Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

Ignacio Flores

meksykański piłkarz

Juan Ignacio "Nacho" Flores Ocaranza (ur. 31 lipca 1953 w mieście Meksyk, zm. 11 sierpnia 2011 w Cuernavacy) – meksykański piłkarz występujący na pozycji prawego obrońcy, w późniejszym czasie trener. Był bratem Luisa Floresa, również piłkarza.

Ignacio Flores
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Juan Ignacio Flores Ocaranza

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1953
m. Meksyk

Data i miejsce śmierci

11 sierpnia 2011
Cuernavaca

Wzrost

176 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1971–1990 Cruz Azul 417 (12)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1975–1980  Meksyk 12 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Flores wychowywał się w Malinche, jednak z dzielnic stołecznego miasta Meksyk w wielodzietnej rodzinie. Od dziecka pasjonował się futbolem i jako szesnastolatek wystąpił w młodzieżowym Torneo de los Barrios, na którym został zauważony przez wysłanników drużyny Club América i zaproszony na testy do tego zespołu, jednak odrzucił jego ofertę[1]. Później przebywał również na próbnych treningach w CF Pachuca, jednak nie ostatecznie nie przeszedł do niego, gdyż klub ten właśnie spadł do drugiej ligi. W styczniu 1970 udał się na nabór do innego stołecznego zespołu, Cruz Azul, gdzie udanie przeszedł selekcję i dołączył do rezerw tej drużyny[2]. Do seniorskiej ekipy został włączony jako siedemnastolatek przez szkoleniowca Raúla Cárdenasa i w meksykańskiej Primera División zadebiutował w sezonie 1971/1972, szybko zostając podstawowym zawodnikiem[3].

W Cruz Azul występował przez całą seniorską karierę, w latach siedemdziesiątych, współtworząc najlepszą drużynę w historii klubu, prowadzoną najpierw przez trenera Raúla Cárdenasa, a później Ignacio Trellesa[3]. Jako kluczowy gracz ekipy pięciokrotnie zdobył mistrzostwo Meksyku (1972, 1973, 1974, 1979, 1980), trzykrotnie wicemistrzostwo (1981, 1987, 1989), w 1972 roku zdobył krajowy superpuchar – Campeón de Campeones, a także zajął drugie miejsce w turnieju Copa Interamericana, a w 1974 roku dotarł do finału pucharu kraju – Copa México. Barwy Cruz Azul reprezentował ogółem przez dziewiętnaście lat i jest uznawany za najlepszego prawego defensora w jego historii oraz jedną z największych klubowych legend, przez niemal całą karierę występując z numerem 2 na koszulce[4]. Jego grę charakteryzowały częste włączania się do akcji ofensywnych drużyny oraz świetna technika indywidualna. Opisywany był jako wzór profesjonalizmu i ważna osobowość zespołu także poza boiskiem[2]. Pożegnalny mecz rozegrał w wieku 36 lat na Estadio Azteca przeciwko Guadalajarze[2].

W 1990 roku ukończył kurs trenerski, który rozpoczął jeszcze przed zakończeniem kariery piłkarskiej[5]. W późniejszym czasie pracował jako szkoleniowiec w akademii juniorskiej Cruz Azul, prowadził także drugoligowe rezerwy klubu – Cruz Azul Oaxaca. Przez kilkanaście miesięcy był także trenerem amatorskiego czwartoligowego klubu Frailes Homape, będącego filią Cruz Azul[6].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W reprezentacji Meksyku Flores zadebiutował za kadencji selekcjonera Ignacio Trellesa, 1 sierpnia 1975 w przegranym 2:3 meczu towarzyskim z RFN. W tym samym roku triumfował z drużyną narodową w towarzyskim turnieju Copa Ciudad de México. W 1978 roku został powołany przez szkoleniowca José Antonio Rocę na Mistrzostwa Świata w Argentynie. Tam wystąpił tylko w ostatnim spotkaniu, z Polską (1:3), a jego kadra po zanotowaniu kompletu trzech porażek odpadła z mundialu już w fazie grupowej[7]. Później występował już wyłącznie w sparingach, a swój bilans reprezentacyjny zamknął ostatecznie na dwunastu spotkaniach, w których ani razu nie wpisał się na listę strzelców[8].

Został zastrzelony 11 sierpnia 2011 przez grupę nieznanych sprawców na stacji benzynowej w Chamilpa na trasie MeksykCuernavaca, około północy, kiedy razem z trzema osobami (w tym ze swoją siostrą i bratem) jechał odwiedzić matkę[9]. Zginął na miejscu; w jego ciele znaleziono 27 kul, natomiast pozostali pasażerowie zostali jedynie ranni i zdołali przeżyć[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b Justino Miranda: Nacho Flores recibe 27 tiros en ataque en Cuernavaca. El Universal, 11 sierpnia 2011. [dostęp 2012-12-20]. (hiszp.).
  2. a b c Sergio Guzmán: Nacho, miembro de la dinastía celeste. MedioTiempo, 11 sierpnia 2011. [dostęp 2012-12-20]. (hiszp.).
  3. a b Ignacio Flores. PlayerHistory. [dostęp 2012-12-20]. (ang.).
  4. Asesinan a ex futbolista de Cruz Azul, Ignacio Flores. El Universal, 11 sierpnia 2011. [dostęp 2012-12-20]. (hiszp.).
  5. Asesinan a balazos a legendario ex cruzazulino Ignacio Flores Ocaranza. Zócalo, 11 sierpnia 2011. [dostęp 2012-12-20]. (hiszp.).
  6. Ignacio Flores, técnico de Frailes Homape estuvo aquí. Diario de Guerrero, 4 lutego 2011. [dostęp 2012-12-20]. (hiszp.).
  7. Poland – Mexico 3:1 (1:0). FIFA. [dostęp 2012-12-20]. (ang.).
  8. Flores, Ignacio. National Football Teams. [dostęp 2012-12-20]. (ang.).
  9. Asesinan a Ignacio Flores. Esto, 12 sierpnia 2011. [dostęp 2012-12-20]. (hiszp.).