Huta Bankowa
Huta Bankowa – huta stali i żelaza w Dąbrowie Górniczej.
Siedziba huty w 2018 roku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Siedziba | |
Adres |
ul. Sobieskiego 24 |
Data założenia |
1834 |
Forma prawna | |
Prezes |
Piotr Tupta[1] |
Nr KRS | |
Dane finansowe | |
Kapitał zakładowy |
104 334 500 zł[1] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie Dąbrowy Górniczej | |
50°19′39″N 19°10′42″E/50,327500 19,178333 | |
Strona internetowa |
Historia
edytujHuta została zbudowana we wsi Dąbrowa w latach 1834–1840 przez Bank Polski, od którego pochodzi jej nazwa; w 1843 przeszła pod zarząd reaktywowanego Wydziału Górnictwa przy Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, w 1877 – w ręce kapitału francuskiego. Była największym zakładem metalurgicznym w granicach Imperium Rosyjskiego, pierwszą hutą Królestwa Polskiego stosującą w produkcji koks. Jej robotnicy uczestniczyli wielokrotnie w akcjach strajkowych i walkach rewolucyjnych, zwłaszcza podczas rewolucji 1905–1907 (m.in. lokaut i strajk w lipcu 1905, kierowany przez Feliksa Dzierżyńskiego).
W latach 1952–1990 nosiła nazwę „Huta im. Feliksa Dzierżyńskiego”[2].
Obecnie działa w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i jest podmiotem zależnym kontrolowanej przez Romana Karkosika „Alchemii”. Produkuje wyroby walcowane długie, obręcze kolejowe i tramwajowe, pierścienie kutowalcowane, odkuwki oraz inne.
Zobacz też
edytujGaleria
edytuj-
Huta w 1910 roku
-
Huta około 1935 roku
-
Hale huty w 2018 roku
Przypisy
edytuj- ↑ a b Informacje ogólne. Huta Bankowa. [dostęp 2019-02-22].
- ↑ Huta Bankowa, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-11-28] .