conciliarisme
- con·ci·li·a·ris·me
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | conciliarisme | - |
| verkleinwoord | - | - |
het conciliarisme o
- (geschiedenis) (religie) beweging binnen de westerse (rooms-katholieke) kerk aan het einde van de 14e eeuw en het begin van de 15e eeuw n.Chr. met de opvatting, dat een algemeen concilie boven de paus staat [1]
- Volgens de aanhangers van het conciliarisme moet het hoogste gezag bij de gezamenlijke bisschoppen liggen wanneer zij verenigd in een concilie bijeenkwamen.[2]
1.
- Het woord 'conciliarisme' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.