‘Bang?’ zei Jan, en hij keek den Engelschman vlak in zijn gezicht. ‘Bang? Net zoo min als jij, maar het is mijn plicht om je te waarschouwen.’In dat oogenblik had Jan den Engelschen dikzak graag een ‘peuter’ willen geven, want hij werd niet graag ‘geaffronteerd,’ maar als men loods is, mag men tot zulke ‘werktuigelijkheden’ natuurlijk niet overgaan

Vertalingen

    1.   

Engels: insult (en), offend (en) Frans: affronter (fr)

Spaans: insultar (es)

Gangbaarheid

• Het woord affronteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "affronteren" herkend door:

64 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.