Fragmenty Cloza
Fragmenty Cloza (Glagolita Clozianus) – kolekcja pochodzących z XI wieku 14 pisanych głagolicą kart, zawierających urywki z niezachowanego do czasów współczesnych wielkiego zbioru homilii w języku staro-cerkiewno-słowiańskim[1].
W XV wieku karty stanowiły własność możnowładcy Jana Frangepaniego na wyspie Krk. Na początku XIX wieku 12 kart znajdowało się w posiadaniu hrabiego Parisa Cloza, który przed swoją śmiercią w 1856 roku przekazał je bibliotece miejskiej w Trydencie[1]. Pozostałe 2 karty odnalazł w 1860 roku w muzeum Ferdinandeum w Innsbrucku słoweński slawista Franc Miklošič[2]. Wśród zachowanych fragmentów rozpoznano homilie Jana Chryzostoma i Epifaniusza z Salaminy[3]. W warstwie językowej tekst zawiera widoczne naleciałości chorwackie[4].
12 kart należących do Cloza ogłosił drukiem w 1836 roku Jernej Kopitar[5]. Całość tekstu po raz pierwszy wydał wraz z aparatem krytycznym i transliteracją na cyrylicę w 1893 roku Václav Vondrák (Glagolita Clozùv, Praha 1893)[1] i ponownie w 1959 roku Antonín Dostál (Clozianus, staroslověnsky hlaholský sborník tridentský a innsbrucký, Praha 1959)[5].
Linki zewnętrzne
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c Stanisław Słoński: Gramatyka języka starosłowiańskiego (starobułgarskiego). Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1950, s. 11.
- ↑ Г. А. Турбин, С.Г. Шулежкова: Старославянский язык. Учебное пособие. Москва: Флинта, 2011, s. 33.
- ↑ Т.Л. Миронова: Хронология старославянских и древнерусских рукописных книг Х-ХИ вв.. Москва: Русская книга, 2001, s. 46.
- ↑ Stjepan Damjanović: O trójjęzycznej i trójpiśmiennej literaturze chorwackiego średniowiecza. W: Języki i tradycje Słowian. pod redakcją Emila Tokarza. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2003, s. 386.
- ↑ a b Leszek Moszyński: Wstęp do filologii słowiańskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, s. 175.