Ladislao Kubala

Ladislao Kubala Stecz (cz. Ladislav Kubala Steč, węg. László Kubala Stecs, ur. 10 czerwca 1927 w Budapeszcie, zm. 17 maja 2002 w Barcelonie) – węgierski piłkarz słowackiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika, reprezentant Czechosłowacji (1946–1947), Węgier (1948) i Hiszpanii (1953–1961), trener piłkarski.

Ladislao Kubala

Pełne imię i nazwisko	Ladislao Kubala Stecz
Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1927 Budapeszt
Data i miejsce śmierci	17 maja 2002 Barcelona
Wzrost	176 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1939–1943 Ganz TE
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1944 Ganz TE 9 (2) 1945–1946 Ferencvárosi TC 49 (27) 1946–1948 Slovan Bratysława 33 (14) 1948–1949 Vasas SC 20 (10) 1949–1950 Aurora Pro Patria 1919 16 (9) 1950 Hungária 6 (5) 1951–1961 FC Barcelona 186 (131) 1963 Toronto City 25 (18) 1963–1965 RCD Espanyol 29 (7) 1966–1967 FC Zürich 12 (7) 1967 Toronto Falcons 19 (5) W sumie: 404 (235)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1946–1947 Czechosłowacja 6 (4) 1948 Węgry 3 (0) 1953–1961 Hiszpania 19 (11) 1954–1963 Katalonia 4 (4) W sumie: 32 (19)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1961–1963 FC Barcelona 1963–1966 RCD Espanyol 1966–1967 FC Zürich 1968 Toronto Falcons 1968–1969 Córdoba CF 1969–1980 Hiszpania 1980 FC Barcelona 1982–1986 Al-Hilal 1986 Real Murcia 1987–1988 Málaga CF 1988–1989 Elche CF 1992 Hiszpania U-21 1995 Paragwaj

Kariera

Karierę piłkarską rozpoczynał w drużynie Ganz TE z Budapesztu. Następnie, w wieku 17 lat, przeszedł do Ferencvárosi TC. Potem wyjechał na Słowację, gdzie grał w Slovanie Bratysława. W latach 1946–1947 6 razy zagrał w reprezentacji Czechosłowacji, strzelając 4 gole. W 1948 roku powrócił do ojczyzny, gdzie reprezentował barwy Vasasu. W tym roku wystąpił 3 razy w reprezentacji Węgier. Rok później uciekł do Włoch, gdzie próbował sił najpierw w zespole Pro Patria, później zaś w AC Milan. W tym samym roku węgierska federacja piłkarska zdyskwalifikowała go na rok za zerwanie kontraktu i ucieczkę z kraju. Przeniósł się do Hiszpanii, gdzie został graczem klubu FC Barcelona, który poprzez federację piłkarską przeciwstawił się nałożonej na niego dyskwalifikacji. W katalońskiej drużynie strzelił 194 bramki w 329 oficjalnych spotkaniach. Już w pierwszym sezonie w nowej drużynie Kubala, zdobywając 27 bramek, został wicekrólem strzelców. Więcej o jedną bramkę miał Pahiño, gracz Realu Madryt. Dwa lata później Kubala został jednak królem strzelców ligi, wyprzedził innego gracza Realu Madryt, Alfredo Di Stéfano. W październiku 1953 roku Kubala zagrał w meczu reprezentacji świata z Anglią (4:4), w którym zdobył dwie bramki. W latach 1953–1961 rozegrał 19 spotkań w reprezentacji Hiszpanii, strzelając 11 bramek.

W latach 1969–1980 trenował reprezentację Hiszpanii. Dwukrotnie jako piłkarz grał przeciwko Polsce: w 1947 roku jako reprezentant Czechosłowacji (6:3 w Pradze, strzelił dwie bramki) i w 1959 roku jako reprezentant Hiszpanii (3:0 w Madrycie). Jego ojciec był pół Polakiem, pół Słowakiem.

Życie prywatne

Jego ojciec Pál Kubala Kurjas był członkiem słowackiej mniejszości etnicznej zamieszkującej Węgry. Jego matka Anna Stecz była Węgierką polsko-słowackiego pochodzenia. Jego teściem był Ferdinand Daučík.

Sukcesy

Jako piłkarz

FC Barcelona

• Mistrzostwo Hiszpanii: 1952, 1953, 1959, 1960
• Puchar Króla: 1951, 1952, 1953, 1957, 1959
• Puchar Miast Targowych: 1958, 1960
• Puchar Łaciński: 1952
• Copa Eva Duarte: 1952, 1953

Jako trener

CD Málaga

• Awans do Primera División: 1988

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska Fuji, tom 18: Puchar UEFA , Wydawnictwo GiA, Katowice 1996, ISBN 83-905424-1-2, s. 9