Erik Guay
Erik Guay (ur. 5 sierpnia 1981 w Montrealu) – kanadyjski narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata.
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Mont-Tremblant Ski Club | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
10.12 2000, Val d’Isère | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
14.12 2002, Val d’Isère | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
29.11 2003, Lake Louise (2. miejsce – zjazd) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Kariera
edytujPo raz pierwszy na arenie międzynarodowej Erik Guay pojawił się 30 listopada 1996 roku w Mont Tremblant, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajął dziesiąte miejsce. W 1999 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Pra Loup, gdzie jego najlepszym wynikiem było 19. miejsce w gigancie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Verbier w 2001 roku, gdzie giganta ukończył na dziewiątej pozycji.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 10 grudnia 2000 roku w Val d’Isère, gdzie nie zakwalifikował się do drugiego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko dwa lata później w tej samej miejscowości, zajmując 28. miejsce w zjeździe. Na podium po raz pierwszy stanął 29 listopada 2003 roku w Lake Louise, zajmując drugie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych rozdzielił na podium Austriaka Michaela Walchhofera oraz Antoine'a Dénériaza z Francji. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie stawał na podium, w tym 29 listopada 2008 roku w Garmisch-Partenkirchen odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając zjazd. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2006/2007, który ukończył na dwunastej pozycji w klasyfikacji generalnej oraz trzeciej w klasyfikacji zjazdu. W klasyfikacji zjazdu trzecie miejsce zajął także w sezonie 2013/2014, a w sezonie 2009/2010 zdobył Małą Kryształową Kulę a zwycięstwo w klasyfikacji supergiganta.
Największy sukces osiągnął w 2011 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen zdobył złoty medal w supergigancie. Wyprzedził tam bezpośrednio Didiera Cuche ze Szwajcarii oraz Włocha Christofa Innerhofera. Podczas rozgrywanych cztery lata później mistrzostw świata w Åre był czwarty w zjeździe. Walkę o podium przegrał tam ze Szwedem Patrikiem Järbynem o 0,02 sekundy. W 2006 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, zajmując czwarte miejsce w supergigancie. Tym razem w walce o medal lepszy o 0,10 sekundy był Szwajcar Ambrosi Hoffmann. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Vancouver był między innymi piąty w zjeździe i supergigancie. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, zajmując dziesiąte miejsce w zjeździe i nie kończąc rywalizacji w supergigancie.
Jego młodszy brat, Stefan Guay, także został narciarzem.
Osiągnięcia
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas zawodów | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 18 lutego | 2006 | Turyn | Supergigant | 1:30,65 | +0,43 | Kjetil André Aamodt |
5. | 15 lutego | 2010 | Vancouver | Zjazd | 1:54,31 | +0,33 | Didier Défago |
5. | 19 lutego | 2010 | Vancouver | Supergigant | 1:30,34 | +0,34 | Aksel Lund Svindal |
16. | 23 lutego | 2010 | Vancouver | Gigant | 2:37,83 | +1,80 | Carlo Janka |
10. | 9 lutego | 2014 | Soczi | Zjazd | 2:06,23 | +0,81 | Matthias Mayer |
DSQ | 16 lutego | 2014 | Soczi | Supergigant | 1:18,14 | - | Kjetil Jansrud |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas zawodów | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 2 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:38,80 | +1,08 | Stephan Eberharter |
17. | 6 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Kombinacja | 3:18,41 | +5,04 | Bode Miller |
6 | 8 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:43,54 | +1,16 | Michael Walchhofer |
19. | 29 stycznia | 2005 | Bormio | Supergigant | 1:27,55 | +2,19 | Bode Miller |
DNS | 3 lutego | 2005 | Bormio | Kombinacja | 3:19,10 | - | Benjamin Raich |
22 | 5 lutego | 2005 | Bormio | Zjazd | 1:56,22 | +2,06 | Bode Miller |
6. | 6 lutego | 2007 | Åre | Supergigant | 1:14,30 | +0,65 | Patrick Staudacher |
4. | 11 lutego | 2007 | Åre | Zjazd | 1:44,68 | +0,99 | Aksel Lund Svindal |
19. | 4 lutego | 2009 | Val d’Isère | Supergigant | 1:19,41 | +2,98 | Didier Cuche |
DNF | 7 lutego | 2009 | Val d’Isère | Zjazd | 2:07,01 | - | John Kucera |
DNF | 9 lutego | 2011 | Ga-Pa | Supergigant | 1:38,31 | - | Christof Innerhofer |
1. | 12 lutego | 2011 | Ga-Pa | Zjazd | 1:58,41 | - | - |
23. | 6 lutego | 2013 | Schladming | Supergigant | 1:23,96 | +2,34 | Ted Ligety |
DSQ1 | 9 lutego | 2013 | Schladming | Zjazd | 2:01,32 | - | Aksel Lund Svindal |
1. | 9 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:25,38 | - | - |
2. | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:38,91 | +0,12 | Beat Feuz |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
48. | 10 marca | 1999 | Pra Loup | Zjazd | 1:08,50 | +2,47 | Klaus Kröll |
20. | 11 marca | 1999 | Pra Loup | Supergigant | 1:11,87 | +1,66 | Manfred Gstatter |
19. | 13 marca | 1999 | Pra Loup | Gigant | 1:48,10 | +2,56 | Christoph Alster |
DNF1 | 14 marca | 1999 | Pra Loup | Slalom | 1:34,96 | - | Massimiliano Blardone |
33. | 21 lutego | 2000 | Québec | Zjazd | 1:10,77 | +2,61 | Thomas Graggaber |
16. | 22 lutego | 2000 | Québec | Supergigant | 1:15,69 | +1,84 | Klaus Kröll |
DNS2 | 26 lutego | 2000 | Québec | Gigant | 1:52,09 | - | Georg Streitberger |
22. | 5 lutego | 2001 | Verbier | Zjazd | 1:30,23 | +2,87 | Thomas Graggaber |
14. | 6 lutego | 2001 | Verbier | Supergigant | 1:28,17 | +2,86 | Christoph Kornberger |
9. | 8 lutego | 2001 | Verbier | Gigant | 2:08,79 | +0,75 | Hannes Reiter |
DNF1 | 9 lutego | 2001 | Verbier | Slalom | 1:25,72 | - | Stefan Kogler |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj- sezon 2002/2003: 79.
- sezon 2003/2004: 55.
- sezon 2004/2005: 25.
- sezon 2005/2006: 18.
- sezon 2006/2007: 12.
- sezon 2007/2008: 18.
- sezon 2008/2009: 22.
- sezon 2009/2010: 13.
- sezon 2010/2011: 26.
- sezon 2011/2012: 19.
- sezon 2012/2013: 18.
- sezon 2013/2014: 13.
- sezon 2014/2015: -
- sezon 2015/2016: 26.
- sezon 2016/2017: 16.
Zwycięstwa w zawodach
edytuj- Ga-Pa – 24 lutego 2007 (zjazd)
- Kvitfjell – 7 marca 2010 (supergigant)
- Ga-Pa – 11 marca 2010 (supergigant)
- Val Gardena – 21 grudnia 2013 (zjazd)
- Kvitfjell – 1 marca 2014 (zjazd)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
edytuj- Lake Louise – 29 listopada 2003 (zjazd) – 2. miejsce
- Beaver Creek – 1 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
- Val Gardena – 16 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
- Val Gardena – 17 grudnia 2005 (zjazd) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 20 stycznia 2007 (zjazd) – 2. miejsce
- Ga-Pa – 23 lutego 2007 (zjazd) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 10 marca 2007 (zjazd) – 2. miejsce
- Lenzerheide – 15 marca 2007 (supergigant) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 5 grudnia 2008 (zjazd) – 3. miejsce
- Ga-Pa – 10 marca 2010 (zjazd) – 3. miejsce[1]
- Val Gardena – 17 grudnia 2010 (supergigant) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 11 marca 2011 (zjazd) – 2. miejsce
- Ga-Pa – 28 stycznia 2012 (zjazd) – 2. miejsce
- Chamonix – 4 lutego 2012 (zjazd) – 3. miejsce
- Val Gardena – 15 grudnia 2012 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 26 stycznia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
- Sankt Moritz – 16 marca 2016 (zjazd) – 3. miejsce
- Val Gardena – 16 grudnia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 26 lutego 2017 (supergigant) – 3. miejsce
- W sumie (5 zwycięstw, 8 drugich i 12 trzecich miejsc)
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-16)]. (ang.)
Przypisy
edytuj- ↑ ex aequo z Patrickiem Küngiem