Lawrence Doherty

Lawrence Doherty
	; Lawrence Doherty (z prawej)
Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	8 października 1875 ; Londyn
Data i miejsce śmierci	21 sierpnia 1919 ; Broadstairs
Wzrost	178 cm
Gra	praworęczna, jednoręczny backhand
Zakończenie kariery	1906
	Gra pojedyncza
Wimbledon	W (1902–1906)
US Open	W (1903)
	Gra podwójna
Wimbledon	W (1897–1901, 1903–1905)
US Open	W (1902, 1903)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Wielka Brytania
	Igrzyska olimpijskie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hugh Lawrence Doherty, Laurie Doherty, „Little Do”^[1] (ur. 8 października 1875 w Londynie, zm. 21 sierpnia 1919 w Broadstairs) – brytyjski tenisista, zwycięzca Wimbledonu i US Open w grze pojedynczej i podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa, mistrz olimpijski.

Kariera tenisowa

Doherty był młodszym bratem Reginalda Doherty’ego, razem z którym dominował na kortach Wimbledonu na przełomie XIX i XX wieku. W latach 1897–1906 nie było finału gry pojedynczej, w którym nie grałby co najmniej jeden z braci, a w 1898 roku w finale spotkali się obydwaj (wygrał starszy). W tym samym czasie nieprzerwanie także grali w finałach debla^[1].

Nauczył się grał w tenisa dzięki starszemu bratu. Studiował w Trinity Hall na Uniwersytecie Cambridge i reprezentował uczelnię w meczach z Oxfordem w latach 1896–1899. W 1898 roku wygrał wimbledoński turniej pretendentów (All Comers) i po raz pierwszy walczył o tytuł mistrzowski, ulegając bratu w pięciu setach. W 1902 roku odniósł pierwsze wimbledońskie zwycięstwo. Pozostał niepokonany w czterech kolejnych edycjach, a właściwie finałach, gdyż jako zwycięzca miał zagwarantowany udział od razu w finale (challenge round). W 1903 i 1904 roku pokonał Franka Riseleya, w 1905 roku Normana Brookesa, w 1906 roku ponownie Riseleya. W 1907 roku nie przystąpił do obrony tytułu i mistrzem został Brookes, pierwszy zwycięzca spoza Wysp Brytyjskich^[1].

Dwukrotnie startował w międzynarodowych mistrzostwach USA (obecne US Open). W 1903 roku Doherty pokonał 6:3, 6:2, 6:3 Williama Clothiera w finale turnieju pretendentów, by następnie wygrać także z broniącym mistrzostwa Williamem Larnedem. Stał się w ten sposób pierwszym zagranicznym triumfatorem gry pojedynczej w mistrzostwach USA. W 1902 i 1903 roku bracia Doherty wygrywali grę podwójną na tym turnieju^[1].

W pierwszym finale deblowym na Wimbledonie, w 1897 roku bracia Doherty spotkali się z inną parą braterską, bliźniakami Wilfredem i Herbertem Baddeleyami. W kolejnych edycjach jedyne porażki ponieśli w finałach w 1902 i 1906 roku, a ich pogromcami byli Sidney Smith i Frank Riseley^[1]. Bracia triumfowali wspólnie także pięć razy na mistrzostwach Irlandii (1898–1902). Lawrence Doherty zdobył tytuł mistrza Irlandii w grze pojedynczej w 1902 roku (po trzech kolejnych zwycięstwach starszego brata), a w 1901 i 1902 roku wygrywał na tym turnieju grę mieszaną.

W latach 1902–1906 Lawrence Doherty wystąpił w pięciu edycjach Pucharu Davisa, pozostając w tych rozgrywkach niepokonany. W 1902 roku zdobył z bratem punkt deblowy przeciwko Stanom Zjednoczonym, jednak to tenisiści z USA zdobyli trofeum. W latach 1903–1906 puchar wygrywali Brytyjczycy, już regularnie z Lawrence’em Dohertym w składzie^[1].

Lawrence Doherty zdobył także trzy medale igrzysk olimpijskich z Paryża, w tym dwoma złotymi – w grze pojedynczej i podwójnej z bratem Reginaldem. Brązowy medal wywalczył w grze mieszanej, partnerując Amerykance Marion Jones.

Lawrence Doherty jest uważany za jednego z najwybitniejszych tenisistów w okresie poprzedzającym I wojnę światową – jego styl jest określany jako jeden z bardziej widowiskowych, ofensywnych i zarazem skutecznych wśród graczy brytyjskich. Jego specjalnymi zagraniami były smecz i wolej. Był tenisistą bardzo szybkim i ruchliwym, aczkolwiek nie nadawał on piłkom rotacji^[1].

Zakończył karierę dość wcześnie, na prośbę matki obawiającej się o jego zdrowie (podobnie jak Reginald był dość chorowity)^[1]. Bracia zostali szczególnie uhonorowani na obiekcie All England Lawn Tennis and Croquet Club, gdzie jedną z bram nazwano „The Doherty Gates”. W 1980 roku obaj zostali wpisani do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (6–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	1898	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	3:6, 3:6, 6:2, 7:5, 1:6
Zwycięzca	1.	1902	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Arthur Gore	6:4, 6:3, 3:6, 6:0
Zwycięzca	2.	1903	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Frank Riseley	7:5, 6:3, 6:0
Zwycięzca	3.	1903	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	William Larned	6:0, 6:3, 10:8
Zwycięzca	4.	1904	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Frank Riseley	6:1, 7:5, 8:6
Zwycięzca	5.	1905	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Norman Brookes	8:6, 6:2, 6:4
Zwycięzca	6.	1906	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Frank Riseley	6:4, 4:6, 6:2, 6:3

Gra podwójna (10–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1897	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Herbert Baddeley Wilfred Baddeley	6:4, 4:6, 8:6, 6:4
Zwycięzca	2.	1898	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Harold Nisbet Clarence Hobart	6:4, 6:4, 6:2
Zwycięzca	3.	1899	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Harold Nisbet Clarence Hobart	7:5, 6:0, 6:2
Zwycięzca	4.	1900	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Harold Nisbet Herbert Roper-Barrett	9:7, 7:5, 4:6, 3:6, 6:3
Zwycięzca	5.	1901	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Dwight Davis Holcombe Ward	4:6, 6:2, 6:3, 9:7
Finalista	1.	1902	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	6:4, 6:8, 3:6, 6:4, 9:11
Zwycięzca	6.	1902	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Reginald Doherty	Dwight Davis Holcombe Ward	11:9, 12:10, 6:4
Zwycięzca	7.	1903	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	6:4, 6:4, 6:4
Zwycięzca	8.	1903	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Reginald Doherty	Kreigh Collins L. Harry Waidner	7:5, 6:3, 6:3
Zwycięzca	9.	1904	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	6:1, 6:2, 6:4
Zwycięzca	10.	1905	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	6:2, 6:4, 6:8, 6:3
Finalista	2.	1906	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	8:6, 4:6, 7:5, 3:6, 3:6

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.

Bibliografia

Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-20] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-20] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-20] (ang.).
Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
ZbigniewZ. Dutkowski ZbigniewZ., T – jak tenis, JanJ. Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979 .
Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978

[CITEREFDutkowski1979Czempion_okresu_pionierskiego41–51-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.

[1]