tuk

Niet te verwarren met: ťuk

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  tuk    (hulp, bestand)
• IPA: / tʏk / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• tuk

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘dutje’ voor het eerst aangetroffen in 1779

	stellend
onverbogen	tuk
verbogen	(alleen predicaat)

Bijvoeglijk naamwoord

tuk

1. ~ zijn op iets graag hebben of lusten, dol op iets zijn

   • Hij was niet zo tuk op dat soort dingen. 

2. iemand ~ hebben iemand een – al dan niet grappig bedoelde – streek leveren

   • De leerlingen hadden me goed tuk vandaag. 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	tuk	tukken
verkleinwoord	tukje	tukjes

Zelfstandig naamwoord

de tuk m

1. een korte periode van slaap

   • Ik zou wel even een tukje willen doen. 

2. Twente: broekzak

Werkwoord

vervoeging van
tukken

tuk

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tukken
   

   • Ik tuk. 

2. gebiedende wijs van tukken
   

   • Tuk! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tukken
   

   • Tuk je? 

Gangbaarheid

• Het woord tuk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tuk" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
87 %	van de Vlamingen.

Lets

Woordherkomst en -opbouw

• klanknabootsing

Tussenwerpsel

tuk

1. klop, het geluid van een klop op de deur

Pools

Woordafbreking

• tuk

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Slavische *tukъ

Zelfstandig naamwoord

tuk monbezield

1. vet

Verwante begrippen

• tucznik
• tuczny
• tuczyć
• tyć

Zelfstandig naamwoord

tuk

1. genitief meervoud van tuka

Slowaaks

Woordafbreking

• tuk

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Slavische *tukъ

Zelfstandig naamwoord

tuk m

1. (biochemie) vet; een vettige organische stof

Afgeleide begrippen

• tučný
• tukový

Typische woordcombinaties

• rastlinný tuk m
• živočíšný tuk m

Verwante begrippen

nízkotučný odtučnený plnotučný

polotučný tučniak m tukovosť v

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /tʊk/
• Geluid:  tuk    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• tuk

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Slavische *tukъ

Zelfstandig naamwoord

tuk monbezield

1. (biochemie) vet; een vettige organische stof
2. (kookkunst)(voeding) vet; dierlijke of plantaardige brandstof
3. (techniek) vet; als smeermiddel gebruikte substantie

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	tuk	tuky
genitief	tuku	tuků
datief	tuku	tukům
accusatief	tuk	tuky
vocatief	tuku	tuky
locatief	tuku	tucích
instrumentalis	tukem	tuky

Hyponiemen

• máslo o
• sádlo o

Afgeleide begrippen

• tučný
• tukoměr m
• tukovitý
• tukový
• tukuprostý

Typische woordcombinaties

• mazat tukem – met vet insmeren
• pokrmový tuk monbezield
• rostlinný tuk monbezield
• živočišný tuk monbezield

Verwante begrippen

beztuký nízkotučný odtučněný plnotučný polotučný

tučňák mbezield tukařský tukovina v ztužování o

Paroniemen

• tok
• ťuk

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)