Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Vejatz lo contengut

Liac

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Liac
Liac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista de Liac.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 24′ 56″ N, 0° 05′ 59″ E
Superfícia 4,17 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
211 m
203 m
199 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Bigòrra Armas de Bigòrra
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
653
Tarba
Canton
6518
Vath d'Ador-Arrostanh-Madiranés (Rabastens de Bigòrra avant 2015)
Intercom
246500599
CC d'Ador Madiran
Cònsol Michel Menoni
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
197 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

197 ab.
Densitat 48,2 ab./km²
Autras informacions
Escais Los antònis
Còde postal 65140
Còde INSEE 65273

Liac (Liac en francés) qu'ei ua comuna gascona de Bigòrra situada dens lo departament deus Hauts Pirenèus e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion qu'ei [lyak] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : Arnardus de Linaco, en latin, en 1022 (Marca), Ar. de Lignas, Arnalt de Lignag, au sègle XII, de Linhaco, en latin, en 1313 e 1379, De Lihaco, en latin, en 1342, Linhac en 1429, Liac (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII)[1].
Segon Dauzat, R. Aymard, Liac que vien probablament deu nom latin d'òme Linus, dab lo sufixe -acum[2],[1].
Segon Negre, Liac que vien deu nom latin d'òme Licinius + -acum[1].
Segon Miquèu Grosclaude, Liac que vien deu nom latin d'òme Linus (o Linius, pr'amor de fòrmas ancianas en -nh- o -gn-), dab lo sufixe -acum. Liac qu'èra ua proprietat antica qui avèva per mèste Linus o Linius[1].
Segon Xavier Ravier, que i agó sovent en Bigòrra supression de -n- intervocalica quitament quand èra palatalizada (-nh-); l'etime que seré Liniacu (derivat sufixat de Linius). Que demorè ua traça de nasalitat qui permetó dens quauques cas, mes pas ací, lo restabliment de la nasala dentala[3].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 (2026) Michel Menoni    
març de 2001 2008 Geneviève Gerde    
junh de 1995 2001 Jacques Bertrand    
  1995      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 201, totala: 202

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
319 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 295 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 206 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
178
198
172
157
175
169
172
174
181
186
2009 2010
189
194
196
201
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 197 abitants e la densitat qu'èra de 47,24 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 1,1 1,2 et 1,3 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=1099&titre=liac
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 400
  3. Xavier Ravier, Le traitement de -n- palatal intervocalic dans certains toponymes de la Basse Bigorre, in Revue Internationale d'Onomastique, n° 17-1, 1965, p. 42-43, léger en linha https://www.persee.fr/doc/rio_0048-8151_1965_num_17_1_1877