Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

Konstancja (Niemcy)

miasto w Niemczech

Konstancja (niem. Konstanz) – miasto powiatowe w Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, w rejencji Fryburg, w regionie Hochrhein-Bodensee, siedziba powiatu Konstancja oraz wspólnoty administracyjnej Bodanrück-Untersee. Leży nad Jeziorem Bodeńskim. Miasto uniwersyteckie, z wyższą szkołą zawodową, ważny ośrodek turystyczny. W mieście rozwinął się przemysł precyzyjny, elektrotechniczny, chemiczny oraz poligraficzny[1].

Konstancja
Konstanz
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Badenia-Wirtembergia

Rejencja

Fryburg

Powiat

Konstancja

Zarządzający

Ulrich Burchardt

Powierzchnia

55,65 km²

Wysokość

405 m n.p.m.

Populacja (31 grudnia 2012)
• liczba ludności
• gęstość


79 645
1431 os./km²

Nr kierunkowy

07531, 07533

Kod pocztowy

78462, 78464, 78465, 78467

Tablice rejestracyjne

KN, STO

Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii
Mapa konturowa Badenii-Wirtembergii, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Konstancja”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Konstancja”
Ziemia47°40′N 9°11′E/47,666667 9,183333
Strona internetowa

W mieście znajduje się stacja kolejowa.

Położenie geograficzne

edytuj

Konstancja leży nad Jeziorem Bodeńskim w miejscu, w którym wypływa z niego rzeka Ren, na granicy ze Szwajcarią. Historyczne centrum miasta znajduje się na lewym (południowym) brzegu Renu, nowsze dzielnice prawobrzeżne leżą na półwyspie Bodanrück między odnogami Jeziora Bodeńskiego Untersee i Überlinger See. W obrębie miasta znajduje się ok. 34 km linii brzegowej oraz 1,31 km² powierzchni wodnych. Najniższy punkt miasta to poziom Jeziora Bodeńskiego (395 m n.p.m.). Najwyższy punkt miasta to Rohnhauser Hof w dzielnicy Dettingen-Wallhausen (570 m n.p.m.).

Historia

edytuj

Średniowiecze

edytuj

Od wczesnego średniowiecza (prawdopodobnie od 585 r.) do 1821 r. Konstancja była stolicą największej diecezji katolickiej na północ od Alp. Miasto leżało na szlaku handlowym z Niemiec do Włoch, dzięki czemu prężnie się rozwijało. Od 1192 do 1548 r. miało status wolnego miasta Rzeszy (niem. Reichsstadt), podlegającego bezpośrednio cesarzowi. W latach 1414–1418 odbył się tu sobór, podczas którego wybrano papieża Marcina V, kończąc tym samym wielką schizmę zachodnią. Było to jedyne w historii konklawe na północ od Alp. W trakcie soboru spalono też na stosie czeskiego reformatora Jana Husa.

 
Panorama miasta

Reformacja

edytuj

W 1517 r. miasto poparło reformację i przyłączyło się do Ligi szmalkaldzkiej. W wyniku przegranej przez Ligę wojny szmalkaldzkiej Konstancja utraciła status wolnego miasta, przeszła pod panowanie austriackie i poddana została rekatolicyzacji. Podczas wojny trzydziestoletniej miasto było oblegane przez wojska szwedzkie, jednak zdołało się obronić.

Czasy nowożytne

edytuj

W czasach nowożytnych Konstancja znacznie straciła na znaczeniu. W 1806 r. miasto dostało się pod panowanie badeńskie, a w 1863 r. otrzymało dworzec kolejowy, co zapoczątkowało okres ponownego rozkwitu gospodarczego. Podczas II wojny światowej dzięki położeniu na granicy z neutralną Szwajcarią nie ucierpiało znacząco w wyniku nalotów bombowych[2] – w odróżnieniu od wielu innych miast nad Jeziorem Bodeńskim. W 1966 r. założono tu uniwersytet, na którym studiowało w semestrze zimowym 2007/2008 ponad 9300 studentów, w tym 13,66% cudzoziemców. Od 2007 roku uniwersytet w Konstancji jest jednym z dziewięciu niemieckich „uniwersytetów elitarnych”.

Zabytki

edytuj
 
Katedra pw. NMP w Konstancji (Münster Unserer Lieben Frau)
  • Katedra pw. Najświętszej Maryi Panny (Münster Unserer Lieben Frau) – pierwsza wzmianka o kościele katedralnym datuje się na ok. 780 r. Tutaj podczas soboru sądzono Jana Husa[3]. W wyniku licznych przebudów świątynia nosi znamiona różnych stylów architektonicznych: romańskiego, gotyckiego (m.in. fragment gotyckich krużganek, spiralne schody na lewo od prezbiterium[3]), barokowego i klasycystycznego (wyposażenie wnętrza). Od 1955 r. nosi tytuł bazyliki mniejszej
  • Kościół św. Szczepana (Stephanskirche) – wzmiankowany po raz pierwszy w 613 r., przebudowany w XV wieku w stylu późnogotyckim
  • budynek konklawe (Konzilgebäude) – wybudowany w latach 1388–1391 jako magazyn i hala targowa w porcie; miejsce wyboru Marcina V na papieża
  • stary ratusz (Altes Rathaus) – wybudowany w 1484 r.
  • nowy ratusz (Neues Rathaus) – wybudowany w XIV wieku, przebudowany później w stylu renesansowym
  • wieże i bramy miejskie
  • teatr miejski – wybudowany w 1609 r. jako kolegium jezuitów, przebudowany w latach 1789–1792
  • dworzec kolejowy – wybudowany w 1863 r. w stylu neogotyckim
  • najstarszy zachowany renesansowy dom na północ od Alp - Haus zur Katz[3].

Kultura

edytuj

Na terenie Konstancji działa teatr (Theater Konstanz), założony w 1607 roku przy ówczesnym gimnazjum jezuickim – uchodzi za najstarszy wciąż czynny teatr Niemiec. W mieście swą siedzibę ma również filharmonia (Südwestdeutsche Philharmonie Konstanz) założona w 1932 roku, Krajowe Muzeum Archeologiczne (Archäologisches Landesmuseum Baden-Württemberg) oraz kilka mniejszych muzeów.

Co roku w drugą sobotę sierpnia odbywa się wielki festyn Konstanzer Seenachtfest z pokazem sztucznych ogni na Jeziorze Bodeńskim. Festyn ten cieszy się olbrzymim zainteresowaniem i odwiedza go corocznie ponad 100 tys. osób, tj. więcej niż miasto ma mieszkańców.

Współpraca

edytuj

Miejscowości partnerskie:

Konsulat RP

edytuj

W 2023 w Konstancji utworzono Konsulat Honorowy RP[4]. Funkcję konsula honorowego Polski sprawuje Gideon Nissenbaum, przedsiębiorca branży spirytusowej i działacz na rzecz dziedzictwa żydowskiego w Polsce, prezes Fundacji Rodziny Nissenbaumów.

Galeria

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Konstancja, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-09-24].
  2. Reinhold Weber, Hans-Georg Wehling: Geschichte Baden-Württembergs. Wyd. II. Monachium: C. H. Beck, 2012, s. 105. ISBN 978-3-406-55874-0. (niem.).
  3. a b c Pascal - Niemcy 2016 ↓, s. 303.
  4. DECYZJA NR 33 MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH [online], 2023-08-03, 18 maja 2023 (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Sławomir Adamczak, Katarzyna Firley-Adamczak: Niemcy. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2016. ISBN 978-83-7642-735-5.

Linki zewnętrzne

edytuj