Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

Jisaburō Ozawa

wojskowy japoński

Jisaburō Ozawa (jap. 小沢 治三郎 Ozawa Jisaburō; ur. 2 października 1886 w prefekturze Miyazaki, zm. 9 listopada 1966)wiceadmirał Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej.

Jisaburō Ozawa
小沢 治三郎
Ozawa Jisaburō
Onigawara
Ilustracja
kaigun-chūjō wiceadmirał kaigun-chūjō
wiceadmirał
Data i miejsce urodzenia

2 października 1886
prefektura Miyazaki

Data śmierci

9 listopada 1966

Przebieg służby
Lata służby

1909–1945

Siły zbrojne

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun

Jednostki

„Maya”, „Haruna”

Stanowiska

dowódca
• 1. i 3 Floty
naczelny dowódca JCMW

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
bitwa na Morzu Filipińskim
bitwa w Zatoce Leyte

Odznaczenia
Złota i Srebrna Gwiazda Orderu Świętego Skarbu (Japonia, 1888–2003) Pamiątkowy Medal Wstąpienia na Tron Cesarza Yoshihito (Japonia) Medal Wojskowy za Wojnę Chińsko-Japońską 1937-1945 (Japonia) Medal Wojskowy za Wielką Wojnę Wschodnio-Azjatycką 1941-1945 (Japonia)

Życiorys

edytuj

Ukończył Akademię Cesarskiej Marynarki Wojennej w 1909[1], na której ćwierć wieku później sam wykładał. Dowodził wieloma okrętami, m.in. pancernikami i krążownikami.

18 lutego 1937 został szefem sztabu Połączonej Floty i równocześnie 1. Floty. 15 listopada 1940 awansował do rangi wiceadmirała. Od grudnia 1941 do wiosny 1942 dowodził siłami nawodnymi, wspierającymi inwazję na Malaje i Holenderskie Indie Wschodnie. W listopadzie 1942 objął dowództwo 3. Floty po admirale Chūichim Nagumo w niekorzystnej już dla Japończyków sytuacji po klęsce pod Midway.

Na początku 1943 dowodził nieudaną próbą zniszczenia amerykańskiego lotnictwa w rejonie Nowej Gwinei i Wysp Salomona.

W czerwcu 1944 dowodził flotą japońską w bitwie na Morzu Filipińskim[1]. Poniósł klęskę, lecz według oceny amerykańskiej zrobił wszystko, co mógł. Po tej porażce podał się do dymisji, której nie przyjęto i powierzono mu dowództwo eskadry czterech lotniskowców i dwóch pancerników podczas II bitwy na Morzu Filipińskim w październiku 1944.

29 maja 1945 zastąpił admirała Soemu Toyodę na stanowisku naczelnego dowódcy floty japońskiej. Funkcję tę pełnił do końca wojny.

Przypisy

edytuj
  1. a b S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 305.

Linki zewnętrzne

edytuj