James Barry (malarz)

James Barry (ur. 11 października 1741 w Corku, zm. 22 lutego 1806 w Londynie) – irlandzki malarz historyczny.

Autoportret, 1803

Urodził się w Cork w irlandzkiej prowincji Munster i od wczesnej młodości wykazywał nieprzeciętne uzdolnienia plastyczne. W 1763 przybył do Dublina, gdzie poznał pisarza i polityka Edmunda Burke, który namówił go do przeniesienia się do Londynu, a następnie sfinansował pobyt w Rzymie. Młody artysta przebywał we Włoszech w latach 1766-1771, poznając dzieła renesansowych twórców i zabytki starożytności. Po powrocie do Londynu był już ukształtowanym twórcą. Zajmował się przede wszystkim malarstwem historycznym, tworzył też akwatinty. Przez całe życie był wierny naukom Joshuy Reynoldsa, uprawiał malarstwo patetyczne o podniosłej tematyce. Jego najbardziej znanym dziełem był cykl malowideł dekoracyjnych Rozwój kultury ludzkiej (1777-1783) przeznaczonych dla Society of Arts w Londynie.

W 1782 James Barry został profesorem malarstwa w Royal Academy. Jednak gwałtowny i agresywny charakter przekonanego o własnym geniuszu malarza doprowadził do wyrzucenia go z Akademii w 1799. Był to odosobniony przypadek w całej historii Royal Academy. Barry zmarł w ubóstwie w 1806, pochowano go katedrze św. Pawła w Londynie.

Jego siostrzeńcem był znany chirurg James Barry.

Bibliografia

• Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 63. ISBN 83-213-4157-8.

Linki zewnętrzne

• James Barry w Artcyclopedia.com. [dostęp 2010-06-09]. (ang.).
• James Barry na stronie Royal Academy of Arts. [dostęp 2010-06-09]. (ang.).