Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000
Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000 – zawody lekkoatletyczne podczas igrzysk w Sydney odbyły się na Stadium Australia między 22 września i 1 października.
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Miejscowość | |||
---|---|---|---|
Arena | |||
Data otwarcia |
22 września 2000 | ||
Data zamknięcia |
1 października 2000 | ||
Liczba zawodników |
2134 | ||
Liczba reprezentacji |
193 |
Lekkoatletyka była największa dyscypliną podczas igrzysk – rywalizowano w 46 konkurencjach (22 kobiecych i 24 męskich). Podczas zawodów w programie igrzysk zadebiutowały dwie nowe konkurencje kobiece: skok o tyczce oraz rzut młotem – złote medale zdobyły Amerykanka Stacy Dragila oraz Polka Kamila Skolimowska, która została jednocześnie najmłodszą polską złotą medalistką olimpijską[1][2].
Rezultaty
edytujWR – rekord świata | OR – rekord olimpijski | NR – rekord kraju | AR – rekord kontynentu |
PB – rekord życiowy | SB – najlepszy wynik w sezonie |
Mężczyźni
edytujKobiety
edytujKlasyfikacja medalowa
edytujMiejsce | Reprezentacja | Złoto |
Srebro |
Brąz |
Razem |
1. | Stany Zjednoczone | 7 | 4 | 5 | 16 |
2. | Etiopia | 4 | 1 | 3 | 8 |
3. | Polska | 4 | 0 | 0 | 4 |
4. | Rosja | 3 | 4 | 6 | 13 |
5. | Kenia | 2 | 3 | 2 | 7 |
6. | Kuba | 2 | 2 | 2 | 6 |
Wielka Brytania | 2 | 2 | 2 | 6 | |
8. | Niemcy | 2 | 1 | 2 | 5 |
9. | Białoruś | 2 | 0 | 3 | 5 |
10. | Bahamy | 2 | 0 | 0 | 2 |
11. | Grecja | 1 | 3 | 0 | 4 |
12. | Rumunia | 1 | 2 | 2 | 5 |
13. | Australia | 1 | 2 | 0 | 3 |
14. | Algieria | 1 | 1 | 2 | 4 |
15. | Czechy | 1 | 1 | 0 | 2 |
Norwegia | 1 | 1 | 0 | 2 | |
17. | Bułgaria | 1 | 0 | 0 | 1 |
Chiny | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Estonia | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Finlandia | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Japonia | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Kazachstan | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Litwa | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Mozambik | 1 | 0 | 0 | 1 | |
25. | Jamajka | 0 | 5 | 4 | 9 |
26. | Nigeria | 0 | 2 | 0 | 2 |
Włochy | 0 | 2 | 0 | 2 | |
28. | Maroko | 0 | 1 | 3 | 4 |
29. | Południowa Afryka | 0 | 1 | 2 | 3 |
30. | Meksyk | 0 | 1 | 1 | 2 |
Trynidad i Tobago | 0 | 1 | 1 | 2 | |
32. | Arabia Saudyjska | 0 | 1 | 0 | 1 |
Austria | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Brazylia | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Dania | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Irlandia | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Łotwa | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Sri Lanka | 0 | 1 | 0 | 1 | |
39. | Ukraina | 0 | 0 | 2 | 2 |
40. | Barbados | 0 | 0 | 1 | 1 |
Hiszpania | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Islandia | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Portugalia | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Szwecja | 0 | 0 | 1 | 1 |
Uwagi
edytuj- ↑ 2 sierpnia 2008 Międzynarodowy Komitet Olimpijski zdyskwalifikował formalnie sztafetę USA (skład Amerykanów: Alvin Harrison, Antonio Pettigrew, Calvin Harrison, Michael Johnson, w eliminacjach i półfinale biegli Angelo Taylor i Jerome Young). Zespół został zdyskwalifikowany przez Pettigrew, który był na dopingu, gdzie jednocześnie (oprócz dyskwalifikacji), odebrano mu złoty medal. Decyzja w sprawie ponownego przyznania medali i dyplomów zapadła na posiedzeniu MKOl-u. (1). Ostateczna decyzja w tej sprawie została podjęta 21 lipca 2012 w Londynie (2).
- ↑ a b c 5 października 2007 u amerykańskiej sprinterki – Marion Jones, dowiedziono, że przed LIO 2000 w Sydney, biegaczka była na niedozwolonych środkach dopingujących, zaś 9 października 2007 odebrano jej medale zdobyte na tych Igrzyskach. 12 października medale formalnie trafiły do MKOl-u. Jednakże MKOl nie zdecydował o ponownym przyznaniu medali, jeśli zaś miałoby tak być, medale przyznane byłyby w następujący sposób:
- 100 m
- Ekaterini Thanou 11,12
- Tayna Lawrence 11,18
- Merlene Ottey 11,19
- 200 m
- Pauline Davis-Thompson 22,27
- Susanthika Jayasinghe 22,28
- Beverly McDonald 22,35
- Skok w dal
- ↑ a b 23 listopada 2007, IAAF zgłosiła do MKOl-u prośbę o dyskwalifikację amerykańskiej sztafety kobiet 4 × 100 i 4 × 400 m, po pozytywnym teście antydopingowym, przeprowadzonym na Marion Jones przed LIO 2000. 12 grudnia 2007, MKOl zdyskwalifikował Jones i formalnie odebrał jej medale, zaś nie zdyskwalifikował sztafety. 10 kwietnia 2008 MKOl wykluczył sztafetę oraz poprosił o zwrócenie medali. Następnie brązowe medale zostały przyznane 2 reprezentacjom, następująco: [1] Francja: Linda Ferga, Muriel Hurtis, Fabe Dia, Christine Arron, Sandra Citté (eliminacje) (czas: 42,42) i Nigeria: Olabisi Afolabi, Charity Opara, Rosemary Okafor, Falilat Ogunkoya-Osheku, Doris Jacob (eliminacje) (czas: 3:23,80).
Przypisy
edytuj- ↑ Skolimowska Kamila (1982-2009). olimpijski.pl. [dostęp 2012-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 grudnia 2013)]. (pol.).
- ↑ Women’s hammer throw final. iaaf.org. [dostęp 2012-03-27]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Olympic Games (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2011-11-09] (ang.).
- Olympic Games (Women) [online], gbrathletics [dostęp 2011-11-09] (ang.).
- Athletics at the 2000 Sydney Summer Games [online], Sports-Reference.com [dostęp 2011-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2008-09-24] (ang.).
- IAAF Athletics coverage - Sydney 2000 [online], iaaf.org [dostęp 2011-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-04] (ang.).