Frauenchiemsee
Frauenchiemsee (też: Fraueninsel) – druga co do wielkości[1] wyspa na jeziorze Chiemsee w Bawarii w Niemczech. Jest wyłączona z obszaru niemunicypalnego Chiemsee i wchodzi w skład gminy Chiemsee w powiecie Rosenheim – najmniejszej gminy w Górnej Bawarii[1]. Powierzchnia ok. 12 ha[1][2].
 Wyspa Frauenchiemsee z lotu ptaka (2009 r.) | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Akwen |
jezioro Chiemsee |
| Powierzchnia |
0,12 km² |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Bawarii  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
 47°52′25″N 12°25′35″E/47,873611 12,426389
| |
Leży ok. pół kilometra na północny wschód od znacznie większej wyspy Herrenchiemsee. Posiada niezbyt regularny, wydłużony kształt i wymiary: długość 620 m, szerokość 300 m. Najwyższy punkt na wyspie sięga 8 m powyżej lustra wody jeziora Chiemsee[2]. Oprócz zabudowy na wyspie jest kilka większych skupisk drzew, nieco łąk i niewielkich ogrodów.
Wyspa jest zamieszkana co najmniej od wczesnego średniowiecza[1]. Na wyspie mieści się stary klasztor benedyktynek, zwany Frauenwörth i założony w 772[3] albo 782 r.[1] przez księcia Bawarii Tassilo III jako pierwszy klasztor żeński w Niemczech[1]. Charakterystycznym budynkiem jest wolnostojąca dzwonnica[1]. Liczba stałych mieszkańców wyspy wynosi ok. 250-300[1][2], a budynków ok. 50[2]. Na wyspie nie ma żadnych pojazdów samochodowych. Łączność z lądem zapewniają statki Chiemsee-Schifffahrt Ludwig Fessler KG (ok. 10 min. do Gstadt am Chiemsee, ok. 30 min. do Prien am Chiemsee) oraz prywatne łodzie i żaglówki, korzystające z wielu niewielkich przystani rozlokowanych wzdłuż wybrzeży wyspy[4].
Na wyspie, koło klasztoru, znajduje się stary cmentarz, na którym pochowano wielu pisarzy, naukowców oraz artystów, np. Maxa Haushofera, Wilhelma Jensena czy Felixa Schlaginweita. Znajduje się tu także grób, w którym spoczywają członkowie rodziny poety Josepha von Eichendorffa[5].
Na cmentarzu znajduje się również grób, w którym zostały pochowane dwie kolejne żony Alfreda Jodla, niemieckiego generała uznanego w procesie norymberskim za winnego zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości i w rezultacie skazanego na śmierć. Staraniem drugiej żony, Luise von Benda, na grobie umieszczono cenotaf upamiętniający samego Jodla (jego prochy po wykonaniu wyroku i kremacji wysypano do wód Izary). Z biegiem czasu mogiła stała się miejscem spotkań neonazistów, co wywołało długotrwałą debatę publiczną. W latach 2015 i 2016 cenotaf był przedmiotem kilku protestów monachijskiego artysty Wolframa Kastnera, który między innymi 2 września 2016 r. oblał go czerwoną farbą[5]. Aby zachować spokój na cmentarzu spadkobierca i właściciel grobu usunął ostatecznie z nagrobka nazwisko i dane życiowe generała.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h Kultur und Geschichte. Fraueninsel. chiemsee-inseln.de. [dostęp 2014-05-11]. (niem.).
- ↑ a b c d Die Fraueninsel. Abtei der Benediktinerinnen Frauenwörth im Chiemsee. [dostęp 2014-05-11]. (niem.).
- ↑ Die Abtei. Abtei der Benediktinerinnen Frauenwörth im Chiemsee. [dostęp 2014-05-11]. (niem.).
- ↑ Anreise. Abtei der Benediktinerinnen Frauenwörth im Chiemsee. [dostęp 2014-05-11]. (niem.).
- ↑ a b Krzysztof Ruchniewicz: Skaza [w:] #BLOGHISTORIA [1]