Bogdan Paprocki
Bogdan Stanisław Paprocki (ur. 23 września 1919 w Toruniu[1], zm. 3 września 2010 w Warszawie[2]) – polski śpiewak operowy (tenor).
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 września 2010 |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1946 |
Odznaczenia | |
|
Życiorys
edytujUrodził się w wielodzietnej, nauczycielskiej rodzinie (miał dwanaścioro rodzeństwa). Jako uczeń lubelskiego gimnazjum śpiewał w szkolnym chórze i w kościele, a potem w kwartecie rewelersów w Podchorążówce Rezerwy Piechoty w Zamościu. Zmobilizowany, w 1939 wraz z 9. Pułkiem Piechoty z Chełma Lubelskiego, w randze podchorążego bronił przeprawy przez most na Bugu w Dorohusku. Po kapitulacji konspirował w Lublinie. Naukę śpiewu rozpoczął pod kierunkiem Eugeniusza Koppa w Lublinie w 1943. 9 lipca 1944 wystąpił z pierwszym publicznym koncertem. Dalsze studia wokalne odbył u Ignacego Dygasa, będąc już solistą Reprezentacyjnego Zespołu Wojska Polskiego. Zawodową karierę śpiewaczą rozpoczął w Operze Śląskiej w Bytomiu w 1946, grając Alfreda w operze La Traviata Giuseppe Verdi'ego. Od 1948 roku należał do PZPR[3]. Wielokrotnie śpiewał role Jontka w operze Halka i Stefana w operze Straszny dwór. Paprocki jest znany także jako interpretator i wykonawca również innych pieśni i arii Stanisława Moniuszki. Jego repertuar był bardzo szeroki, obejmując twórczość takich kompozytorów jak: Gioacchino Rossini, Gaetano Donizetti, Charles Gounod, Georges Bizet, Giacomo Puccini, Jacques Offenbach i in.[4].
Zmarł w Warszawie, pochowany 10 września 2010 na cmentarzu Wojskowym na Powązkach[2] (kwatera A10-5-26)[5].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Order Sztandaru Pracy I klasy (1975)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1997)
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1964)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1959)[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (19 lipca 1955)[7]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 lipca 1954)[8]
- Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1952)[9]
- Medal 30-lecia Polski Ludowej[3]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (28 lutego 1955)[10]
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (1989)
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1969)
Nagrody i wyróżnienia
edytuj- Wyróżnienie Podkomitetu Literatury i Sztuki Nagrody Państwowej za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wokalistyki (1955)[11]
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1973)[12]
- Teatralna Nagroda Muzyczna im. Jana Kiepury – Nagroda Specjalna za całokształt pracy muzycznej (2009)
- Śląska Nagroda im. Juliusza Ligonia (2009)
- Medal miasta Bytomia (2009)
- Opera Medal przyznawany przez Komitet Harriet Cohen International Music Award (1960, Wielka Brytania)
Przypisy
edytuj- ↑ Zbigniew Adrjański: Kalejdoskop estradowy: leksykon polskiej rozrywki 1944–1989, artyści, twórcy, osobistości. Dom Wydawniczy Bellona, 2002, s. 340. ISBN 978-83-11-09191-7.
- ↑ a b Pogrzeb wielkiego śpiewaka, Bogdana Paprockiego. polskieradio.pl. [dostęp 2010-09-10]. (pol.).
- ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 717. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ program teatralny do opery Straszny dwór Stanisława Moniuszki – Teatr Wielki w Poznaniu, premiera 9 lutego 2007, red. Michał J. Stankiewicz.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-07-05] .
- ↑ Dziennik Polski, rok XV, nr 172 (4793), s. 9.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 96, poz. 1296 „za zasługi w pracy zawodowej”.
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 28 lutego 1955 r. nr 0/350 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
- ↑ Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22 lipca 1955. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 2024-07-05].
- ↑ Dziennik Polski, rok XXIX, nr 172 (9145), s. 2.
Bibliografia
edytuj- Bogdan Paprocki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-10] .
- Bogdan Paprocki – „wielka sława to żart...”.
- Bogdan Paprocki – „Jestem człowiekiem z epoki, której już nie ma” – z Bogdanem Paprockim rozmawia Michał J. Stankiewicz.
Linki zewnętrzne
edytuj- Bogdan Paprocki na zdjęciach w bibliotece Polona