James Brown

James Brown
	; Brown (Hamburg, 1973)
Imię i nazwisko	James Joseph Brown, Jr.
Pseudonim	Godfather of Soul
Data i miejsce urodzenia	3 maja 1933 ; Barnwell
Data i miejsce śmierci	25 grudnia 2006 ; Atlanta
Instrumenty	gitara, harmonijka ustna, instrumenty perkusyjne, instrumenty klawiszowe
Gatunki	R&B, funk, soul
Zawód	piosenkarz, kompozytor
Aktywność	1956–2006
Wydawnictwo	Federal, King
Powiązania	The Famous Flames, The J.B.’s
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Ten artykuł wymaga uzupełnienia informacji.

Artykuł należy uzupełnić o istotne informacje: stworzyć biografię muzyka tj dzieciństwo, początki kariery, życie prywatne itp.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

James Joseph Brown (ur. 3 maja 1933 w Barnwell, zm. 25 grudnia 2006 w Atlancie^[1]) – amerykański piosenkarz, kompozytor, instrumentalista, osobowość sceniczna.

James Brown uznawany jest za prekursora gatunków rhythm and blues, soul i funk. Muzyka Browna wywodzi się z fuzji bluesa i gospel z instrumentalnym, tanecznym jazzem oraz sporymi wpływami muzyki latynoskiej. Muzyka ta, oparta na bogatym instrumentarium obejmującym rozbudowaną sekcję instrumentów perkusyjnych i dętych, cechuje się wielką żywiołowością. Brown jako wokalista charakteryzuje się mocnym, ekspresyjnym głosem. Jego technika wokalna, pełna zaśpiewów i ozdobników, czyni go jednym z najłatwiej rozpoznawalnych wokalistów soulowych. Dotyczy to również jego emocjonującego i ekstatycznego scenicznego emploi, będącego szczerą projekcją charyzmy artysty. James Brown był artystą bardzo płodnym. W ciągu długiej kariery, rozciągającej się od końca lat pięćdziesiątych do wczesnych osiemdziesiątych XX wieku, wydawał średnio po cztery albumy rocznie, a w rekordowym 1968 roku aż dziewięć. Wylansował wiele utworów, które są dziś standardami muzyki rozrywkowej, takich jak „It’s a Man’s Man’s Man’s World”, „I Got You (I Feel Good)” czy „Get Up (I Feel Like Being a) Sex Machine”. Kariera została przerwana finansowymi i prawnymi kłopotami artysty, które doprowadziły do kontrowersyjnego procesu kryminalnego (nadużycia podatkowe) i uwięzienia. W końcu lat dziewięćdziesiątych Brown powrócił do studia nagraniowego i na scenę, choć nie udało mu się już odzyskać dawnej popularności.

W 1986 roku Brown został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame^[2].

W 1980 roku wziął udział w filmie muzycznym Blues Brothers, gdzie zagrał rolę wielebnego Cleophusa Jamesa^[3]. Pojawił się również w filmie Blues Brothers 2000 z 1998 roku, gdzie zagrał rolę dyrygenta chóru gospel.

James Brown zmarł w wieku 73 lat w wyniku komplikacji związanych z zapaleniem płuc. Ciało muzyka zostało złożone w złotej trumnie i na czas budowy publicznego mauzoleum, umieszczone w prywatnej rodzinnej krypcie w Karolinie Południowej.

Jego twórczość oraz występy miały wpływ na kształtowanie się kultury oraz muzyki hip-hopowej^[4].

Dyskografia

Brown podczas NBA All-Star Game (2001)

1959: Try Me!
1959: Please Please Please
1960: Think
1961: James Browns Presents His Band
1961: The Amazing James Brown
1961: Night Train
1962: Shout & Shimmy
1962: Tours the U.S.A.
1962: Jump Around
1963: Live at the Apollo
1963: Prisoner of Love
1964: Pure Dynamite! Live at the Royal
1964: Showtime
1964: Out of Sight
1964: Grits & Soul
1965: Papa’s Got a Brand New Bag
1965: James Brown Plays James Brown
1965: Papa’s Got a Brand New Bag
1966: I Got You (I Feel Good)
1966: James Brown Plays New Breed
1966: It’s a Man’s Man’s Man’s World
1966: Handful of Soul
1966: Mighty Instrumentals
1966: James Brown Sings Christmas Songs
1967: Sings Raw Soul
1967: Live at the Garden
1967: James Brown Plays the Real Thing
1967: Cold Sweat
1968: I Can’t Stand Myself When You Touch Me
1968: I Got the Feelin’
1968: James Brown Plays Nothing But Soul
1968: Live at the Apollo
1968: James Brown Sings out of Sight
1968: James Brown Presents His Show of Tomorrow
1968: Soul Party
1968: A Soulful Christmas
1968: A Thinking About Little Willie
1969: Say It Loud, I’m Black and I’m Proud
1969: Gettin’ Down to It
1969: It’s a Mother
1969: The Popcorn
1969: Plays Rhythm & Blues
1969: Excitement
1970: Ain’t It Funky
1970: Soul on Top
1970: It’s a New Day – So Let a Man Come In
1970: Sex Machine (na żywo)
1970: Hey America
1971: She Is Funky Down Here
1971: Hot Pants
1971: Revolution of the Mind (na żywo)
1971: Super Bad (na żywo)
1971: Soul Brother No. 1
1972: There It Is
1972: Get on the Good Foot
1973: Black Caesar
1973: Slaughter’s Big Rip-Off
1973: The Payback
1974: Hell
1974: Reality
1975: Sex Machine Today
1975: Everybody’s Doin’ the Hustle
1976: Get up Offa That Thing
1976: Bodyheat
1976: Hot
1977: Mutha’s Nature
1977: Strangers
1978: Jam/1980’s
1978: Take a Look at Those Cakes
1979: The Original Disco Man
1979: Mister Dynamite
1980: People
1980: Hot on the One (na żywo)
1980: Soul Syndrome
1981: Nonstop!
1981: The Third Coming
1981: Live in New York
1981: Special
1982: Mean on the Scene (na żywo)
1983: Bring It On!
1985: Live in Concert
1986: Gravity
1988: I’m Real
1991: Love Over-Due
1992: Universal James
1995: Live at the Apollo
1998: I’m Back
1999: The Merry Christmas Album
2001: Get up Offa That Thing (na żywo)
2002: Super Bad – Live
2002: Startime Live
2002: In Concert (na żywo)

Przypisy

↑ Richie Unterberger: James Brown Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
↑ James Brown: inducted in 1986. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
↑ The Blues Brothers (1980) - John Landis [online] [dostęp 2024-05-11] (ang.).
↑ How James Brown Influenced Hip-Hop. liveabout.com, 2019-03-08. [dostęp 2021-08-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[1] Richie Unterberger: James Brown Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).

[2] James Brown: inducted in 1986. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).

[BB-3] The Blues Brothers (1980) - John Landis [online] [dostęp 2024-05-11] (ang.).

[4] How James Brown Influenced Hip-Hop. liveabout.com, 2019-03-08. [dostęp 2021-08-18]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]