Since early 2016, in the context of the so-called ‘refugee crisis’, a series of accommodation pol... more Since early 2016, in the context of the so-called ‘refugee crisis’, a series of accommodation policies for asylum seekers were developed in Greece under the regime of ‘emergency’, consisting of two pillars: on the one hand, the ‘campisation’ of accommodation in the mainland and, on the other hand, urban apartments. This article sheds light on the uneven geographies of accommodation policies for asylum seekers in metropolitan Athens, by investigating in a complementary way the aforementioned distinct – yet intertwined – types of accommodation. Through the lens of ‘precarity of place’, it argues that asylum accommodation in Athens reproduces multiple geographies of precarity through (a) filtering mechanisms based mainly on vulnerability categorisations, (b) socio-spatial isolation and segregation, and (c) a no-choice basis and extensive control of everyday habitation. The article explores the impact of the above on the everyday lives, socio-spatial relationships, and processes of belo...
Since early 2016, in the context of the so-called ‘refugee crisis’, a series of accommodation pol... more Since early 2016, in the context of the so-called ‘refugee crisis’, a series of accommodation policies for asylum seekers were developed in Greece under the regime of ‘emergency’, consisting of two pillars: On the one hand, the ‘campisation’ of accommodation in the mainland and, on the other hand, urban apartments. This article sheds light on the uneven geographies of accommodation policies for asylum seekers in metropolitan Athens, by investigating in a complementary way the aforementioned distinct – yet intertwined – types of accommodation. Through the lens of ‘precarity of place’, it argues that asylum accommodation in Athens reproduces multiple geographies of precarity through (a) filtering mechanisms based mainly on vulnerability categorisations, (b) socio-spatial isolation and segregation, and (c) a no-choice basis and extensive control of everyday habitation. The article explores the impact of the above on the everyday lives, socio-spatial relationships, and processes of belo...
La crise de la société grecque, a provoqué des changements radicaux qui s’accompagnent de violent... more La crise de la société grecque, a provoqué des changements radicaux qui s’accompagnent de violents bouleversements sociaux et de transformations urbaines brutales. L’intention de cet article est d’explorer les changements en cours, en se focalisant sur les conflits et les mutations des attachements, d’une part quotidiens, c’est-à-dire produits par de multiples pratiques socio-spatiales fréquemment conflictuelles mais aussi dynamiques, et d’autre part construits par un discours moral (dit politique) favorisé par les médias, qui, ces dernières décennies, domine sur la vie d’Athènes. Notre analyse s’appuie sur une recherche qui vise la constitution de ce discours, ainsi que les pratiques quotidiennes moins visibles et les modes d’appropriation de l’espace urbain par tous ceux que le discours dominant exclut.
Με έναυσμα πολλαπλές πρόσφατες αναφορές στον ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο στο γαλατικό χω... more Με έναυσμα πολλαπλές πρόσφατες αναφορές στον ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο στο γαλατικό χωριό του Astérix, στην εργασία επισημαίνεται η όλο και πιο έντονη μετατόπιση του δημόσιου λόγου από την πολιτική στην ηθική, με συνέπεια τη χωρο-κοινωνική πόλωση και την ανακύκλωση του φόβου και της ανασφάλειας. Η απόδοση συγκεκριμένων μορφών συλλογικής δράσης με την εικόνα περιτειχισμένων ανυπότακτων χωριών εξυπηρετεί είτε την απαξίωση και καταστολή κάθε μορφής διαμαρτυρίας, είτε αντίθετα την ανάδειξη της θωράκισης και του ηρωισμού σε πρότυπο αντίστασης. Τα νοητά τείχη των γαλατικών χωριών περιχαρακώνουν κοινωνίες ιδανικές, στατικές και «αμόλυντες», απαξιώνοντας όσους και όσες δεν μπορούν να ενταχθούν στο εσωτερικό τους. Στόχος της εργασίας είναι, ανιχνεύοντας το ιδεολογικό υπόβαθρο αυτών των αναπαραστάσεων, να αναδειχθεί η σημασία των (αθέατων) ενδιάμεσων χώρων, εκεί όπου καθημερινές διεκδικήσεις, ποικίλα και συχνά συγκρουσιακά αιτήματα, σιωπηρές και επίμονες «παραβιάσεις» κανόνων αποσταθεροποιούν τη θεωρία της μοναδικής και αναπόφευκτης προοπτικής για την εξέλιξη του χώρου.
Με κίνητρο την ανάγκη να αναδειχθούν νέα μεθοδολογικά εργαλεία, ικανά να συμβάλλουν στη σύγχρονη ... more Με κίνητρο την ανάγκη να αναδειχθούν νέα μεθοδολογικά εργαλεία, ικανά να συμβάλλουν στη σύγχρονη συζήτηση για την πόλη και στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνονται ή αναπαράγονται αντιλήψεις και πρακτικές, στο κείμενο αυτό παρουσιάζονται ορισμένα συμπεράσματα από την ανάλυση περιεχομένου σε δείγμα 20 ιστοριών κόμικς, που είχε στόχο τον εντοπισμό τεχνασμάτων αναπαράστασης του αστικού χώρου καθώς και ερμηνειών που αποδίδονται στα χαρακτηριστικά του. Διερευνώντας τους μηχανισμούς που εξασφαλίζουν την επικοινωνιακή αποτελεσματικότητα ενός εκφραστικού μέσου της μαζικής τέχνης, όπως είναι τα κόμικς, προκύπτει ότι η αληθοφάνεια και η ευαναγνωσιμότητα των αναπαραστάσεων διαμορφώνουν ένα μοντέλο χώρου που μοιάζει να «αυτοεπαληθεύεται», καθώς οι σχεδιασμένες πόλεις εμφανίζονται σαν να σημαίνουν από μόνες τους. Βασιζόμενα στην επικρατούσα πεποίθηση ότι οι εικόνες οφείλουν να αναπαριστούν με εύληπτο τρόπο τη μόνη σωστή «αλήθεια», τα κόμικς προσφέρουν στους αναγνώστες μια απλοϊκή όψη της πόλης, η οποία όμως «επικυρώνεται» καθώς περιβάλλεται από όλες εκείνες τις σχεδιαστικές λεπτομέρειες που ενεργοποιούν των «αδιάψευστο» κόσμο των συναισθημάτων. Διαδεδομένος σήμερα, ο επαληθευτικός αυτός μηχανισμός λειτουργεί αφενός περιοριστικά στην «ανάγνωση» των ποικίλων όψεων της αστικής πραγματικότητας, αφετέρου ανασταλτικά στην κοινωνική διεργασία αμφισβήτησης καθιερωμένων ερμηνειών για την πόλη.
Η επίδραση των εικόνων στον αστικό χώρο είναι σήμερα ιδιαίτερα έκδηλη. Ενδεικτικό παράδειγμα είνα... more Η επίδραση των εικόνων στον αστικό χώρο είναι σήμερα ιδιαίτερα έκδηλη. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι οι θεματικές παρεμβάσεις καθώς ακολουθούν τυποποιημένα εικονικά πρότυπα. Εμφανίζονται κυρίως σε ψυχαγωγικούς χώρους, όπως τα θεματικά πάρκα που αναπτύσσονται σταδιακά από τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα. Η ανάδειξή τους ωστόσο σε πρακτική της σύγχρονης μεταβιομηχανικής πόλης, με στόχο την «αναβάθμιση» και την «εξυγίανση» ευρύτερων αστικών περιοχών, εδραιώνει στην αντίληψη του χώρου μια νοοτροπία «θωράκισης». Η θεματοποίηση περιορίζει και πλήττει τη φαντασία. Ακόμα, ως εργαλείο της πολιτικής για την ασφάλεια, διαμορφώνει ομοιογενείς, οχυρωμένους χώρους, οι οποίοι καθώς επιβάλλουν τη σκηνική τους εικονογραφία και τους κανόνες λειτουργίας τους, οδηγούν σε νέες μορφές κοινωνικού αποκλεισμού στην πόλη.
Στις κυρίαρχες αντιλήψεις η πόλη συνδέθηκε με την έννοια του «κινδύνου» ήδη από την εποχή της μεγ... more Στις κυρίαρχες αντιλήψεις η πόλη συνδέθηκε με την έννοια του «κινδύνου» ήδη από την εποχή της μεγάλης αστικοποίησης στα τέλη του 19ου αιώνα. Ωστόσο η έμφαση που δίνεται σήμερα στην επικινδυνότητα του αστικού χώρου οφείλεται κυρίως στο διεθνούς εμβέλειας κλίμα πανικού που έχει ενσκήψει την τελευταία δεκαετία αναδεικνύοντας την ασφάλεια σε κυρίαρχο κοινωνικό αίτημα και απόλυτη προτεραιότητα του κράτους. Παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στο άρθρο αυτό εξετάζονται οι παράγοντες που διαμορφώνουν και ενισχύουν την «ιδεολογία της ανασφάλειας», και ιδιαίτερα ο τρόπος με τον οποίο νοείται και αντιμετωπίζεται η πόλη υπό το πρίσμα ενός «σαρωτικού» πολιτικού μοντέλου που φαίνεται να υιοθετείται και στη χώρα μας. Η σύγχρονη πρακτική ελέγχου εκπέμπει τη νοσταλγία για ένα παρωχημένο πρότυπο ηθικής αυταρχικότητας, το οποίο νοείται ως εργαλείο πολιτικής ρύθμισης και «τακτοποίησης». Ωστόσο, σκηνοθετώντας στο χώρο της πόλης εικόνες «ασφάλειας» και «ανασφάλειας», ο κίνδυνος μοιάζει να «αυτοεπαληθεύεται» όσο αναπαράγεται ένας φαύλος κύκλος ενίσχυσης των κοινωνικών εντάσεων και εφαρμογής όλο και πιο αυστηρών κατασταλτικών μέτρων.
Since early 2016, in the context of the so-called ‘refugee crisis’, a series of accommodation pol... more Since early 2016, in the context of the so-called ‘refugee crisis’, a series of accommodation policies for asylum seekers were developed in Greece under the regime of ‘emergency’, consisting of two pillars: on the one hand, the ‘campisation’ of accommodation in the mainland and, on the other hand, urban apartments. This article sheds light on the uneven geographies of accommodation policies for asylum seekers in metropolitan Athens, by investigating in a complementary way the aforementioned distinct – yet intertwined – types of accommodation. Through the lens of ‘precarity of place’, it argues that asylum accommodation in Athens reproduces multiple geographies of precarity through (a) filtering mechanisms based mainly on vulnerability categorisations, (b) socio-spatial isolation and segregation, and (c) a no-choice basis and extensive control of everyday habitation. The article explores the impact of the above on the everyday lives, socio-spatial relationships, and processes of belo...
Since early 2016, in the context of the so-called ‘refugee crisis’, a series of accommodation pol... more Since early 2016, in the context of the so-called ‘refugee crisis’, a series of accommodation policies for asylum seekers were developed in Greece under the regime of ‘emergency’, consisting of two pillars: On the one hand, the ‘campisation’ of accommodation in the mainland and, on the other hand, urban apartments. This article sheds light on the uneven geographies of accommodation policies for asylum seekers in metropolitan Athens, by investigating in a complementary way the aforementioned distinct – yet intertwined – types of accommodation. Through the lens of ‘precarity of place’, it argues that asylum accommodation in Athens reproduces multiple geographies of precarity through (a) filtering mechanisms based mainly on vulnerability categorisations, (b) socio-spatial isolation and segregation, and (c) a no-choice basis and extensive control of everyday habitation. The article explores the impact of the above on the everyday lives, socio-spatial relationships, and processes of belo...
La crise de la société grecque, a provoqué des changements radicaux qui s’accompagnent de violent... more La crise de la société grecque, a provoqué des changements radicaux qui s’accompagnent de violents bouleversements sociaux et de transformations urbaines brutales. L’intention de cet article est d’explorer les changements en cours, en se focalisant sur les conflits et les mutations des attachements, d’une part quotidiens, c’est-à-dire produits par de multiples pratiques socio-spatiales fréquemment conflictuelles mais aussi dynamiques, et d’autre part construits par un discours moral (dit politique) favorisé par les médias, qui, ces dernières décennies, domine sur la vie d’Athènes. Notre analyse s’appuie sur une recherche qui vise la constitution de ce discours, ainsi que les pratiques quotidiennes moins visibles et les modes d’appropriation de l’espace urbain par tous ceux que le discours dominant exclut.
Με έναυσμα πολλαπλές πρόσφατες αναφορές στον ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο στο γαλατικό χω... more Με έναυσμα πολλαπλές πρόσφατες αναφορές στον ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο στο γαλατικό χωριό του Astérix, στην εργασία επισημαίνεται η όλο και πιο έντονη μετατόπιση του δημόσιου λόγου από την πολιτική στην ηθική, με συνέπεια τη χωρο-κοινωνική πόλωση και την ανακύκλωση του φόβου και της ανασφάλειας. Η απόδοση συγκεκριμένων μορφών συλλογικής δράσης με την εικόνα περιτειχισμένων ανυπότακτων χωριών εξυπηρετεί είτε την απαξίωση και καταστολή κάθε μορφής διαμαρτυρίας, είτε αντίθετα την ανάδειξη της θωράκισης και του ηρωισμού σε πρότυπο αντίστασης. Τα νοητά τείχη των γαλατικών χωριών περιχαρακώνουν κοινωνίες ιδανικές, στατικές και «αμόλυντες», απαξιώνοντας όσους και όσες δεν μπορούν να ενταχθούν στο εσωτερικό τους. Στόχος της εργασίας είναι, ανιχνεύοντας το ιδεολογικό υπόβαθρο αυτών των αναπαραστάσεων, να αναδειχθεί η σημασία των (αθέατων) ενδιάμεσων χώρων, εκεί όπου καθημερινές διεκδικήσεις, ποικίλα και συχνά συγκρουσιακά αιτήματα, σιωπηρές και επίμονες «παραβιάσεις» κανόνων αποσταθεροποιούν τη θεωρία της μοναδικής και αναπόφευκτης προοπτικής για την εξέλιξη του χώρου.
Με κίνητρο την ανάγκη να αναδειχθούν νέα μεθοδολογικά εργαλεία, ικανά να συμβάλλουν στη σύγχρονη ... more Με κίνητρο την ανάγκη να αναδειχθούν νέα μεθοδολογικά εργαλεία, ικανά να συμβάλλουν στη σύγχρονη συζήτηση για την πόλη και στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνονται ή αναπαράγονται αντιλήψεις και πρακτικές, στο κείμενο αυτό παρουσιάζονται ορισμένα συμπεράσματα από την ανάλυση περιεχομένου σε δείγμα 20 ιστοριών κόμικς, που είχε στόχο τον εντοπισμό τεχνασμάτων αναπαράστασης του αστικού χώρου καθώς και ερμηνειών που αποδίδονται στα χαρακτηριστικά του. Διερευνώντας τους μηχανισμούς που εξασφαλίζουν την επικοινωνιακή αποτελεσματικότητα ενός εκφραστικού μέσου της μαζικής τέχνης, όπως είναι τα κόμικς, προκύπτει ότι η αληθοφάνεια και η ευαναγνωσιμότητα των αναπαραστάσεων διαμορφώνουν ένα μοντέλο χώρου που μοιάζει να «αυτοεπαληθεύεται», καθώς οι σχεδιασμένες πόλεις εμφανίζονται σαν να σημαίνουν από μόνες τους. Βασιζόμενα στην επικρατούσα πεποίθηση ότι οι εικόνες οφείλουν να αναπαριστούν με εύληπτο τρόπο τη μόνη σωστή «αλήθεια», τα κόμικς προσφέρουν στους αναγνώστες μια απλοϊκή όψη της πόλης, η οποία όμως «επικυρώνεται» καθώς περιβάλλεται από όλες εκείνες τις σχεδιαστικές λεπτομέρειες που ενεργοποιούν των «αδιάψευστο» κόσμο των συναισθημάτων. Διαδεδομένος σήμερα, ο επαληθευτικός αυτός μηχανισμός λειτουργεί αφενός περιοριστικά στην «ανάγνωση» των ποικίλων όψεων της αστικής πραγματικότητας, αφετέρου ανασταλτικά στην κοινωνική διεργασία αμφισβήτησης καθιερωμένων ερμηνειών για την πόλη.
Η επίδραση των εικόνων στον αστικό χώρο είναι σήμερα ιδιαίτερα έκδηλη. Ενδεικτικό παράδειγμα είνα... more Η επίδραση των εικόνων στον αστικό χώρο είναι σήμερα ιδιαίτερα έκδηλη. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι οι θεματικές παρεμβάσεις καθώς ακολουθούν τυποποιημένα εικονικά πρότυπα. Εμφανίζονται κυρίως σε ψυχαγωγικούς χώρους, όπως τα θεματικά πάρκα που αναπτύσσονται σταδιακά από τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα. Η ανάδειξή τους ωστόσο σε πρακτική της σύγχρονης μεταβιομηχανικής πόλης, με στόχο την «αναβάθμιση» και την «εξυγίανση» ευρύτερων αστικών περιοχών, εδραιώνει στην αντίληψη του χώρου μια νοοτροπία «θωράκισης». Η θεματοποίηση περιορίζει και πλήττει τη φαντασία. Ακόμα, ως εργαλείο της πολιτικής για την ασφάλεια, διαμορφώνει ομοιογενείς, οχυρωμένους χώρους, οι οποίοι καθώς επιβάλλουν τη σκηνική τους εικονογραφία και τους κανόνες λειτουργίας τους, οδηγούν σε νέες μορφές κοινωνικού αποκλεισμού στην πόλη.
Στις κυρίαρχες αντιλήψεις η πόλη συνδέθηκε με την έννοια του «κινδύνου» ήδη από την εποχή της μεγ... more Στις κυρίαρχες αντιλήψεις η πόλη συνδέθηκε με την έννοια του «κινδύνου» ήδη από την εποχή της μεγάλης αστικοποίησης στα τέλη του 19ου αιώνα. Ωστόσο η έμφαση που δίνεται σήμερα στην επικινδυνότητα του αστικού χώρου οφείλεται κυρίως στο διεθνούς εμβέλειας κλίμα πανικού που έχει ενσκήψει την τελευταία δεκαετία αναδεικνύοντας την ασφάλεια σε κυρίαρχο κοινωνικό αίτημα και απόλυτη προτεραιότητα του κράτους. Παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στο άρθρο αυτό εξετάζονται οι παράγοντες που διαμορφώνουν και ενισχύουν την «ιδεολογία της ανασφάλειας», και ιδιαίτερα ο τρόπος με τον οποίο νοείται και αντιμετωπίζεται η πόλη υπό το πρίσμα ενός «σαρωτικού» πολιτικού μοντέλου που φαίνεται να υιοθετείται και στη χώρα μας. Η σύγχρονη πρακτική ελέγχου εκπέμπει τη νοσταλγία για ένα παρωχημένο πρότυπο ηθικής αυταρχικότητας, το οποίο νοείται ως εργαλείο πολιτικής ρύθμισης και «τακτοποίησης». Ωστόσο, σκηνοθετώντας στο χώρο της πόλης εικόνες «ασφάλειας» και «ανασφάλειας», ο κίνδυνος μοιάζει να «αυτοεπαληθεύεται» όσο αναπαράγεται ένας φαύλος κύκλος ενίσχυσης των κοινωνικών εντάσεων και εφαρμογής όλο και πιο αυστηρών κατασταλτικών μέτρων.
Cet ouvrage rassemble des approches de la ville qui visent à révéler la mosaïque des relations et... more Cet ouvrage rassemble des approches de la ville qui visent à révéler la mosaïque des relations et des situations socio-spatiales composant la pluralité de l’espace dans les villes de l’Europe du Sud. Il s’appuie sur l’étude pluridisciplinaire du quotidien, en relevant ses implications genrées et spatiales, dans le contexte du Sud européen et par le biais d’une perspective qui lui est particulière. Ce contexte, caractérisé par une grande diversité, est perçu comme un véritable laboratoire, aussi bien de la pratique locale que de la mondialisation des flux et des réseaux. À travers différents cas d’étude, comme les relations entre les migrants et les habitants de Terzigno ou encore les flux et mouvements des enfants à Athènes, La ville autrement examine de multiples aspects de la vie urbaine afin de proposer une relecture de la ville du Sud européen au regard des évolutions socio-économiques récentes.
Alternative Takes to the City presents the mosaic of relations and socio-spatial conditions which... more Alternative Takes to the City presents the mosaic of relations and socio-spatial conditions which compose the plurality of contemporary everyday space(s) in cities, offering "a view from below". It proposes a multidisciplinary and gendered approach to the (relational) spatialities and temporalities of the everyday, of new mobilities and of global and local networks which constitute urban life in contemporary cities. The book raises an empirically informed theoretical proposition which springs from the multiplicity of everyday experiences, as a laboratory for understanding recent socio-spatial, political and ideological transformations. Each chapter takes forward the theoretical argument based on one or more examples of concrete cities, in order to unveil the complexity and diversity of the urban condition in changing conjunctures, in which local practices connect and collide with global developments.
Uploads
Papers by Irini Micha
book chapters by Irini Micha
À travers différents cas d’étude, comme les relations entre les migrants et les habitants de Terzigno ou encore les flux et mouvements des enfants à Athènes, La ville autrement examine de multiples aspects de la vie urbaine afin de proposer une relecture de la ville du Sud européen au regard des évolutions socio-économiques récentes.
The book raises an empirically informed theoretical proposition which springs from the multiplicity of everyday experiences, as a laboratory for understanding recent socio-spatial, political and ideological transformations. Each chapter takes forward the theoretical argument based on one or more examples of concrete cities, in order to unveil the complexity and diversity of the urban condition in changing conjunctures, in which local practices connect and collide with global developments.