Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

Kapitulacja Japonii

akt bezwarunkowej kapitulacji Japonii kończący II wojnę światową

Kapitulacja Japonii – akt bezwarunkowej kapitulacji Cesarstwa Japonii kończący II wojnę światową, podpisany 2 września 1945 roku.

Kapitulacja Japonii
Ilustracja
Przedstawiciele Cesarstwa Japonii podczas aktu kapitulacji
Data

2 września 1945

Przyczyna

wojna na Pacyfiku;
wojna chińsko-japońska;
wojna radziecko-japońska

Strony traktatu
 Japonia  Stany Zjednoczone
 ZSRR
 Chiny
 Wielka Brytania
 Australia
 Kanada
 Francja
 Holandia
 Nowa Zelandia
Przywódcy
Mamoru Shigemitsu
Yoshijirō Umezu
Douglas MacArthur
Chester Nimitz
Kuźma Dieriewianko
Xu Yongchang(inne języki)
Bruce Fraser
Thomas Blamey
Lawrence Moore Cosgrave(inne języki)
Philippe Marie Leclerc
Conrad Helfrich(inne języki)
Leonard Monk Isitt(inne języki)
Japoński minister spraw zagranicznych Mamoru Shigemitsu podpisuje akt bezwarunkowej kapitulacji
Yoshijirō Umezu podpisuje akt kapitulacji

Okoliczności

edytuj

Latem 1945 roku Japonia była pokonana militarnie. Nadal jednak odmawiała podpisania aktu bezwarunkowej kapitulacji wymaganej przez deklarację poczdamską. W sierpniu zadano więc Japonii trzy ciosy, które ją do tego zmusiły: 6 sierpnia Stany Zjednoczone zrzuciły pierwszą bombę atomową na Hiroszimę, 8 sierpnia ZSRR wypowiedział Japonii wojnę[1], rozpoczynając błyskawiczną ofensywę przeciw Armii Kwantuńskiej w Mandżukuo, a 9 sierpnia druga amerykańska bomba atomowa spadła na Nagasaki.

W dniu 14 sierpnia, mimo sprzeciwów ze strony wojskowych, cesarz Hirohito zdecydował się na „coś, co było nie do pomyślenia”[2]. Tego samego dnia zwołał posiedzenie gabinetu i wygłosił mowę, która jego samego doprowadziła do łez i wywołała szloch na sali. Zażądał przygotowania reskryptu kapitulacyjnego i ofiarował się wygłosić orędzie, aby naród pogodził się z kapitulacją. Tego samego dnia nagrał na płycie przemówienie, które nadano przez radio następnego dnia w południe[3]. Zostało ono wygłoszone formalnym, dworskim (klasycznym) językiem, co przy złej jakości przekazu radiowego spowodowało, że dla zwykłych ludzi było mało zrozumiałe. Cesarz nie odniósł się w nim bezpośrednio do kapitulacji, ale jedynie stwierdził, iż rząd został poinstruowany do przyjęcia warunków Deklaracji poczdamskiej.

Skutkiem ogłoszenia kapitulacji było faktyczne zawieszenie broni między Japonią a państwami zachodnimi, aczkolwiek dochodziło jeszcze do incydentów, z których ostatnim było ostrzelanie amerykańskich samolotów rozpoznawczych B-32 nad Tokio 18 sierpnia[4]. Walki nadal trwały z armią radziecką, w Chinach i na oddalonych garnizonach na wyspach.

Podpisanie

edytuj

Kończący II wojnę światową akt bezwarunkowej kapitulacji[5] Cesarstwa Wielkiej Japonii podpisano 2 września 1945 roku o godzinie 9:00 na pokładzie zakotwiczonego w Zatoce Tokijskiej pancernika USS „Missouri”. Podpisy na akcie kapitulacji złożyli gen. Douglas MacArthur jako przedstawiciel całych sił alianckich i minister spraw zagranicznych Japonii Mamoru Shigemitsu wraz z generałem Yoshijirō Umezu, a także przedstawiciele: Stanów Zjednoczonych (admirał Chester Nimitz), ZSRR (gen. Kuźma Dieriewianko), Chin (gen. Xu Yongchang(inne języki)), Wielkiej Brytanii (adm. Bruce Fraser), Australii (gen. Thomas Blamey), Kanady (płk Lawrence Moore Cosgrave(inne języki)), Francji (gen. Philippe Marie Leclerc), Holandii (admirał Conrad Helfrich(inne języki)) oraz Nowej Zelandii (wicemarszałek Leonard Monk Isitt(inne języki)).

Konsekwencje

edytuj

Po kapitulacji Japonia do 28 kwietnia 1952 roku znajdowała się pod okupacją wojsk sojuszniczych, na czele których stał głównodowodzący z USA, będący również przewodniczącym Sojuszniczej Rady dla Japonii[6]. Nowa Konstytucja Japonii zakazała jej tworzenia sił zbrojnych.

8 września 1951 odbyła się konferencja pokojowa w San Francisco, Japonia podpisała traktat pokojowy[7] oraz traktat bezpieczeństwa ze Stanami Zjednoczonymi[8][9][10].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Soviet Declaration of War on Japan. Yale Law School. [dostęp 2015-05-19]. (ang.).
  2. J.W. Hall: Japonia od czasów najdawniejszych do dzisiaj. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1979, s. 287. ISBN 83-06-00205-9.
  3. Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1984, s. 421-422. ISBN 83-04-01486-6.
  4. Stephen Harding: The Last to Die. Air & Space Magazine, listopad 2008. (ang.).
  5. Japanese Surrender Documents. Yale Law School. [dostęp 2015-05-19]. (ang.).
  6. Główny redaktor А. Prochorow: Большой Энциклопедический словарь. Moskwa – Petersburg: 2000.
  7. Treaty of Peace with Japan
  8. Security Treaty Between the United States and Japan; September 8, 1951
  9. stosunki dwustronne Japonia-USA. [dostęp 2015-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  10. Stan wojny między Polską i Japonią ogłoszony przez prezydenta Raczkiewicza po ataku na Pearl Harbor (Dz.U. 1941 Nr 8 s. 62) został zakończony przez układ podpisany w Nowym Jorku 8 lutego 1957 (Dziennik Ustaw 1957 r. nr 49 poz. 233), 6 lat po układzie pokojowym Japonii z USA.

Linki zewnętrzne

edytuj